Οταν δουλεύεις στο Χόλιγουντ πρέπει να παίζεις με τους κανόνες του. Το Χόλιγουντ είναι βιομηχανία, αυτό οφείλεις να μην το ξεχνάς. Οι ηρωισμοί, οι ιδεαλισμοί, οι ακτιβισμοί, μπορεί να γίνονται αποδεκτοί, μόνο όμως, αν φέρνουν λεφτά στα ταμεία. Ξεκάθαρο.
Ο Ρίτσαρντ Γκιρ αυτό το θέμα δεν το χειρίστηκε όπως έπρεπε. Το κακό έγινε για πρώτη φορά, δημοσίως, το 1993, όταν εμφανίστηκε απαστράπτων στα Οσκαρ με την τότε σύζυγό του, Σίντι Κρόφορντ. Δεν ήταν υποψήφιος, όπως δεν υπήρξε υποψήφιος ποτέ. Είχε πάει εκεί για να απονείμει το βραβείο Καλλιτεχνικής Διεύθυνσης. Oταν εμφανίστηκε στο βήμα, δεν είπε τα χαριτωμένα λόγια που του είχαν δώσει γραπτώς οι παραγωγοί της εκδήλωσης. Αποφάσισε να πει τα δικά του. Τα οποία ήταν άσχετα, άκαιρα και δυσάρεστα. Ηταν ένα «κατηγορώ» απέναντι στην κινεζική κατοχή του Θιβέτ από το 1951. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου εδώ.
