Πόσο εύκολο είναι να ακυρώνεις οποιαδήποτε προσπάθεια, στόχο, επιλογή, ελευθερία, δικαίωμα, βάζοντας απλά μία ετικέτα.
Συνήθως οι ετικέτες και ο στιγματισμός προέρχονται από το φόβο και την άγνοια. Η άγνοια πως ο HIV είναι ιός, και πως με συνεπή ιατρική φαρμακευτική αγωγή δεν αναπτύσσεται σε AIDS. H άγνοια για το πόσο ξεκάθαροι είναι οι τρόποι μετάδοσης και προφύλαξης.
Αρκετοί οροθετικοί κρύβουν την ασθένεια τους γιατί ο κόσμος τους φοβάται. Και έτσι φοβούνται και οι ίδιοι, ακόμα και τους οικείους τους. Χάνουν την αυτοεκτίμησή τους, αρνούνται να μιλήσουν, να κοινωνικοποιηθούν, κουβαλούν ενοχή και ντροπή.
Η τακτική της διακριτικότητας που τους επέβαλλε ο κοινωνικός περίγυρος δεν βοήθησε στην αντιμετώπιση της ασθένειάς τους. Χρειάζεται να επικοινωνούν, να μιλάνε ανοιχτά, να μην ντρέπονται και να γίνονται αποδεκτοί.
Χρειάζονται μια ζωή χωρίς ετικέτες. Και η μάχη κατά της στιγματοποίησης είναι μια μεγάλη και δύσκολη μάχη ενάντια στην έλλειψη κοινωνικής συνείδησης, παιδείας, και ευαισθησίας. Στον αντίποδα χρειάζεται σωστή προσέγγιση και διάλογος, όπως και συνεχής και σωστή ενημέρωση των πολιτών από τους αρμόδιους φορείς.
Σαν πρώτο βήμα, ας αποφασίσουμε όλοι μας ότι θα σταματήσουμε να κάνουμε διακρίσεις, γιατί ο ίδιος ο ιός δεν κάνει και αφορά όλους μας.
Πρόσφατα μου ζητήθηκε, με αφορμή τον εορτασμό των 25 χρόνων λειτουργίας του Κέντρου Ζωής, να συμμετάσχω στην προσπάθεια «Κατέβασε την Ετικέτα», την ετικέτα που η ελλιπής ενημέρωση έχει κολλήσει στους ανθρώπους που ζουν με HIV/AIDS. Δέχτηκα με χαρά, καθώς έχω κι εγώ έρθει αντιμέτωπη με πολλές «ετικέτες» που μου κόλλησαν κατά καιρούς.
Το σημαντικό για να διώξεις αυτές τις ετικέτες είναι να έχεις αυτογνωσία, και να συνειδητοποιείς τον εαυτό σου μέσα από πράγματα που μας ξεπερνάνε.
Κατέβασε την «ετικέτα» λοιπόν και ζήσε για εσένα και όχι για τους άλλους. Βοήθησε να βγουν οι ετικέτες πατώντας angry σε αυτό το facebook post του Κέντρου Ζωής
