Όταν επέστρεψα στην Ελλάδα από το Λονδίνο το 2000, η προοπτική μου ήταν να εστιάσω στη βασική μου έως τότε ενασχόληση με τον καλλιτεχνικό χώρο: τη φωτογραφία, τις εκδόσεις, την καλλιτεχνική διεύθυνση, τομείς στους οποίους είχα δουλέψει και στην Ελλάδα και στην Αγγλία και τους αισθανόμουν οικείους. Για κάποιο χρονικό διάστημα συνέχισα εδώ αυτή την δραστηριότητα, είτε ως διευθύντρια του περιοδικού Θεατής – ένα πρωτοποριακό για τον τόπο μας περιοδικό τέχνης, είτε φωτογραφίζοντας εξώφυλλα για την Ωκεανίδα, αλλά και μέσω συνεργασιών με το Μέγαρο Μουσικής, τη Γκαλερί Ζουμπουλάκη κ.α. Την μεγάλη μου αγάπη όμως τη φωτογραφία, δεν βρήκα τρόπο να την συνεχίσω όπως θα ήθελα, ο συνδυασμός με τον κόσμο του design και του illustration δεν με κάλυπτε. Έτσι, έκανα μια στροφή προς την παραγωγή τηλεοπτικών εκπομπών ερευνητικής δημοσιογραφίας (όπως Νέοι Φάκελοι, Πρωταγωνιστές, Έρευνα ), καθώς και ντοκιμαντέρ, τομείς με μεγάλο ενδιαφέρον (αλλά και πολύ άγχος!), ενδιαφέροντες ανθρώπους, δημοσιογράφους αλλά και αρχαιολόγους (η σειρά ντοκιμαντέρ μας «Ένας μοντέρνος Παυσανίας» μου γνώρισε τους λιγότερο γνωστούς αλλά εξίσου υπέροχους αρχαιολογικούς μας χώρους). Ήταν μια εξαιρετικά γόνιμη περίοδος της επαγγελματικής μου ζωής, αλλά με την έλευση της κρίσης, οι πόροι για τηλεοπτικές παραγωγές (ιδίως τις εξωτερικές και υψηλής ποιότητας) στέρεψαν, οι δε πολιτιστικές παραγωγές εξέλειψαν τελείως, καθώς δυστυχώς οι επενδύσεις στον πολιτισμό είναι οι πρώτες που θυσιάζονται σε κάθε ανάγκη για περικοπές. Τότε αρχίσαμε μαζί με άλλους παλιούς συναδέλφους και φίλους, να εξερευνούμε τον πάσχοντα κόσμο των μέσων και αναζητούσαμε τρόπο να συνδυάσουμε τις ανάγκες που είχαν γεννηθεί στην Ελλάδα από το ρευστό τοπίο της ενημέρωσης αλλά και από τις προκλήσεις των νέων τεχνολογιών, οι οποίες ναι μεν προσέφεραν τεράστιες ευκαιρίες, αλλά παράλληλα βομβάρδιζαν το κοινό με χαοτικό όγκο πληροφορίας. Εκείνη την περίοδο έκαναν τα πρώτα τους βήματα στο εξωτερικό κάποια νέου τύπου ενημερωτικά σάιτ, με πιο σημαντικό το Ολλανδικό De Correspondent, που δοκίμαζαν ένα συνδρομητικό μοντέλο, με μεγάλα ερευνητικά άρθρα (long reads), χωρίς διαφημίσεις, και το οποίο, κόντρα σε όλες τις καθιερωμένες θεωρίες από τους «ειδήμονες» για το τι «πιάνει» στο internet, ήταν εξαιρετικά πετυχημένο. Μαζί με τον Δημήτρη Ξενάκη που παρακολουθούσε από καιρό αυτές τις εξελίξεις ξεκινήσαμε λοιπόν να στήνουμε το insidestory.gr εμπνευσμένοι από αυτό το πρότυπο, συγκεντρώνοντας μία επίλεκτη ομάδα συνεργατών που αποτελείται από δημοσιογράφους, αρχισυντάκτες αλλά και ειδικούς σε διάφορα θέματα. Παράγουμε δύο άρθρα την ημέρα -όχι παραπάνω- σε