Τα 4 βήματα που ακολούθησε η Natalie Portman για να γίνει η Jackie

Πώς η Natalie Portman γράφει ιστορία ως Jackie Kennedy

Τέσσερα χρόνια μετά, ο σκηνοθέτης βρέθηκε (Pablo Larraín), η Portman δέχτηκε και ο χρόνος προετοιμασίας ήταν σχεδόν ένας μήνας. Κάτι που δεν την τρόμαξε, αντίθετα την έκανε να εργαστεί σκληρά, ακολουθώντας πολύ συγκεκριμένα βήματα τα οποία και αποκάλυψε.

1. Είχε τη φωνή της στο μυαλό της. Όπως ο σύζυγός της είχε τη συνήθεια να προσθέτει ένα «ρ» σχεδόν σε κάθε λέξη, έτσι και η Jackie Jackie Kennedy είχε τη δική της χαρακτηριστική διάλεκτο, που θύμιζε κορίτσι από το Long Island, σύμφωνα με την Portman. Η ηθοποιός μάλιστα μεγάλωσε στο Long Island, οπότε αυτό δεν την δυσκόλεψε ιδιαίτερα. Αυτό που έκανε ήταν να παρακολουθήσει κάθε βίντεο που μπόρεσε να βρει με την Jackie, να ακούσει πολλές κασέτες από συνεντεύξεις της και να παρακολουθήσει μαθήματα διαλέκτου, κάνοντας πρόβα την ομιλία της Jackie όταν έκανε ξενάγηση στον Λευκό Οίκο το 1962, τον οποίο έμαθε τόσο καλά που θα μπορούσε να τον λέει και στον ύπνο της.

2. Η περούκα. Το χαρακτηριστικό χτένισμα της Jackie δεν θα μπορούσε να επιτευχθεί εύκολα χωρίς της χρήση περούκας, για την οποία η Portman έχει δηλώσει πως «με το που τη φόρεσα ένιωσα αμέσως μια μαγική μεταμόρφωση. Κάθε μελαχρινή γυναίκα φορώντας αυτή την περούκα θα μπορούσε να της μοιάζει. Προσωπικά με τρόμαζε πάντα το να πρέπει να υποδυθώ κάποια που ο κόσμος γνωρίζει τόσο πολύ, αλλά με τη συγκεκριμένη περούκα ένιωθα μεγάλη αυτοπεποίθηση κοιτώντας στον καθρέφτη».

3. Το ταγιέρ που «έχει τον δικό του χαρακτήρα». Όταν η Natalie δοκίμασε το iconic ταγιέρ που φορούσε η Jackie την ημέρα που δολοφονήθηκε ο σύζυγός της, περιέγραψε το συναίσθημα ως εξής: «Ένιωθα ότι έπαιζα σε μια σκηνή με μουσική που προανήγγειλε τι θα συνέβαινε. Όταν το φόρεσα, η καρδιά μου φτερούγισε».

Θυμηθείτε τι έχει δηλώσει για τα κοστούμια η ενδυματολόγος της ταινίας

4. Τελειοποίησε την όψη του πένθους. Μπορεί να διάβασε κάθε βιογραφία σχετικά με την Jackie, κοιτάζοντας όμως απλά τις φωτογραφίες από την κηδεία του Kennedy, η Portman μπόρεσε να καταλάβει καλύτερα τον τρόπο που θρηνούσε. «Κοιτούσα απλώς τις φωτογραφίες και έμπαινα στο κλίμα. Είναι απίστευτα όσα πέρασε επειδή ήταν ένα τόσο δημόσιο γεγονός, τόσο βίαιο και απρόσμενο – και τραυματικό, σε προσωπικό επίπεδο. Είναι δύσκολο να το φανταστεί κανείς σα να συμβαίνει δίπλα του. Έχουμε δει όλοι μας τόσες φωτογραφίες και films, αλλά ελπίζω η ταινία να σας κάνει να το αισθανθείτε σε πιο προσωπικό επίπεδο.