Για έναν μουσουλμάνο αξιωματούχο, το χαρέμι ήταν επίδειξη δύναμης, ανδρισμού και οικονομικής ευμάρειας. Όμως, για έναν σουλτάνο ήταν κάτι παραπάνω. Η ύπαρξη ενός αυτοκρατορικού χαρεμιού εξυπηρετούσε και πολιτικούς σκοπούς, καθώς έτσι εξασφάλιζε ότι θα αποκτούσε διαδόχους στον θρόνο.
Οι γυναίκες που ανήκαν στο χαρέμι του σουλτάνου, του βεζίρη, του πασά ή των υπόλοιπων υπηκόων της οθωμανικής αυτοκρατορίας ήταν σκλάβες του κατόχου τους και αποκομμένες από την υπόλοιπη κοινωνία. Ανήκαν στον εκάστοτε αξιωματούχο και θεωρούνταν σκεύος ηδονής.
Η γυναικεία δουλεία ξεκίνησε στο Οθωμανικό Χαρέμι του σουλτάνου Ορχάν Μπέη κατά τον 14ο αιώνα. Πώς έφθανε μια κοπέλα στο χαρέμι; Υπήρχαν διάφοροι τρόποι. Ο πιο κλασικό τρόπος ήταν να τις αρπάξουν μετά από μια νικηφόρα μάχη. Φυσικά υπήρχαν και τα σκλαβοπάζαρα. Τα κορίτσια τα αγόραζαν σε μικρή ηλικία ακόμη και πριν γίνουν δέκα ετών.
Διαβάστε όλο το άρθρο στη Μηχανή του Χρόνου
