Δεν περίμενα να ακούσω αυτή την ερώτηση και μάλιστα από οικείο μου πρόσωπο, με ρώτησε όμως με ειλικρίνεια και χωρίς ίχνος προκατάληψης. Η πρώτη μου απάντηση ήταν γιατί όλοι πρέπει να υποστηρίζουμε τα αυτονόητα, να παίρνουμε θέση και να μη διστάζουμε να αντιμετωπίζουμε τις ανθρώπινες επιλογές και εκφάνσεις ως φυσιολογικές. Ο σεξουαλικός προσανατολισμός και οι αντίστοιχες επιλογές κάθε ανθρώπους είναι αναφαίρετο και εντελώς φυσιολογικό δικαίωμα. Με λίγα λόγια λοιπόν, γι' αυτό ημουν κι εγώ στο Pride.
Το Σάββατο η Αθήνα κλήθηκε να πάρει θέση και αυτή τη φορά το έκανε πιο ηχηρά από κάθε άλλη φορά. Το φετινό Pride ή αλλιώς Φεστιβάλ Υπερηφάνειας, ήταν ένα τεράστιο χρωματιστό party που ξεκίνησε από την Κλαυθμώνος και μια προσπάθεια των Ομοφυλόφιλων, Αμφιφυλόφιλων και Τσανσέξουαλ να διεκδικήσουν δημόσια την αξιοπρέπεια που κάθε άνθρωπος πρέπει να αισθάνεται για την σεξουαλική του ταυτότητα και να ξεριζώσουν κάθε αρνητικό στερεότυπο που τους κολλάει σαν βδέλλα από την "αγία" και "αμόλυντη" κοινωνία.
Το Pride συγκέντρωσε πάρα πολύ κόσμο και αρκετές φιγούρες, ανατρεπτικές και υποστηρικτικές, από τον Αύγουστο Κορτώ μέχρι την (απαραίτητη σε ανάλογα events) Ελένη Λουκά. Ο παλμός ήταν ξεσηκωτικός και οι μουσικές, ο χορός και τα χρώματα είχαν κατακλύσει το κέντρο. Άπειρα χαμόγελα, αέρας απελευθέρωσης και glam, δυνατό τέμπο που έδινε η ομάδα κρουστών Bloco Swingueira.
Όλα ξεκίνησαν τον Ιούνιο του 1969. Η αστυνομία έκανε αδικαιολόγητες και επανειλημμένες εφόδους στο bar Stonewall Inn στη Νέα Υόρκη. Κάθε μέρα οι gay θαμώνες ανεχόντουσαν σιωπηλά τις προσβολές, την εξύβριση και την ασέβεια. Μέχρι που κάποια μέρα ένας πελάτης φώναξε "Αδικία" και ξέσπασε μια τεράστια σύγκρουση.
Το σύνθημα του 11ου Athens Pride ήταν το "Πάρε Θέση" και όλοι όσοι βρεθήκαμε εκεί πήραμε θέση υπέρ της ελεύθερης έκφρασης, της ισότητας, της αποδοχής και του σεβασμού στο διπλανό μας. Οι καιροί αλλάζουν, προχωρούν και διεκδικούν ηχηρές και ξεκάθαρες θέσεις. Ας αγκαλιάσουμε τη διαφορετικότητα και ας δεχτούμε πως δεν υπάρχει τίποτα λάθος ή "ανώμαλο" όταν μιλάμε για ελεύθερη επιλογή και στάση ζωής.
Το Checkpoint ήταν εκεί και μάχιμο. Πρόκειται για σταθερές μη-κλινικές δομές πρόληψης και ενημέρωσης γύρω από τη σεξουαλική υγεία, που απευθύνονται στο σεξουαλικά ενεργό πληθυσμό.
Ένα ακόμη γεγονός που με ενθουσίασε και το στηρίζω ήταν η κινητοποίηση και η διαμόρφωση μιας οργανωμένης ομάδας σχετικά με τα LGBT άτομα με αναπηρία. Η κίνηση, η δράση και η συμμετοχή σε πράγματα από άτομα με αναπηρία είναι από μόνο του δύσκολο και απαιτεί βοήθεια, υπομονή και κατανόηση, πόσο μάλλον όταν μιλάμε για άτομα με διαφορετικό σεξουαλική ταυτότητα από τη συνηθισμένη. Η ομάδα ΛΟΑΤ ΑμεΑ διεκδικεί προσβασιμότητα για τα άτομα με διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό και κάνει αισθητή την παρουσία της, βάζοντας τα θεμέλια για μια ζωή σε βάσης αλήθειας, ειλικρίνειας και ίσων δικαιωμάτων.
#parethesi #be_proud #respect
