Πριγκίπισσα Κατζάρ: Η ιστορία της γυναίκας πίσω από τα viral και εντελώς ψευδή memes

Σίγουρα την έχεις δει στα σόσιαλ, σε αναρτήσεις που την αποκαλούν «επιτομή της ομορφιάς». Κάποιοι λένε ότι 13 άνδρες αυτοκτόνησαν για χάρη της, πως ήταν η ωραιότερη του Ιράν. Η ιστορίες τους σίγουρα πουλάνε, εύκολα τις πιστεύεις και δεν μπαίνεις στη διαδικασία να ψάξεις την αλήθεια - το λένε άνθρωποι στο ίντερνετ, οπότε μάλλον θα ισχύει.

Ήταν η Πριγκίπισσα Κατζάρ - ή, καλύτερα, δεν ήταν. Δεν ήταν, διότι δεν υπήρξε ποτέ. Δεν ήταν «ανδροφάγος». Οι φωτογραφίες που βλέπεις αποτελούν εξαιρετικό προϊόν photoshop, καθώς συνδυάζουν δύο διαφορετικές πριγκίπισσες της περσινής δυναστείας Κατζάρ. Παρακάτω, βάζουμε τα πράγματα στη θέση τους.

WHO

Η απίστευτη πραγματική ιστορία πίσω από την Mary Poppins

She is Princess Qajar. She was a symbol of Persian beauty, 13 men committed suicide because she rejected them. pic.twitter.com/ikmsQfyDHT

— wonderfacta (@riffjmfvit8) September 16, 2023

Αρχικά, στις εικόνες βλέπεις ενωμένες δύο αδελφές: την πριγκίπισσα Φατμέ Κανούμ «Εσμάτ αλ-Ντουλέχ», η οποία γεννήθηκε το 1855, και την πριγκίπισσα Ζαχρά Κανούμ «Τατζ αλ-Σαλτανέχ», που γεννήθηκε το 1884. Ήταν κόρες του Νασέρ αλ-Ντιν Σαχ Κατζάρ, ενός Σάχη που είχε εμμονή με τη φωτογραφία από μικρός - αυτός είναι και ο λόγος που υπάρχουν τόσες φωτογραφίες των πριγκιπισσών. Φωτογράφιζε όλο το χαρέμι αλλά και τη γάτα του, την Μπαμπρί Χαν.

Οι δύο αδελφές παντρεύτηκαν σε πολύ μικρή ηλικία, οπότε δύσκολα συνάντησαν πολλούς μνηστήρες - πόσο μάλλον 13 που αυτοκτόνησαν κιόλας. Κι οι ζωές τους ήταν πολύ πιο ενδιαφέρουσες από αυτά που αναφέρονται στα viral posts.

Η Εσμάτ αλ-Ντουλέχ παντρεύτηκε στα 11 της, έμαθε πιάνο και κέντημα από έναν Γάλλο δάσκαλο, ενώ φιλοξενούσε τους Ευρωπαίους διπλωμάτες που επισκέπτονταν τον πατέρα της.

Η ετεροθαλής αδελφή της, Τατζ αλ-Σαλτανέχ, ήταν το 12ο παιδί του Σάχη και έγινε διάσημη για τις φεμινιστικές της απόψεις, το ταλέντο της για τη γραφή, αλλά και το θάρρος της να πάρει διαζύγιο τόσο από τον άνδρα που της έδωσαν στα 10 της, όσο κι από τον επόμενο. Στα απομνημονεύματα της, έγραψε χαρακτηριστικά:

«Έλεος! Οι Περσίδες είναι απομακρυσμένες από την ανθρωπότητα και τις έχουν βάλει όλες μαζί με γατιά και κτήνη. Ζουν τις ζωές τους σε φυλακές απελπισίας, τις συνθλίβουν πικρά ιδανικά».

Σε άλλο σημείο, τόνισε:

«Όταν έρθει η ώρα που θα δω το φύλο μου χειραφετημένο και τη χώρα μου σε προοδευτικό μονοπάτι, θα θυσιαστώ στο πεδίο μάχης για ελευθερία και θα χύσω το αίμα μου για χάρη των φιλελεύθερων συμμάχων μου που θα διεκδικούν τα δικαιώματα τους».

Οπότε, όχι. Δεν ήταν μία, δεν ήταν «ανδροφάγος», κανείς δεν αυτοκτόνησε για τα μάτια της. Ήταν κάτι πολύ μεγαλύτερο από αυτό.