Κακομαθημένα, εγωκεντρικά, ιδιόρρυθμα, αντικοινωνικά. Ενώ τα τελευταία χρόνια, το ποσοστό των οικογενειών με ένα παιδί ολοένα και αυξάνεται και τα νέα ερευνητικά δεδομένα καταρρίπτουν πολλές από τις επικρατούσες απόψεις του παρελθόντος, τα στερεότυπα και οι προκαταλήψεις αναφορικά με τα μοναχοπαίδια συνεχίζουν να υφίστανται.
Μια από τις πιο συχνές προκαταλήψεις για τα μοναχοπαίδια είναι, πως δυσκολεύονται στις κοινωνικές επαφές με συνομήλικους. Τα παλαιότερα χρόνια, η αγωγή γινόταν αποκλειστικά μέσα στην οικογένεια, με αποτέλεσμα ένα μοναχοπαίδι να μην έχει την δυνατότητα να έχει πολλές επαφές με συνομήλικα παιδιά. Σήμερα τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά. Οι νέες μαμάδες αναζητούν από αρκετά νωρίς ομαδικές δραστηριότητες στις οποίες μπορούν να εντάξουν και τα παιδιά τους (η κολύμβηση μωρών αποτελεί ένα παράδειγμα). Έτσι, τα περισσότερα παιδιά, από πολύ μικρή ηλικία, αποκτούν την εμπειρία της ομαδικής ζωής. Μαθαίνουν να υπάρχουν μέσα σε μια ομάδα, να επιβάλλονται αλλά και να υποχωρούν. Τα μοναχοπαίδια λοιπόν, όχι μόνο δεν δυσκολεύονται να κοινωνικοποιηθούν αλλά ακριβώς επειδή η ανάγκη τους είναι μεγαλύτερη, εκτιμούν ιδιαιτέρως τις φιλίες τους με συνομηλίκους.
Άλλη μια αρκετά δημοφιλής προκατάληψη σχετικά με τα μοναχοπαίδια είναι πως είναι κακομαθημένα. Το μοναχοπαίδι δεν βιώνει το σοκ της εκθρόνισης (την εμπειρία του να αποκτά ένα αδελφάκι και έτσι να μην αποτελεί πια το επίκεντρο του κόσμου). Δεν ζει τις ανταγωνιστικές συγκρούσεις για την εξασφάλιση της ολοκληρωτικής προσοχής και αγάπης των γονιών του. Όλες οι επιθυμίες του , τόσο οι υλικές όσο και οι συναισθηματικές, εκπληρώνονται αμέσως. Και έτσι, θεωρείται από πολλούς, ένα ευνοημένο και άρα κακομαθημένο παιδί .Στο σημείο αυτό, είναι πολύ σημαντικό να τονιστεί, πως όλα τα παιδιά ανεξαρτήτως, περνούν μια εγωκεντρική φάση κατά την οποία πιστεύουν πως αποτελούν το επίκεντρο του κόσμου. Σε κάποια παιδιά η συνειδητοποίηση της πραγματικότητας έρχεται μετά από την απόκτηση ενός αδερφού ή μιας αδερφής, ενώ σε άλλα έρχεται, όταν αρχίζουν να συναναστρέφονται με συνομήλικα παιδιά στον παιδικό σταθμό. Το αν ένα παιδί θα γίνει κακομαθημένο ή όχι εξαρτάται από τα όρια που θέτουν οι γονείς στη διαπαιδαγώγηση του. Οι γονείς είναι εκείνοι, που θα πρέπει να διδάξουν στο παιδί την αξία του να μοιράζεσαι, την αξία του σεβασμού και της υπομονής, αλλά και το πως να διαχειρίζεται μια ενδεχόμενη ματαίωση των επιθυμιών του.
Εν κατακλείδι, αυτό που θα πρέπει να κρατήσετε είναι, πως κάθε παιδί είναι μοναδικό και δεν πρέπει να του φορτώνουμε ταμπέλες και κοινωνικές προκαταλήψεις. Είτε μεγαλώνετε ένα παιδί, είτε περισσότερα, το πιο σημαντικό από όλα είναι η ποιότητα της σχέσης που καλλιεργείτε μεταξύ σας και οι σωστές κατευθύνσεις που δίνετε, μέσα από τον τρόπο ανατροφής που επιλέγετε.
Λίγα λόγια για το τι θα πρέπει να προσέχουν οι γονείς με μοναχοπαίδια.
- Έχει ήδη τονιστεί και πιο πάνω, το πόσο σημαντικές είναι, ειδικά για το μοναχοπαίδι, οι επαφές με συνομηλίκους. Είναι λοιπόν σημαντικό, να τις προωθείτε από νωρίς, πολύ πριν το νηπιαγωγείο Εντάξτε το παιδί σε ομαδικές δραστηριότητες (αθλητικές, καλλιτεχνικές), προσκαλέστε στο σπίτι φίλους με παιδιά στην ίδια ηλικία κλπ.
- Το “μονάκριβο” παιδί κουβαλάει ένα τεράστιο φορτίο. Δέχεται μόνο του το βάρος των προσδοκιών και των ανεκπλήρωτων ονείρων των γονιών του. Στέκεται τελείως μόνο του απέναντι στην ενήλικη απαγόρευση, χωρίς την υποστήριξη και αλληλεγγύη που νοιώθουν συνήθως τα αδέρφια μεταξύ τους, απέναντι στο ‘’στρατόπεδο’ των γονιών. Είναι σημαντικό, να υπενθυμίζετε συχνά στο παιδί πως το αγαπάτε και το εκτιμάτε γι αυτό που είναι και να μην το φορτώνετε με δικές σας προσωπικές επιθυμίες και φιλοδοξίες
- Οι γονείς με ένα παιδί έχουν συνήθως τη τάση να γίνονται υπερπροστατευτικοί. Αποφύγετε τις υπερβολές, μην είστε προσκολλημένοι στο παιδί σας, ενθαρρύνετε την ανεξαρτησία και την διαφοροποίηση του, ενισχύστε την αυτονομία του.
- Διατηρήστε το μέτρο και τα όρια στην ανατροφή του παιδιού σας. Διδάξτε του πως υπάρχουν συνέπειες για τις πράξεις του. Ενθαρρύνετε το να λειτουργεί συνεργατικά και να σέβεται τις ανάγκες και επιθυμίες των άλλων γύρω του.
