Η σχέση με το ενήλικο παιδί σου είναι προβληματική; 4 τρόποι να την αλλάξεις

Το να είσαι γονιός ενός ενήλικου παιδιού είναι σίγουρα πολύ διαφορετικό από το να μεγαλώνεις ένα μωρό, ένα παιδί στο νηπιαγωγείο ή έναν έφηβο. Οι ανάγκες που είχε τότε, δεν είναι ίδιες με αυτές που έχει σήμερα και αυτό είναι δεδομένο. Όπως επίσης δεδομένο είναι το γεγονός ότι ένας άνθρωπος είναι διαφορετικός στα 5, στα 15, στα 25 και στα 35.

Αν η σχέση σου με τα ενήλικα παιδιά σου δεν είναι όπως θα ήθελες και αντιμετωπίζετε προβλήματα στην επικοινωνία, οι ψυχολόγοι υποστηρίζουν πως ποτέ δεν είναι αργά για να τη φτιάξετε. Ως γονιός ίσως πρέπει να κάνεις κάποιες αλλαγές στη στάση και στη συμπεριφορά σου που ενδεχομένως να αποτελούν το «αγκάθι» στη σχέση σου με το παιδί σου. 

Αν κάνεις το πρώτο βήμα εσύ, το παιδί σου θα κάνει το δεύτερο και σιγά - σιγά θα αποκατασταθεί η σχέση σας. Σε περίπτωση που έχεις πέσει στην παγίδα να κάνεις κάποιο από τα παρακάτω λάθη, ήρθε η ώρα να τα σταματήσεις.

Τα 4 λάθη που ενδέχεται να κάνεις ως γονιός στη σχέση με το παιδί σου

1.Σταμάτα να δίνεις αυτόκλητες συμβουλές 

Όταν το παιδί σου μοιράζεται μαζί σου τα προβλήματα που υπάρχουν στη δουλειά σου, δεν είναι δεδομένο ότι θέλει να ακούσει κάποια συμβουλή. Μπορεί να έχει απλώς ανάγκη να εξωτερικεύσει τις σκέψεις και τα συναισθήματά του. Πριν μπεις στη διαδικασία να κρίνεις όσα σου λέει και να δώσεις κάποια συμβουλή, πρέπει να είσαι 100% σίγουρη ότι σου την έχει ζητήσει. 

Δεν έχει κανένα νόημα να μοιράζουμε συμβουλές, αν τα παιδιά μας δεν είναι σε θέση να τις ακούσουν ή μπορεί και να μην τις χρειάζονται. Αν οι γονείς αποδεχτούν ότι πρέπει να δίνουν συμβουλές μόνο όταν τους ζητούνται και γίνουν καλύτεροι ακροατές, τότε θα έχει χτιστεί μια γερή βάση για τη σχέση με το παιδί τους. 

2.Δείξε στο παιδί σου ότι είναι ικανό να διαχειριστεί δύσκολες καταστάσεις

Αν δεν πιστέψεις εσύ σε εκείνο, δεν θα πιστέψεις κανείς. Είναι πολύ σημαντικό να δείχνουμε εμπιστοσύνη στα παιδιά μας και να τα στηρίζουμε στις επιλογές τους. Αυτό, όμως, δε σημαίνει, να εμπλακείς σε μια κατάσταση που δε σε αφορά, στερώντας από το παιδί σου το δικαίωμα να διαχειριστεί μόνο του το εκάστοτε θέμα. Δεν είναι πλέον ανήλικο. 

Ως γονέας οφείλεις να θυμίσεις στο παιδί σου την εσωτερική δύναμή του και την ικανότητά του να αντιμετωπίσει ό,τι προκύψει, έχοντας εσένα στο πλευρό του. 

3.Τέλος στις κατηγορίες ευθυνών

Δεν έχει κανένα απολύτως νόημα ποιος έφταιξε περισσότερο ή λιγότερο. Αυτό που έχει σημασία είναι να είσαι κοντά στο παιδί σου και εκείνο να νιώθει ότι μπορεί να μιλήσει ανοιχτά σε έναν δικό του άνθρωπο, χωρίς τα λόγια του να κριθούν. Αν, λοιπόν, μέχρι τώρα σκεφτόσουν εγωιστικά, ήρθε η ώρα να αλλάξεις πλάνο και να θέσεις σε προτεραιότητα την καλή σχέση που επιθυμείς να έχεις με το παιδί σου. Στην τελική, μπορεί να μην φταις ούτε εσύ ούτε εκείνο, αλλά κάποιο τρίτο πρόσωπο. Είναι σημαντικό να επαναπροσδιορίσεις τη σημαντικότητα των πραγμάτων και να θέσεις σε προτεραιότητα την ανάγκη σου, που δεν είναι άλλη από το να είσαι κοντά με το παιδί σου. 

4. Απόφυγε να πεις στο παιδί σου τι να κάνει ή πώς να σκέφτεται

Τα παιδιά μας δεν μας ανήκουν. Μετά τα 18 χρόνια τους μπορούν να αποφασίσουν ελεύθερα για τη ζωή τους και να πράξουν όπως επιθυμούν. Αν εσύ θα είσαι στο πλευρό του ή όχι εξαρτάται από τη σχέση που χτίσατε κατά τη διάρκεια της ανήλικης ζωής του.

 Όσο δεμένη κι αν είσαι με το παιδί ή ακόμα κι αν δεν είσαι, ένα από τα βασικότερα λάθη που πρέπει να αποφύγεις, είναι να του δώσεις οδηγίες για το τι να κάνει ή πως να αισθανθεί. Το παιδί σου δεν είσαι εσύ, συνεπώς έχει την ανάγκη να διαγράψει τη δική του πορεία και να ζήσει με τα σωστά και τα λάθη του. Κράτησε τις σκέψεις σου για εσένα και μίλα μόνο όταν σου ζητηθεί η γνώμη σου.