Σήμερα αλλάξαμε.
Μεγάλη κουβέντα η αλλαγή! Αλλά για να το αποδραματικοποιήσουμε, εμείς αλλάξαμε το site μας απλώς. Και το αλλάζουμε σε μία στιγμή που βρίσκεται ίσως στην καλύτερη φάση του. Πιστεύω ότι τις αλλαγές τις κάνουμε για να προβλέψουμε κι όχι για να σώσουμε. Χωρίς αλλαγή άνθρωποι και καταστάσεις κουράζουν και κουράζονται.
Γιατί μεγαλώνοντας όμως φοβόμαστε τις αλλαγές;
Μπαίνοντας στην εφηβεία με την νεανική μας ορμή, θέλουμε να αλλάξουμε το κόσμο και κάπου εκεί στα μέσα της διαδρομής απογοητευόμαστε και κατεβαίνουμε από το ροζ συννεφάκι μας.
Μεγαλώνοντας και ωριμάζοντας, ο καθένας στο μέτρο που μπορεί, κάνουμε το λάθος να πιστεύουμε ότι πρέπει ν΄αλλάξουμε τους άλλους, μιάς και δεν καταφέραμε να αλλάξουμε τον κόσμο.
Λίγοι είναι εκείνοι που κατανοούν ότι το μόνο που μπορούμε να αλλάξουμε είναι τους εαυτούς μας. Θέλει δύναμη και ειλικρίνεια να δεις τον εαυτό σου και να καταλάβεις τον τρόπο με τον οποίο θέλεις να προχωρήσεις. Ο άνθρωπος συνειδητοποιεί τον εαυτό του μέσα από πράγματα που τον ξεπερνάνε. Συνήθως δεν θέλουμε να κάνουμε στροφή μέσα μας, γιατί δεν μπορούμε να συμβιβαστούμε με την "άκρη" του παρόντος μας. Δεν μπορούμε να αγαπήσουμε την "ασημαντότητα" μας και να βάλουμε στην άκρη τον εγωισμό.
Αντιμετωπίζουμε τα βιώματα μας δραματικά, κλεινόμαστε και αποφεύγουμε το μοίρασμα. Μεγαλώνουμε ακούγοντας "πρόσεχε" , "μην εμπιστεύεσαι", "μην γελάς πολύ", "ο κόσμος θέλει το κακό σου", φράσεις ενοχικές που μπαίνουν στο υποσυνείδητό μας από βρεφική ηλικία και μας κάνουν φοβικούς, πρώτα με τον εαυτό μας και ύστερα με τους άλλους.
Στην παιδική ηλικία θα πρέπει να εξοικειωνόμαστε με τη μαθητεία της κατανόησης. Δεν είναι η πίστη που μας χρειάζεται για να αλλάξουμε και να εξελιχθούμε, αλλά η κατανόηση. Να έχουμε το θάρρος να οδεύουμε προς τα πράγματα κατανοώντας· γιατί η κατανόηση είναι τα όρια μας κι είτε γίνεσαι πολεμιστής γιʼαυτά είτε κάνεις πίσω. Aπό τη στιγμή που κατανοούμε, κάτι μπορούμε να ελπίζουμε.
Το www.jenny.gr αλλάζει γιατί θέλει να δημιουργήσει διάρκεια στο χρόνο.
Πέρασαν 3,5 χρόνια από τότε που πατήσαμε το κουμπί και βρεθήκαμε στο αέρα του διαδικτύου ως ένα μικρό blog. Ήμασταν μόνο δύο άτομα. Δεν είχαμε κάποιο πλάνο, δεν βλέπαμε μακριά, θέλαμε να κάνουμε κάτι όμορφο και μη αυτοαναφορικό, ως είθισται να είναι τα προσωπικά blogs. Μετά από 1,5 χρόνο γίναμε site, η ομάδα μεγάλωσε. Μεγαλώσαμε κι εμείς.
Επειδή ο χρόνος κυλάει γρήγορα στον κυβερνοχώρο, θα μπορούσες να πεις ότι πήγαμε νηπιαγωγείο, δημοτικό και μόλις προβιβαστήκαμε στο γυμνάσιο. Νέες ενότητες και στήλες, διαφορετική γραφή και προσέγγιση των θεμάτων, νέο lay out και επιθυμία μας; Να μας προβιβάσετε στο Λύκειο.
Είμαι περήφανη για την ομάδα του www.jenny.gr και το πιο όμορφο, είναι πως όλες είμαστε διαφορετικές, αλλά με κοινό στόχο να εξελισσόμαστε μέσα από την διαφορετικότητα μας.
Σας ευχαριστώ πολύ για όσα μου μάθατε και για όλα όσα έχω να μάθω ακόμη.
