Όλα όσα θα ζήσουμε το 2022 από την κορυφαία trendspotter Marian Salzman

Στην αριθμολογία, ο αριθμός 22 θεωρείται ένας “master number”, ιδιαίτερα ισχυρός όχι όμως απαραίτητα «τυχερός». Τι θα μπορούσε να σημαίνει αυτό για το 2022 ως χρονιά και για όσα μας επιφυλάσσει; Θα συμβούν πολλά και σημαντικά γεγονότα, όχι όμως απαραίτητα καλά; Θα είναι μια ακόμα μεταβατική περίοδος για την ανθρωπότητα όπου τα δεδομένα γύρω από όλα όσα γνωρίζουμε θα αλλάξουν, για άλλη μια φορά, ριζικά;

Για την Marian Salzman, Senior Vice President of Global Communications της Philip Morris International (PMI), η απάντηση δεν κρύβεται τόσο στην αριθμολογία όσο στο διάσημο μυθιστόρημα του Joseph Heller, Catch-22. Όπως λέει η ίδια, το “Catch-22” ως όρος, περιγράφει μια δύσκολη συνθήκη που δεν έχει εύκολη ή ευχάριστη λύση. Κάπως έτσι βλέπει και την εποχή που διανύουμε.

Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή. Η Marian Salzman είναι μία από τις κορυφαίες trendspotters παγκοσμίως, πολυβραβευμένο στέλεχος δημοσίων σχέσεων, πρωτοπόρος της κοινωνικής αλλαγής και της τεχνολογικής επανάστασης. Είναι η ίδια γυναίκα που πριν από σχεδόν 20 χρόνια μας σύστησε την έννοια του metrosexual ενώ το 2019 είχε προβλέψει τα περισσότερα από όσα θα βιώναμε το 2020, λέγοντας τότε πως το χάος θα αποτελέσει τη νέα κανονικότητα. Κάθε χρόνο δημοσιεύει την έκθεσή της για τις τάσεις που θα διαμορφώσουν, λιγότερο ή περισσότερο, τη χρονιά που έρχεται. Ένα εξαιρετικά επιδραστικό trend report για τις επιχειρήσεις παγκοσμίως, και όχι μόνο.

Στη φετινή της έκθεση με τίτλο “22 Trends for 2022 – Measuring Up What We Thought We Knew”, η Marian μας παρουσιάζει τις τάσεις της χρονιάς με μια φρέσκια, μετά-πανδημική ματιά, αναλύοντας τις νέες συνθήκες που θα συνδιαμορφώσουν τη νέα κανονικότητα και την προσαρμογή μας σε αυτή.

Η Salzman πιστεύει πως το 2022 θα επανεκτιμήσουμε, συλλογικά όλα όσα πιστεύαμε ότι γνωρίζουμε. Οι μηχανισμοί αντιμετώπισης απέναντι στους αστάθμητους παράγοντες που αλλάζουν διαρκώς την καθημερινότητά μας, θα εξελιχθούν, μαζί με νέες μεθόδους για την οικοδόμηση και στήριξη μικρών και μεγάλων κοινοτήτων. Όλα αυτά, σύμφωνα με τη Salzman, είναι σημάδια του ότι μαθαίνουμε -ολοένα και περισσότερο- να αποδεχόμαστε τις πολυάριθμες πολυπλοκότητες της νέας πραγματικότητας.

Στη νέα κανονικότητα, το χάος ήρθε για να μείνει

Κάτι που ήρθε για να μείνει, κατά τη Salzman, είναι το χάος, το οποίο θα εξακολουθεί να βασιλεύει στη ζωή μας, η οποία είναι ήδη περίπλοκη. Για αυτό και πρέπει να αποδεχτούμε πως η περιπλοκότητα θα είναι ο κανόνας στη ζωή μας, όπως και το άγχος. Σύμφωνα με τη Salzman, ο καλύτερος αλλά και πλέον αναγκαίος τρόπος για να αντιμετωπίσουμε και να επιβιώσουμε αυτής της νέας πραγματικότητας, είναι η ικανότητα να προσαρμοζόμαστε ανάλογα με τις συνθήκες.

Όπως δηλώνει χαρακτηριστικά: «Αν κάτι είναι σίγουρο για το 2022, αυτό είναι πως οι περισσότεροι από εμάς δεν υποδεχτήκαμε τη νέα χρονιά με το ίδιο αίσθημα προσμονής και ανακούφισης που είχαμε πριν από 12 μήνες, όταν το 2020 και όσα έφερε, έφυγε επιτέλους από τη ζωή μας (ή τουλάχιστον, έτσι νομίζαμε).

