Η ανάλυση των στοιχείων από το BBC έδειξε πως από το 2012 περισσότερες γυναίκες νιώθουν λύπη, θυμό και ανησυχία, ενώ και τα δυο φύλα παρουσιάζουν σταθερά ανοδική τάση
Μες στην πανδημία το βιώσαμε λίγο παραπάνω. Η δυσφορία, η αγανάκτηση, ο θυμός και όλα τα αρνητικά συναισθήματα διπλασιάστηκαν μαζί με τις τάσεις φυγής. Νέα έρευνα έρχεται να επιβεβαιώσει όλα όσα νιώσαμε από την απομόνωση και συνεχίζουν να μας χαρακτηρίζουν.
Από το 2012, η Gallup συγκέντρωνε στοιχεία από περίπου 120.000 συμμετέχοντες κάθε χρόνο, οι οποίοι προέρχονταν από 150 χώρες. Οι ερωτήσεις περιστρέφονταν κυρίως γύρω από τα συναισθήματα που είχαν την προηγούμενη μέρα. Όταν η συζήτηση πήγαινε προς τα αρνητικά συναισθήματα, όπως το στρες, τον θυμό, τη λύπη, οι γυναίκες ταυτίζονταν περισσότερο από τους άνδρες, όπως διαπιστώθηκε.
Η συσσωρευμένη πίεση και ένταση παρουσιάστηκε αυξημένη στο γυναικείο φύλο εξαιτίας των πολλαπλών ρόλων και καθηκόντων μες στην πανδημία. Σε μερικές χώρες, όπως στην Καμπότζη, η διαφορά στον αριθμό των γυναικών και των ανδρών που ένιωθαν θυμό, ήταν υψηλότερη κατά 17%.
Η ανάλυση των στοιχείων από το BBC έδειξε πως από το 2012 περισσότερες γυναίκες -από ό,τι άνδρες- νιώθουν λύπη και ανησυχία, ενώ και τα δυο φύλα παρουσιάζουν σταθερά ανοδική τάση.
Αναφορικά με τον θυμό και το άγχος, το χάσμα που υπάρχει μεταξύ γυναικών και ανδρών μεγαλώνει. Το 2012 τα επίπεδα ήταν παρόμοια και για τα δυο φύλα. Σήμερα όμως, οι γυναίκες αποδεικνύεται πως είναι πιο θυμωμένες (+6%) και πιο αγχωμένες. Μελέτη που έκανε το Ινστιτούτο Δημοσιονομικών Μελετών της Αγγλίας το 2020, σε σχεδόν 5.000 γονείς ετεροφυλοφιλικών σχέσεων, διαπίστωσε ότι οι μητέρες ανέλαβαν περισσότερες από τις ευθύνεςς στο σπίτι σε σχέση με τους μπαμπάδες, κατά τη διάρκεια του lockdown. Το αποτέλεσμα ήταν να μειώσουν το ωράριο της εργασίας του, αυτό συνέβαινε ακόμη και στις γυναίκες που έβγαζαν τα περισσότερα χρήματα για την οικογένεια.
Σε ορισμένες χώρες, η διαφορά στον αριθμό των γυναικών και των ανδρών που δήλωσαν ότι ένιωσαν θυμό την προηγούμενη μέρα, είναι πολύ μεγαλύτερη από τον παγκόσμιο μέσο όρο. Για παράδειγμα, στην Καμπότζη, το χάσμα ήταν 17% το 2021, ενώ στην Ινδία και το Πακιστάν ήταν 12%.
Η ψυχίατρος Dr Lakshmi Vijayakumar είπε στο BBC πως πιστεύει ότι αυτό είναι το αποτέλεσμα των εντάσεων που έχουν προκύψει, όπως περισσότερες γυναίκες σε αυτές τις χώρες μορφώνονται, δουλεύουν και γίνονται οικονομικά ανεξάρτητες.
«Στο παρελθόν επικρατούσε η αντίληψη ότι ήταν απρεπές για τις γυναίκες να λένε ότι είναι θυμωμένες, κάτι που τώρα αλλάζει, γιατί υπάρχει λίγη περισσότερη ικανότητα να εκφράσουν τα συναισθήματά τους. Οπότε ο θυμός είναι περισσότερος», δηλώνει.
Η πανδημία είχε συνέπειες και στην εργασία των γυναικών. Πριν το 2020 υπήρχε αργή πρόοδος στη συμμετοχή τους στο εργατικό δυναμικό. Το 2020 αυτή σταμάτησε και φέτος ο αριθμός των γυναικών που εργάζονται προβλέπεται να είναι κάτω των επιπέδων του 2019, σε 169 χώρες.
Στην Ελλάδα οι γυναίκες βιώνουν πολύ άγχος
Οι μελετητές εξήγησαν πως υπάρχουν χώρες στις οποίες οι γυναίκες εξακολουθούν να νιώθουν μεγάλη ντροπή να πουν ότι είναι θυμωμένες (πχ ΗΠΑ). Για αυτό και δηλώνουν πως έχουν υψηλότερα ποσοστά λύπης και άγχους από τους άνδρες. Σε αυτήν την κατηγορία ανήκει και η Ελλάδα, μαζί με την Κύπρο, τη Βραζιλία, την Ουρουγουάη και το Περού.
Συνολικά, στη χώρα μας μόλις το 20% των ερωτηθέντων (εκπροσώπων και των δυο φύλων) είπε πως ένιωσε θυμό το 24ωρο που προηγήθηκε. Το κυρίαρχο συναίσθημα ήταν ο σεβασμός (89%). Ακολούθησαν το χαμόγελο (70%), η χαρά (68%), το άγχος (57%), η ξεκούραση (56%), η μάθηση (49%), η ανησυχία (47%), ο πόνος στο (28%), η λύπη (27%).
Σύμφωνα με την ερευνήτρια και ειδικός data policy, Ginette Azcona του UN Women: «Γίνεται το εργαλείο της, καθώς χρειάζεται οργή και θυμός για να ταρακουνήσεις τα πράγματα και να κάνεις τους άλλους να σε προσέξουν και να σε ακούσουν».