Το είδα, μου άρεσε πολύ και χωρίς δεύτερη σκέψη το ανέβασα στο Instagram.
Ένας διάλογος που με έβαλε σε μία διαδικασία να σκεφτώ τόσο τη σημασία της συγνώμης όσο και την αξία του χρόνου που αφιερώνω σε κάτι που έγινε.
Μέσα στην καθημερινότητα τυχαίνει να πληγώνουμε ανθρώπους που αγαπάμε και κάποιες φορές μάλιστα άθελά μας. Το ζητούμενο είναι να έχουμε ενημερότητα και να πούμε "συγνώμη". Όμως, το ερώτημα είναι μια "συγνώμη" αρκεί; Για κάποιους, όχι. Για κάποιους άλλους μπορεί.
Σκέφτομαι πως ίσως έχει να κάνει με τη σχέση. Δεν έχουμε την ίδια σχέση μ΄όλους τους ανθρώπους γύρω μας. Το βασικό όμως είναι να αναγνωρίσουμε τα συναισθήματά μας αλλά και το θάρρος να αναγνωρίσουμε τα λάθη μας. Όταν το κάνουμε αυτό δείχνουμε στον άλλον την ανθρώπινη πλευρά μας. Ναι, μπορεί η συμπεριφορά ή τα λόγια μας να πληγώσουν, αλλά η συγνώμη δείχνει ότι "Είμαι εδώ και λυπάμαι για ότι έγινε, θέλω να τα βρούμε. Να το διορθώσουμε μαζί. Μπορείς; Θέλεις;". Σαφώς και δεν θα είναι όπως πριν κάτι θα έχει αλλάξει. Μπορεί τώρα πια να είναι καλύτερα ή όχι. Δεν ξέρω, εσείς τι λέτε; Αξίζει;
Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook για να μαθαίνετε όλα τα νέα.
