Marieke Vervoort: Η χρυσή Παραολυμπιονίκης που προετοίμαζε το θάνατό της από το 2008
The Jennettes
24 Οκτωβρίου 2019
Η χρυσή Παραολυμπιονίκης του Λονδίνου και του Ρίο, Marieke Vervoort έβαλε τέλος στη ζωή της με ευθανασία σε ηλικία μόλις 40 ετών. Η ιστορία της φέρνει στο προσκήνιο το μεγάλο ζήτημα, που είναι νόμιμο υπό αυστηρούς όρους στο Βέλγιο, μέσα από μια άκρως δυναμική γυναίκα με δίψα για ζωή αλλά και με έντονη πίστη στο δικαίωμα του ανθρώπου για ευθανασία.
Η Marieke Vervoort είχε πάθος για τον αθλητισμό και πέρα από το στίβο, έκανε κολύμβηση, έπαιζε μπάσκετ με αμαξίδιο και διαρκώς πειραματιζόταν με τις αντοχές της ακόμη και στο εξαντλητικό τρίαθλο. Με δύο μετάλλια στη διοργάνωση του Ρίο 2016, αλλά και το χρυσό και ασημένιο μετάλλιο στους Παραολυμπιακούς του Λονδίνου στην κατοχή της, η Vervoort υπήρξε αναμφίβολα, μία από τις πιο δραστήριες γυναίκες του πλανήτη.
Η ίδια είχε διαγνωσθεί με ανίατη εκφυλιστική μυϊκή νόσο από τα 14 της χρόνια. Οι ισχυροί πόνοι, οι κρίσεις επιληψίας και η παράλυση στα κάτω άκρα έκαναν την Παραολυμπιονίκη να περιγράφει συχνά τη σκληρή της καθημερινότητα. «Είναι κάτι πολύ δύσκολο για το σώμα μου. Σε κάθε προπόνηση υποφέρω από τους πόνους. Το να κάνω προπονήσεις όμως, είναι το φάρμακό μου. Αγωνίζομαι σκληρά για να διώξω μακριά όλους τους φόβους μου».
Όπως είχε αποκαλύψει μάλιστα, υπήρχαν νύχτες που κοιμόταν μόνο δέκα λεπτά εξαιτίας των ανυπόφορων πόνων. Σε μια άλλη συγκλονιστική εξομολόγησή της, η Vervoort είχε δηλώσει πως η προοπτική της ευθανασίας της έδινε μεγαλύτερη ώθηση για να πετύχει πράγματα. Διαφορετικά, θα είχε αυτοκτονήσει. «Τα χαρτιά της ευθανασίας μού προσφέρουν γαλήνη γιατί ξέρω πως όταν δεν θα αντέχω άλλο, θα έχω αυτά τα χαρτιά».
«Στην κηδεία μου δεν επιθυμώ καμία εκκλησία. Ούτε καφέ, ούτε γλυκό. Θέλω όλοι να κρατούν από ένα ποτήρι σαμπάνιας στο χέρι και να έχουν στο μυαλό τους μία σκέψη για μένα»
Η ανίατη ασθένεια την καθήλωσε σε ένα κρεβάτι νοσοκομείου στις Βρυξέλλες. Η όρασή της σταδιακά μειωνόταν στο ελάχιστο ενώ από το στήθος και κάτω ήταν πια παράλυτη και το μόνο που σκεφτόταν πλέον, ήταν πότε θα ταξιδέψει για τους ουρανούς. Το σκεφτόταν άλλωστε, από πριν τους Παραολυμπιακούς του Ρίο ενώ είχε ετοιμάσει το σχετικό φάκελο για την ευθανασία ήδη από το 2008.
Η Marieke Vervoort έδωσε τέλος στη ζωή της την Τρίτη, 22 Οκτωβρίου 2019, κι εμείς θα τη θυμόμαστε ως μία από τις μεγαλύτερες μαχήτριες γυναίκες στην ανθρωπότητα. Μέχρι τέλους, η σπουδαία αγωνίστρια είχε στο πλευρό της, ένα θαυμάσιο λαμπραντόρ, τη Ζεν, που τη βοηθούσε ακόμη και στις πιο δύσκολες στιγμές της. «Δεν ξέρω πως το καταφέρνει αλλά με προειδοποιεί αρκετή ώρα πριν με πιάσουν οι επιληπτικές κρίσεις».
Η χρυσή Ολυμπιονίκης φρόντισε να μάς αποχαιρετήσει με τα παρακάτω λόγια, στρέφοντας τη μνήμη της προς την αιωνιότητα: «Στην κηδεία μου δεν επιθυμώ καμία εκκλησία. Ούτε καφέ, ούτε γλυκό. Θέλω όλοι να κρατούν από ένα ποτήρι σαμπάνιας στο χέρι και να έχουν στο μυαλό τους μία σκέψη για μένα».
Πηγή κεντρικής φωτογραφίας: Instagram/ prensa_arizona
