Το ελαστικό savoir vivre των μικρών.
Ο τρόπος που φέρεται στο παιδί μέσα στο σπίτι αλλά και σε κοινωνικές περιστάσεις είναι κάτι που απασχολεί πολύ τους γονείς. Αυτό είναι λογικό άλλωστε, καθώς το παιδί, ειδικά μέχρι την ηλικία των 6-7 ετών, παίρνει επιρροές μόνο από την οικογένεια του.
Είναι, λοιπόν, κατανοητό πως οι γονείς θεωρούν ότι «καθρεπτίζονται» μέσα από τη συμπεριφορά του παιδιού, όμως δε θα πρέπει να ξεχνούν το αναπτυξιακό στάδιο στο οποίο βρίσκεται ο «μικρός κύριος» ή η «μικρή κυρία» τους.
Οι καλοί τρόποι μαθαίνονται μέσα από την καθημερινή εμπειρία στα πλαίσια του σπιτιού αλλά και στις επισκέψεις που πάμε με τα παιδιά. Δεν πρέπει να αναμένουμε απόλυτη πειθάρχηση με το “savoir vivre” από τα παιδιά, καθώς η ηλικία τους τα προστάζει να τρέξουν, να φωνάξουν, να ανακαλύψουν και να «λερώσουν τα χέρια τους».
Είναι σημαντικό να μη μαλώνουμε αυστηρά το παιδί όταν δεν εγκρίνουμε τη συμπεριφορά του, ούτε να το κατηγορούμε ως «κακό», «άτακτο», «αγενές». Αυτό ίσως έχει σαν αποτέλεσμα να χρησιμοποιεί την άσχημη συμπεριφορά ως μέσο για να προκαλεί την προσοχή σας και να σας «τιμωρεί», όταν δεν του κάνετε το χατίρι!
Από την άλλη, μπορούμε να επαινούμε το παιδί όταν επιδεικνύει αυθόρμητα μια καλή και ευγενική στάση.
Τονίζουμε ότι τα παιδιά είναι όντα μιμητικά. Δηλαδή, τείνουν να μιμούνται τη συμπεριφορά που βλέπουν γύρω τους. Οπότε, πρέπει η δική μας συμπεριφορά να λειτουργεί ως πρότυπο.
Καθώς η βάση των καλών τρόπων είναι ουσιαστικά ο σεβασμός των άλλων, είναι σκόπιμο να μάθουμε στα παιδιά από μικρά πως πρέπει να φέρονται στα άτομα και όχι στα πράγματα γύρω τους. Μόνο με αυτή τη γνώση, θα μπορέσουν, όταν ωριμάσουν ηλικιακά, να επεκτείνουν την ευγένεια και στο σεβασμό τους σε όλους τους τομείς των συναναστροφών και αλληλεπιδράσεών τους.
Ευχαριστούμε την συμβολή της Καλλιόπης Σαρρή, Ψυχολόγος, (Απόφοιτος Παντείου Πανεπιστημίου. Ειδικευμένη στην Παιδαγωγική Ψυχολογία) ([email protected]).
