REAL LIFE

Amélie Hirtz: "Το να είσαι γυναίκα στη Γαλλία το 2025 παραμένει μια καθημερινή πρόκληση"


Ελένη Μπεζιριάνογλου

8 Μαρτίου 2025

Amélie - Πώς είναι να είσαι γυναίκα στη Γαλλία το 2025
© Τζίνα Σκανδάμη
Μια 23χρονη Γαλλίδα μιλά στο JennyGr για τις ανισότητες, τις αλλαγές και την ανάγκη για ουσιαστικές λύσεις

Η Amélie Hirtz είναι 23 ετών και είναι από το Μετς της Γαλλίας. Ήρθε και ζει στην Αθήνα εδώ και 1,5 χρόνο για να κάνει το μεταπτυχιακό της, ενώ και η μισή της οικογένεια είναι από την Ελλάδα. Η Amélie ζει τώρα στην Αθήνα, αλλά η σκέψη της βρίσκεται συχνά στη Γαλλία και στις προκλήσεις που συνεχίζουν να αντιμετωπίζουν οι γυναίκες εκεί. Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, μιλά στο JennyGr για τις δυσκολίες της καθημερινότητας, τις αλλαγές που συντελούνται και τη σημασία της εκπαίδευσης στην πορεία προς την ασφάλεια των γυναικών και την ισότητα.

Amélie - Πώς είναι να είσαι γυναίκα στη Γαλλία το 2025
© Τζίνα Σκανδάμη

Πώς είναι να είσαι γυναίκα στη Γαλλία το 2025: "Οι επιθέσεις κάθε είδους εξακολουθούν να είναι πολύ συχνές"

«Θα έλεγα ότι το να είσαι γυναίκα στη Γαλλία το 2025 συνεχίζει να συνεπάγεται καθημερινές προκλήσεις. Οι γυναίκες γενικότερα εξακολουθούν να υποφέρουν από πολλές καταπιέσεις, όπως επιθέσεις, παρενόχληση στο δρόμο ή λιγότερες ευκαιρίες. Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια νιώθω ότι όλα αυτά τα ζητήματα αντιμετωπίζονται πολύ περισσότερο από ό,τι στο παρελθόν, και για μένα, η αναγνώριση αυτών των προβλημάτων είναι ένα από τα πρώτα βήματα που πρέπει να κάνουμε για να βελτιώσουμε τα πράγματα.

Ως γυναίκα, έχω μάθει πάντα να είμαι εξαιρετικά προσεκτική με τα πάντα – είτε πρόκειται για την εμφάνισή μου, τους τρόπους μου, το αν είμαι αρκετά βοηθητική– και ότι η αξία μου ως άτομο εξαρτάται από αυτά. Αυτό, κατά κάποιον τρόπο, με εμποδίζει να βιώνω τις καταστάσεις όπως πραγματικά είναι, γιατί εστιάζω περισσότερο στη συμπεριφορά που αναμένεται από εμένα.

Αν μπορούσα να αλλάξω ένα πράγμα στη Γαλλία θα ήταν η Εκπαίδευση. Οι επιθέσεις κάθε είδους εξακολουθούν να είναι πολύ συχνές στη Γαλλία σήμερα, και πιστεύω ότι η εκπαίδευση παίζει καθοριστικό ρόλο στην αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος.

Στην πόλη μου, για παράδειγμα, πρόσφατα εισήγαγαν ειδικές θέσεις στάθμευσης για γυναίκες, πιο κοντά στις εξόδους, ενώ τον περασμένο Φεβρουάριο μοίρασαν δωρεάν «αντικατασταλτικά μπρελόκ» – ένα μπρελόκ εξοπλισμένο με μια πολύ δυνατή σειρήνα για την περίπτωση επίθεσης στον δρόμο.

Παρόλο που αυτά τα μέτρα μπορεί να φανούν χρήσιμα, θεωρώ ότι μας αποσπούν από το πραγματικό πρόβλημα και την αναζήτηση ουσιαστικών λύσεων.

Φυσικά και εξακολουθούν να υπάρχουν κοινωνικές και πολιτικές ανισότητες. Αν και μειώνεται η διαφορά, οι μισθοί των γυναικών εξακολουθούν να είναι χαμηλότεροι από αυτούς των ανδρών, ενώ δεν επωφελούνται από το ίδιο επίπεδο συνταξιοδοτικών παροχών. Επιπλέον, οι γυναίκες είναι εκπροσωπούνται λιγότερο σε πολλούς τομείς, όπως σε θέσεις υψηλής ευθύνης (παρόλο που, ποσοστιαία, έχουν υψηλότερο μορφωτικό επίπεδο) ή στα μέσα ενημέρωσης.

Ωστόσο, αυτό που θεωρώ πιο αποκαλυπτικό είναι αναμφίβολα η σωματική και σεξουαλική βία που υφίστανται οι γυναίκες, καθώς, σύμφωνα με τη δική μου οπτική, είναι πλέον σπάνιο να συναντήσει κανείς γυναίκα που δεν έχει υποστεί κάποιας μορφής βία κάποια στιγμή της ζωής της. Επίσης, πιστεύω ότι η δίκη για τον βιασμό στο Μαζάν και οι ενστάσεις της υπεράσπισης ήταν ιδιαίτερα δύσκολες να τις ακούσει και να τις παρακολουθήσει μια γυναίκα, ενώ απέδειξε για ακόμα μία φορά – και μάλιστα με εμφατικό τρόπο – ότι κακοποιητής μπορεί να είναι ο οποιοσδήποτε.

