Αυτό το διάστημα «αγαπώ» πολύ ένα από τα σύνολα με τα οποία εμφανίζομαι στη σκηνή της παράστασης «Γκάμπυ».
Πρόκειται για το κοστούμι «ναυτάκι», με το οποίο είναι ιδιαίτερα συνδεδεμένη και η ηρωίδα μου, η Γκάμπυ, γιατί το φοράει την πρώτη φορά που συναντάει τον μεγάλο της έρωτα, τον Εμίλ. Μάλιστα, αυτό το κοστούμι είναι και η αφορμή για να την πλησιάσει εκείνος και να της μιλήσει, αποκαλώντας την «ναυτάκι». Με αγγίζει πολύ η συγκεκριμένη στιγμή, και γενικά ο έρωτας.
Αισθάνομαι πολύ τυχερή που υποδύομαι μία από τις τρεις Γκάμπυ της παράστασης (οι άλλες δύο είναι η Γωγώ Μπρέμπου και ο Χρήστος Σιμαρδάνης).
Συνήθως δένομαι με τα κοστούμια που φοράω στις θεατρικές μου δουλειές. Πέρυσι ήθελα πολύ να πάρω μαζί μου για ενθύμιο ένα κοστούμι που φορούσα στο Εθνικό. Κρατώ μόνο τις αναμνήσεις και ίσως μερικές φωτογραφίες. Το κοστούμι είναι αυτό που ολοκληρώνει τον ρόλο σου. Μπορεί να υποδύεσαι άψογα έναν ρόλο, αλλά χωρίς το κατάλληλο κοστούμι να μην είναι ολοκληρωμένος. Γι’ αυτό έχω αδυναμία εκτός από τους ρόλους, και στα κοστούμια που φοράω.
Η παράστασή «Γκάμπυ», σε σκηνοθεσία της Κίρκης Καραλή, συνεχίζεται από τη Δευτέρα (και κάθε Δευτέρα και Τρίτη) στο θέατρο "Κιβωτός" (Πειραιώς 115, Γκάζι)