«Θα είναι το 2022 μια ανανεωμένη επανέκδοση του 2021, με νέα συνταρακτικά features που θα μας κάνουν να χάσουμε κάθε -μετά κόπων και βασάνων- κεκτημένη ισορροπία; Ή θα αξιοποιήσουμε κάποια από τα σημαντικά μαθήματα που πήραμε κατά τη διάρκεια της πανδημίας για να χαράξουμε ένα μέλλον προς το καλύτερο;»

Ελπίζουμε το δεύτερο. Ας δούμε παρακάτω μερικά από τα σημαντικότερα συμπεράσματα-προβλέψεις της έκθεσης της Marian Salzman που μας αφορούν όλους.

Η ψυχική υγεία δεν είναι πλέον ταμπού

Όσο ο κόσμος εκπαιδεύεται όλο και περισσότερο γύρω από τις λεγόμενες «ασθένειες της απελπισίας» (κατάθλιψη, κατάχρηση ουσιών, τάσεις αυτοκτονίας), τόσο η ψυχική υγεία θα αρχίσει να τοποθετείται στο επίκεντρο της δημόσιας συζήτησης και της εταιρικής στρατηγικής (μέσω π.χ. προγραμμάτων ψυχολογικής στήριξης εργαζομένων). Τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή για την υιοθέτηση εργαλείων και τεχνολογιών (wellness apps, wearables κ.τ.λ) που θα αντιμετωπίσουν άμεσα τα προβλήματα γύρω από την ψυχική υγεία και θα προωθήσουν την ευεξία.

Ριζική αναθεώρηση του τρόπου που δουλεύουμε

Μετά τη «Μεγάλη Παύση» που έφερε η πανδημία, οι άνθρωποι άρχισαν να αναθεωρούν το τι ακριβώς θέλουν από τη δουλειά τους και, κυρίως, το πόσα είναι διατεθειμένοι να «ανεχτούν» από το εργασιακό τους περιβάλλον. Η προσοχή όλων έχει στραφεί στις εταιρείες και τον τρόπο που θα χειριστούν αυτή τη νέα συνθήκη. Ο κόσμος περιμένει πλέον να δει όχι μόνο μεγαλύτερη ισότητα στους μισθούς, αλλά και πρωτοβουλίες γύρω από τη συμπερίληψη στο εργασιακό περιβάλλον, καθώς και δεσμεύσεις για την εξέλιξη της κοινωνικής δικαιοσύνης. Ενόσω οι εργοδότες εξερευνούν τις επιλογές τους στον νέο υβριδικό τρόπο εργασίας και αναζητούν εξυπνότερους τρόπους για να αναβαθμίσουν τις δεξιότητες του ανθρωπίνου δυναμικού τους, θα υπάρξει μια νέα θέση στις επιχειρήσεις που θα σημειώσει μεγάλη άνοδο: οι “cohesion cultivators” (δημιουργοί συνοχής). Πρόκειται για ειδικούς που δουλειά τους θα είναι να ενώσουν τα διάσπαρτα κομμάτια των οργανισμών με νέο και γόνιμο τρόπο, να εντοπίσουν κενά που ανέδειξε η πανδημία και να συμβάλλουν στη δημιουργία ενός συμμετοχικού και ισορροπημένου εργασιακού περιβάλλοντος στο νέο υβριδικό μοντέλο εργασίας.

Θαυμασμός αλλά και φόβος απέναντι στην επιστήμη

Η πανδημία και η πρόσβαση στην έγκυρη πληροφόρηση καθιστούν την επιστήμη ταυτόχρονα ύποπτη και άξια θαυμασμού. Μπορεί η προσοχή να είναι προς το παρόν στραμμένη στο εμβόλιο για την καταπολέμηση της Covid-19, όμως ο μεγαλύτερος επιστημονικός φόβος της γενιάς μας συνδέεται με τη γονιδιακή μετάλλαξη. Το 2020 το Νόμπελ Χημείας έλαβαν δύο επιστήμονες για την ανάπτυξη μιας μεθόδου επεξεργασίας του γονιδιώματος. Θα είναι πρόθυμοι οι πλούσιοι να ξεγελάσουν τα γονίδιά τους; Πιθανόν κάποιοι να μην αντισταθούν.

Ένας υβριδικός κόσμος ανατέλλει

Εκτός από το υβριδικό εργασιακό περιβάλλον, που αποτελεί πλέον τη νέα πραγματικότητα, ο υβριδικός τρόπος ζωής θα είναι επίσης κυρίαρχος σε άλλα πεδία της ζωής μας, όπως την εκπαίδευση (με μεγάλα εκπαιδευτικά ιδρύματα να δημιουργούν ήδη υβριδικά προγράμματα για MBA φοιτητές), την επικοινωνία αλλά και το εμπόριο.

Παρότι τα φυσικά καταστήματα λειτουργούν πλέον κανονικά, πολλοί καταναλωτές προτιμούν το online shopping, μετατρέποντας την υβριδική λιανική στη νέα κανονικότητα. Τα μεγάλα events με τους δεκάδες καλεσμένους στα οποία κάποτε στηριζόταν ο χώρος του marketing και της ανάπτυξης επιχειρήσεων, έχουν ήδη αρχίσει να υιοθετούν νέα μοντέλα που περιλαμβάνουν πολλαπλές μεθόδους επικοινωνίας.

