Η Sigourney Weaver για τον ακτιβισμό και το πώς το «σύνδρομο του απατεώνα» τη βοηθά ως ηθοποιό

H Sigourney Weaver, ηθοποιός γνωστή για τον ρόλο της ως Έλεν Ρίπλεϊ στις τέσσερις ταινίες της σειράς Alien και αυτόν της Ντέινα Μπάρετ στην ταινία Ghostbusters, αλλά και της Νταϊάν Φόσεϊ στην ταινία Γορίλες στην Ομίχλη, του 1988, μίλησε στη φίλη της, την ηθοποιό και σκηνοθέτη Elizabeth Banks και φωτογραφήθηκε για το Interview Mag και είπε ότι δεν είναι η φήμη που την κάνει και συνεχίζει, αλλά το να μιλά για τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Όταν η Weaver ήταν νέα, έκανε καθιστικές διαμαρτυρίες και πορείες ενάντια στον πόλεμο του Βιετνάμ. Σήμερα, είναι η ανατροπή από το Ανώτατο Δικαστήριο του νόμου Roe v. Wade: «Πρέπει να το παλέψουμε», λέει στον Banks. «Και θα νικήσουμε». Μια καλή αφετηρία είναι το Call Jane, η νέα της ταινία για μια κολεκτίβα του Σικάγο που παρείχε δωρεάν παράνομες αμβλώσεις σε γυναίκες στα τέλη της δεκαετίας του 1960. Μίλησε επίσης για το Alien, το σύνδρομο του απατεώνα και την απίστευτη εκπαίδευση που έλαβε για τον επερχόμενο ρόλο της στο Avatar: The Way of Water.

#NOW

Η Emily Ratajkowski στηρίζει την Amber Heard - αλλά είναι τελικά ζευγάρι με τον Brad Pitt;

Weaver και Banks συνεργάστηκαν στην ταινία Call Jane, μια φανταστική αφήγηση της Jane Collective του Σικάγο, η οποία παρείχε δωρεάν αμβλώσεις σε περίπου 11.000 γυναίκες στα τέσσερα χρόνια που προηγήθηκαν του Roe v. Wade. Και τώρα ο Roe v. Wade έχει ανατραπεί, με τις δυο τους να έχουν έντονα συναισθήματα για αυτή την απόφαση.

H Sigourney Weaver έχει ταυτιστεί με τον ρόλο της Ripley η οποία ήταν επίσης icon της εποχής της, που ενέπνευσε τις γυναίκες με πολλούς τρόπους.

«Σκέφτομαι κυρίως τις γυναίκες όταν επιλέγω σενάρια. Πρόκειται για κάτι μεγαλύτερο από τους ίδιους τους χαρακτήρες; Και είναι κάτι που θεωρώ σημαντικό; Δεν νομίζω ότι στο Call Jane περίμενα το τέλος του Roe v. Wade. Αλλά θα σας πω κάτι, οι γυναίκες στο Call Jane δεν υπολόγιζαν καθόλου ότι ο Roe v. Wade θα περνούσε. Αυτό που βλέπετε στο Call Jane είναι γυναίκες που φροντίζουν τις επιχειρήσεις και φροντίζουν η μία την άλλη. Αυτό είναι ένα πολύ ενθαρρυντικό μήνυμα για όλους μας, καθώς νιώθουμε μια γροθιά στο στομάχι, τώρα που ξέρουμε ποιος είναι πραγματικά ο αγωνιστικός χώρος και ότι η θρησκευτική δεξιά μάλλον δεν πρόκειται να σταματήσει σε αυτό. Ήταν πρόθυμοι να αγκαλιάσουν έναν εντελώς ανήθικο πρόεδρο για να πετύχουν τους σκοπούς τους. Δεν έχουν ηθικό επίπεδο εδώ. Το Call Jane είναι τέλειο για το σημείο που βρισκόμαστε τώρα» λέει η ηθοποιός.

H Banks παρατηρεί ότι η Weaver όχι μόνο έχει ισχυρή πολιτική άποψη και μια μεγάλη αίσθηση του σωστού και του λάθους που φέρνει σε όλους τους χαρακτήρες που υποδύεται, σαν ένα μοτίβο στη δουλειά της.

