H Μαρία Μεϊντάνη είναι κορίτσι Αλίκη
Δύσκολο task να πρέπει να ξεχωρίσω μία ταινία μόνο, εγώ που μπορώ να απαριθμήσω απ’ έξω όλο το ρεπερτόριο της υπέρτατης Αλίκης Βουγιουκλάκη, αφού πρέπει όμως θα διαλέξω το αξεπέραστο «Χτυποκάρδια στο θρανίο». Τι να πρωτοθυμηθείς από αυτή την ταινία; Τη σκηνή που η Αλίκη φτιάχνει το δικό της clip, θα λέγαμε, τραγουδώντας «Τικ τακ, τικ τακ» με τα ακουστικά που ξέχασε ο γοητευτικός γιατρός στο σπίτι της, το αξεπέραστο κομμάτι με τον Παπαγιαννόπουλο που την εξετάζει στο «Ναυσικάααα» ή το συγκινητικό «Να ‘ταν τα νιάτα δυο φορές» που τραγουδά με τις φίλες της λίγο πριν επιστρέψει στο σχολείο;
Όλα αυτά την κάνουν μια από τις all time αγαπημένες μου, κάτι που έχω αποδείξει εμπράκτως από μικρή άλλωστε, με όλη την οικογένειά μου να έχει να λέει για το πώς χόρευα το περίφημο twist υποδυόμενη τη μαθήτρια Αλίκη, πετώντας ακόμη και την κιθάρα σε όποιον έβρισκα πρόχειρο (true story). Και το φινάλε όμως κατέχει ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου, όταν ο αυστηρός Παπαμιχαήλ της τα ψάλλει επειδή του έκρυψε πως επέστρεψε στα θρανία, με την Αλίκη να του αποκαλύπτει πως σε λίγο καιρό δεν θα της χωράει και η ποδιά… Τα υπόλοιπα είναι ιστορία.
Η Νίκη Χάγια δεν χορταίνει τον Χριστόφορο
Έχω τέτοια αγάπη για τον Χριστόφορο, που για μία εποχή - σεζόν ολόκληρες - είχα μετονομάσει τη Δευτέρα σε μέρα Χριστόφορου. Αν θυμάστε καλά τα περισσότερα σήριαλ του Παπακαλιάτη παιζόντουσαν την πρώτη εργάσιμη μέρα της εβδομάδας. Για να μη μιλήσω για την ατάκα "έπαθα Χριστόφορο σήμερα". Οπότε, όπως μπορεί να καταλάβει κάποιος η αγαπημένη μου ταινία έχει τη μελοδραματική υπογραφή της αυτού μεγαλειότητάς του. Το "Ένας Άλλος Κόσμος" το αγαπώ!
Το δάκρυ κύλησε αβίαστα όταν το είδα για πρώτη φορά στον κινηματογράφο και για ακόμα μία φορά εκτίμησα τη σκηνοθετική ματιά του Χριστόφορου, όπου έκανε μία ταινία που άνετα θα μπορούσε να έχει γυριστεί σε κάποιο studio κάτω από τους λόφους του Χόλιγουντ και που θα πραγματευόταν την οικονομική κρίση μιας χώρας μικρής και μακρινής, της Ελλάδας. Και εννοείτα πως πέρα από τη Μαρία Καβογιάννη και τον J.K. Simmons και το Μηνά Χατζησάββα, λάτρεψα το κερασάκι στην τούρτα που είναι η σκηνή με τον ημίγυμνο Χριστόφορο στο κρεβάτι αγκαλιά με την συμπρωταγωνίστριά του. Για όλους αυτούς τους λόγους εννοείται πως θα το ξαναδώ στις 18/12 στο COSMOTE CINEMA 1HD που κάνει πρεμιέρα για 1η φορά στην ελληνική τηλεόραση.
Η Τζουλιάνα Καρνέζη πιστεύει πως "Υπάρχει και Φιλότιμο"
Η σκηνή όπου ο μοναδικός Λάμπρος Κωνσταντάρας σε ρόλο με το όνομα Μαυρογιαλούρος μουντζώνει τον εαυτό του μαζί με τους συγχωριανούς του, με κάνει και γελάω τόσο πολύ κάθε φορά που τη βλέπω. Και φυσικά αναφέρομαι στη διαχρονική κωμωδία «Υπάρχει και Φιλότιμο», μια από τις λίγες ταινίες που σατιρίζουν τόσο εύστοχα την εκλογική διαδικασία και τα συμφραζόμενά της στη χώρα μας.
Ο Μαυρογιαλούρος δεν θα ξεπεραστεί ποτέ, τόσο εξαιτίας της μοναδικής ερμηνείας του Λάμπρου Κωνσταντάρα που μόνο με το παρουσιαστικό του αρκεί για να σε μαγνητίσει, όσο και για τους εξαιρετικά κωμικούς διάλογους. Εξάλλου όταν μια ταινία έχει ρεαλιστικό υπόβαθρο, καλούς ηθοποιούς και αληθινούς χαρακτήρες, μπορεί να βγάλει το γέλιο αβίαστα και να αφήσει το σημάδι της στη ιστορία του σινεμά. Αδιαμφισβήτητα το «Υπάρχει και Φιλότιμο» είναι η αγαπημένη μου ελληνική ταινία.
Η Τίνα Σβίγκου είναι κορίτσι της παράδοσης
Σε πολλούς είναι γνωστή αυτή η ταινία και ως "Ζήκος" ή "Ο Μπακαλόγατος". Ο πρωταγωνιστής της ταινίας, ο Ζήκος- Κώστας Χατζηχρήστος- είναι απλά απολαυστικός ιδιαίτερα όταν έρχεται σε κόντρα με το αφεντικό του, Παντελή-Κώστας Δούκας. Όσες φορές και αν δω αυτή την ταινία θα γελάσω ασταμάτητα ακούγοντας απλά τις κλασσικές ατάκες:
1.Εσύ όχι παλαμάκια! Να παλαμοκροτάν αυτοί που πληρώνουν! Όχι εσύ που θέλουμε τρεις κιμωλίες στο γράψε-σβήσε τη βδομάδα για σένα, έτσι;
2...και με κρατάς και τον Ίκα! Ποιος είν’ αυτός ο Ίκας;
3.Δεν τις πούλησα, φύγανε μοναχές τους! Διότι σκάσανε οι φακές, βγήκαν τα μαμούνια, πήρε κάθε μαμούνι στην πλάτη από μια φακή και δρόμο τον ανήφορο!
4.Και γιατί το λες υποκάμισο, τι είναι, υπολοχαγός;