Και φυσικά, έχουμε το metaverse, το ψηφιακό περιβάλλον μέσα στο οποίο οι χρήστες θα μπορούν να αλληλεπιδρούν με άκρως ρεαλιστικούς τρόπους, και πλέον το συναντάμε παντού, από τα μεγάλα corporations μέχρι τον κόσμο της μόδας. Πρόκειται για το καλύτερο/ πιο φρέσκο παράδειγμα του διαρκώς αυξανόμενου συνδυασμού εικονικών και πραγματικών χώρων που δημιουργείται σε όλους τους τομείς -προσωπικούς, εκπαιδευτικούς, οικονομικούς. Ακόμα και η ίδια η αξία των πραγμάτων είναι τώρα εικονική, με χαρακτηριστικά παραδείγματα αυτά του blockchain και της κατακόρυφης ανόδου στις αγορές εικονικών (όπως τα NFTs) ή 3D-printed αγαθών.

Υπερτοπικότητα – Ζούμε κοντά στο σπίτι

Μια δομή κοινότητας που θα δούμε μέσα στο 2022 να κυριαρχεί ως τάση είναι αυτή του υπερτοπικισμού (staying local), λέει η Salzman. Αυτό σημαίνει πως οι κάτοικοι μιας περιοχής θα αρχίσουν να βρίσκουν τρόπους να στηρίζουν ενεργά τις γειτονιές τους και τα καταστήματα αυτών, να γνωρίζουν και να νοιάζονται για τους γείτονές τους και να περνούν περισσότερο χρόνο μέσα ή κοντά στα σπίτια τους. Παρότι η ανάγκη για επιστροφή σε μια νέα κανονικότητα θα φέρει ξανά τα ταξίδια στη ζωή μας, οι αυξημένες τιμές των καυσίμων, η ανησυχία για την κλιματική αλλαγή και η πανδημία καθιστούν τον υπερτοπικό (hyperlocal) τρόπο ζωής πιο ελκυστικό από ποτέ.

Η άνοδος των άκρων

Η πόλωση μεταξύ μας δεν πρόκειται να μειωθεί το 2022. Η πανδημία επιδείνωσε το οικονομικό χάσμα ανάμεσα στους έχοντες και τους μη-έχοντες. Η πολιτική και πολιτιστική πόλωση αυξήθηκε, τροφοδοτούμενη από καμπάνιες παραπληροφόρησης στα social media, με αποτέλεσμα οι λιγότερο ισχυρές απόψεις, αυτές που βρίσκονται στο μεσαίο χώρο, να χάνονται από τον θόρυβο των ακραίων θέσεων. Η πλειοψηφία βρίσκεται μεν στη μέση αλλά δεν είναι αυτή που καθορίζει την ατζέντα.

Μια σκέψη για το τέλος

Το αποτέλεσμα τόσων πολλών αλλαγών μέσα σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα, είναι μια γενικευμένη αίσθηση μόνιμου άγχους στα μέλη της σύγχρονης κοινωνίας, αλλά και η επιθυμία να βρούμε τρόπους να το αντιμετωπίσουμε.

«Η συνεχώς αυξανόμενη πολυπλοκότητα και το χάος της σύγχρονης ζωής, φέρνουν μαζί τους μια παρόρμηση για κατακερματισμό και ποσοτικοποίηση, προκειμένου να αποκτήσουμε μια μικρή αίσθηση ελέγχου σε αυτόν τον τεράστιο, μη διαχειρίσιμο κόσμο», εξηγεί η Salzman στην έκθεσή της.

Προσθέτοντας πως: «Τον τελευταίο 1 ½ χρόνο συνειδητοποιήσαμε, σε συλλογικό επίπεδο, ότι πολλά από τα πράγματα που θεωρούσαμε δεδομένα δεν ισχύουν πλέον. Κάποιοι είδαμε κυβερνήσεις, στις οποίες βασιστήκαμε, να μην αντιδρούν αποτελεσματικά στον COVID-19. Σε άλλους έφυγαν οι παρωπίδες και δεν μπορούν πλέον να προσποιούνται ότι δεν βλέπουν τις βαθιές φυλετικές και οικονομικές ανισότητες που υπάρχουν στις κοινότητές και τις χώρες μας. Οι υποθέσεις που κάναμε σχετικά με την πορεία της καριέρας μας και των πρακτικών στο χώρο εργασίας έχουν ανατραπεί. Οι προτεραιότητές μας έχουν αλλάξει και το ίδιο έχει συμβεί όσον αφορά τα πράγματα που είμαστε διατεθειμένοι να ανεχτούμε».

Μπορείτε να διαβάσετε το report στο www.mariansalzman.com