«Υποθέτω ότι έμμεσα είναι αλήθεια. Νομίζω ότι μεγαλώνοντας ως κορίτσι, νιώθεις μια αίσθηση αδικίας αρκετά νέα. Και ο πόλεμος του Βιετνάμ ριζοσπαστικοποίησε απολύτως τη γενιά μου να μιλήσει. Κάναμε καθιστικές πορείες, ταραχές. Είμαι πολύ πιο προσανατολισμένη στα θέματα, αλλά νομίζω ότι ίσως αυτές οι μέρες έχουν τελειώσει. Πρέπει να προσανατολιστώ περισσότερο πολιτικά» λέει. «Είναι αυτό το παλιομοδίτικο πράγμα όπου δεν θέλω να επιβάλλω την άποψή μου για τα πράγματα σε άλλους ανθρώπους. Ακριβώς επειδή είμαι διάσημη, δεν θέλω οι άνθρωποι να πιστεύουν ότι η άποψή μου είναι τόσο σημαντική. Ωστόσο, ως Αμερικανίδα που ζω σήμερα, θα καταθέσω τη γνώμη μου», συνεχίζει η star.

Ερωτηθείσα τι θα έκανε διαφορετικά στην καριέρα της, λέει:« Αν είστε αρκετά τυχεροί να ξεκινήσετε την καριέρα σας με έναν ρόλο όπως η Ripley - από την αρχή έστειλε το μήνυμα ότι ήμουν σοβαρή ηθοποιός και άνθρωπος, κάτι που φυσικά δεν ίσχυε εκείνη την εποχή. Είχα περάσει χρόνια εκτός Μπρόντγουεϊ παίζοντας τους πιο περίεργους ρόλους. Δούλευα με τον Christopher Durang και τον Albert Innaurato και ένιωθα ότι ήμουν κωμικός. Και έτσι, αν κοιτάξω πίσω, θα μου άρεσε να κάνω περισσότερη κωμωδία, γιατί για μένα η κωμωδία είναι βασιλιάς».

Στην συνέχεια αναφέρθηκε στην επερχόμενη ταινία Avatar όπου συμμετέχει και την συνεργασία της με τον σκηνοθέτη James Cameron.

«Νομίζω ότι πολλοί άνθρωποι έχουν μια λανθασμένη ιδέα για τον Τζιμ, ότι είναι πραγματικά πολύ σοβαρός. Φυσικά, αυτό είναι αλήθεια, αλλά κατάλαβα πόσο απίστευτα αστείος είναι ο τύπος. Ξέρω ότι θα μου παρουσιάσει πραγματικά μοναδικές προκλήσεις και δεν θα ντρέπεται να πάρει αυτό που θέλει. Σε πολλές περιπτώσεις, η πρώτη μου αντίδραση είναι: «Δεν μπορώ να το κάνω αυτό». Νομίζω ότι όλοι απολαμβάνουν να δουλεύουν με τον Jim επειδή απαιτεί τόσα πολλά. Στο Avatar: The Way of Water, ήμουν μεγαλύτερη από πολλούς άλλους ανθρώπους και έπρεπε να κάνουμε πολύ παρκούρ. Έπρεπε να κάνουμε burpees. Έπρεπε να κάνουμε ελεύθερη κατάδυση. Δεν σας αρέσουν αυτές οι δουλειές όπου πρέπει να μάθετε κάτι πραγματικά περίεργο που έχετε για το υπόλοιπο της ζωής σας; Ελεύθερη κατάδυση, ειδικά, είμαι ευγνώμων που αφιερώσαμε χρόνο για να το κάνουμε αυτό».

Πώς όμως αντιμετωπίζει την ανασφάλεια; H Sigourney Weaver μίλησε ακόμα για το Σύνδρομο του Απατεώνα.

«Νομίζω ότι κάθε ηθοποιός έχει αυτό το πρόβλημα σε όλη του τη ζωή, ειλικρινά. Κάποτε μοιραζόμουν ένα σπίτι με ηθοποιούς στο The Village, το οποίο σκηνοθέτησε ο M. Night Shyamalan. Στο δείπνο, καθόμασταν όλοι γύρω από το τραπέζι και συζητούσαμε για τη μέρα μας. Και ο θεός να μας έχει καλά, ήμασταν η πιο ανασφαλής ομάδα ανθρώπων. Αυτοί είναι οι πιο ταλαντούχοι, έμπειροι ηθοποιοί στον κόσμο και ήταν ασταμάτητοι. Απλώς πρέπει να αποδεχτείτε ότι είναι μέρος της διαδικασίας το να σκέφτεστε, "Δεν μπορώ να θυμηθώ πώς να το κάνω αυτό, τι με έκανε να σκεφτώ ότι θα μπορούσα να το κάνω αυτό;"».

«Νομίζω ότι ο πόνος της ανασφάλειας, η αμφιβολία για τον εαυτό, είναι δυστυχώς πολύ σημαντικό μέρος για να βάλεις τις βάσεις για τον χαρακτήρα που υποδύεσαι. Πρέπει να αποδεχτείς ότι θα πιστεύεις απολύτως ότι δεν μπορείς να το κάνεις. Το μισώ κάθε φορά που συμβαίνει. Λέω, "Όχι, δεν θέλω να το περάσω αυτό". Αλλά είναι μόνο μέρος του», συνεχίζει.