θέματα και βάθος τα οποία δεν θα βρει κανείς αλλού, με ανάλυση, έρευνα, στοιχεία και ποικίλη θεματολογία. Ήδη είχαμε σημαντικές επιτυχίες, βγάζοντας πρώτοι ντοκουμέντα για τη διάτρητη διαδικασία του πόθεν έσχες των καναλαρχών, αλλά και ρεπορτάζ για θέματα όπως την κλειτοριδεκτομή, την ομοιοπαθητική, τους ανήλικους πρόσφυγες και πολλά άλλα. Στους μόλις έξι μήνες ζωής του, το insidestory.gr έχει δείξει τεράστια δυναμική σε ένα κοινό ψαγμένο και ψηφιακό. Δίνοντας την δυνατότητα στους συνδρομητές να μοιράζονται ελεύθερα τα άρθρα με όλους, είτε με email είτε στα κοινωνικά δίκτυα, διαπιστώσαμε πως είναι μύθος ότι ο κόσμος πλέον δεν διαβάζει και ότι το ίντερνετ είναι μόνο για sound bites, click bait και viral γατούλες! Τα άρθρα μας διαβάζονται ολόκληρα, όχι μόνο η πρώτη παράγραφος, ανεξαρτήτως μεγέθους, από δεκάδες χιλιάδες αναγνωστών, γεγονός που μας γεμίζει περηφάνια. Πολλοί συνδρομητές μας λένε ότι περιμένουν πώς και πώς το καθημερινό email μας με τα άρθρα της ημέρας, ο δε απολογισμός των ευτράπελων ειδήσεων της εβδομάδας, το «Κιμ πάτα το!» έχει γίνει πλέον cult! Έχουμε ενθουσιασμό λοιπόν, αλλά έχουμε και πολλή δουλειά μπροστά μας. Χρειάζεται να πείσουμε τον κόσμο να πληρώσει για κάτι που έχει συνηθίσει να παίρνει δωρεάν. Προσπαθούμε να εξηγήσουμε, ότι αυτό που παίρνουν τζάμπα δεν είναι το ίδιο, ότι οι απόψεις που έχουμε συνηθίσει να διαβάζουμε ή τα δελτία τύπου που αναπαράγονται μπορεί να παρέχονται δωρεάν, αλλά η πραγματική έρευνα και η δημοσιογραφία έχει κόστος. Πολύ πρόσφατα εξάλλου ο κόσμος πλήρωνε για εφημερίδες και περιοδικά, και μάλιστα περισσότερο από τα 6 Ευρώ το μήνα για την συνδρομή στο iniside story, όσο δηλαδή ένα ποτό ή δύο καφέδες. Όσο για την διαφήμιση, και μάλιστα όπως είναι τώρα τα ψηφιακά μέσα στην Ελλάδα, φέρνει περισσότερες δυσκολίες παρά έσοδο σε ένα βασικά ερευνητικό μέσο. Πιστεύω πολύ σε αυτή μας την προσπάθεια. Νομίζω ότι η ποιοτική ενημέρωση είναι απαραίτητη για την πολιτική ωριμότητα, και ότι όταν πάσχει η ενημέρωση, πάσχει και η κοινωνία. Με αυτόν το μικρό τρόπο, νομίζω ότι μπορούμε να συμβάλλουμε και εμείς σε μία στροφή που όλοι βλέπουμε ότι πρέπει να κάνουμε σαν χώρα. Και αυτή τη στιγμή, χρειαζόμαστε την στήριξη όσων ανθρώπων πιστεύουν σε αυτό, πιστεύουν στη δύναμη της ανεξάρτητης και ποιοτικής ενημέρωσης να ενισχύσει την κριτική μας σκέψη και την ικανότητά μας να συμβάλλουμε και να καθορίζουμε την πορεία μας σαν κοινωνία. Μπορείτε να βρείτε το inside story εδώ: Site: www.insidestory.gr FB Page: www.facebook.com/insidestory.gr/ Twitter: twitter.com/insidestory_gr Instagram: www.instagram.com/insidestory_gr/ ΤΑΤΙΑΝΑ ΚΑΡΑΠΑΝΑΓΙΩΤΗ