Είναι πλέον σπάνιο να συναντήσει κανείς γυναίκα που δεν έχει υποστεί κάποιας μορφής βία κάποια στιγμή της ζωής της.

Amélie - Πώς είναι να είσαι γυναίκα στη Γαλλία το 2025
© Τζίνα Σκανδάμη

Πώς βλέπει μια Γαλλίδα τη ζωή στην Αθήνα: “Έχω την εντύπωση ότι οι γυναίκες εδώ αισθάνονται γενικά πιο ασφαλείς”

Αυτή είναι η πρώτη φορά που ζω στην Ελλάδα για περισσότερο από μερικές ημέρες διακοπών, αλλά η προσαρμογή μου ήταν αρκετά ομαλή. Νιώθω πολύ πιο ασφαλής εδώ στην Αθήνα τη νύχτα, σε μπαρ ή κλαμπ, σε σύγκριση με τη Γαλλία.

Είχα συνηθίσει να ακούω «πρόσεχε» αντί για «καλά να περάσεις» κάθε φορά που έβγαινα, αλλά στον ενάμιση χρόνο που βρίσκομαι εδώ, παραμένω προσεκτική, όμως πραγματικά αισθάνομαι πιο ασφαλής.

Αντίθετα, στη Γαλλία, για δύο χρόνια (2022-2023), είχαμε φτάσει στο σημείο να ελέγχουμε ο ένας το σώμα του άλλου κάθε φορά που βγαίναμε από ένα κλαμπ, για να δούμε αν μας είχαν τρυπήσει με σύριγγα που περιείχε GHB ή άλλες ουσίες.

Ένα αρνητικό σημείο στον τρόπο που αντιμετωπίζονται οι γυναίκες στην Ελλάδα θα μπορούσε να είναι ο τρόπος με τον οποίο κατανέμονται οι δουλειές του σπιτιού. Νομίζω ότι στις συγκεντρώσεις, συνήθως οι γυναίκες είναι αυτές που σχεδιάζουν, προετοιμάζουν, φιλοξενούν και καθαρίζουν τα πάντα, κάτι που μπορεί να συμβαίνει και στη Γαλλία σαφώς, αλλά σε μικρότερο βαθμό. Από την άλλη, όπως ανέφερα νωρίτερα, σε θετικό επίπεδο, έχω την εντύπωση ότι οι γυναίκες εδώ αισθάνονται γενικά πιο ασφαλείς.

Amélie - Πώς είναι να είσαι γυναίκα στη Γαλλία το 2025
© Τζίνα Σκανδάμη

Η θέση της γυναίκας στον κόσμο: “Θα ήθελα οι γυναίκες να εκτιμώνται και να αναγνωρίζονται ισότιμα με τους άνδρες σε κάθε πεδίο”

Πιστεύω ότι το να είσαι γυναίκα είναι ευκολότερο από το παρελθόν με την έννοια ότι οι φωνές μας ακούγονται όλο και περισσότερο σήμερα, κυρίως χάρη στο κίνημα #MeToo και την αναγνώριση της γυναικοκτονίας ως εγκλήματος, ενώ παράλληλα εφαρμόζονται σταδιακά λύσεις. Από την άλλη, έχω την αίσθηση ότι είναι και πιο δύσκολο, γιατί πλέον αναγνωρίζουμε ευκολότερα τις διάφορες μορφές του πατριαρχικού συστήματος και τις κατονομάζουμε ως τέτοιες – και αυτό μπορεί να είναι εξαντλητικό ψυχολογικά.

Θα ήθελα στο μέλλον, να βλέπω τις γυναίκες να έχουν πιο ισχυρή παρουσία σε όλους τους τομείς: στην πολιτική, στον κινηματογράφο, σε θέσεις υψηλού επιπέδου... Και να μην είναι απαραίτητο να χρησιμοποιούνται ποσοστώσεις ή το τεστ Bechdel για να εξασφαλιστεί η εκπροσώπησή τους, αλλά να εκτιμώνται και να αναγνωρίζονται ισότιμα με τους άνδρες σε κάθε πεδίο.

Πιστεύω ακράδαντα ότι η εκπαίδευση είναι ο βασικός παράγοντας για την επίτευξη της ισότητας των φύλων σε παγκόσμιο επίπεδο. Οι γυναίκες οφείλουμε να αλληλοστηριζόμαστε και καλό θα ήταν να μην κρίνουμε άλλες γυναίκες ή να τους λέμε πώς θα έπρεπε να συμπεριφέρονται -για παράδειγμα, σε θέματα όπως η άμβλωση.

Όσο για το μήνυμα που θέλω να στείλω σε κάθε γυναίκα εκεί έξω, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας: “Δώσε στον εαυτό σου το δικαίωμα να ονειρεύεται μεγαλεπίβολα και δώσε τις ευκαιρίες που επιθυμείς”».

Δες εδώ ολόκληρο το αφιέρωμα του JennyGr για την Παγκόσμια Ημέρα Γυναίκας, που αναδεικνύει τις εμπειρίες και τις φωνές γυναικών από όλο τον κόσμο που ζουν στην Αθήνα.