Ο ξεχωριστός Will Smith, «Το κυνήγι της ευτυχίας» και η αληθινή ιστορία πίσω από τον πρωταγωνιστή της πιο συγκινητικής ταινίας
Έλενα Κρητικού
25 Σεπτεμβρίου 2020
Το κυνήγι της ευτυχίας είναι υπόθεση πολύ προσωπική. Απαιτεί αντοχές, θυσίες, κι έναν αγώνα που συχνά εναντιώνεται στην ανθρώπινη φύση.
Η επιδίωξη της ευτυχίας είναι άυλη και γι' αυτό συχνά εγκαταλείπουμε την προσπάθεια να φτάσουμε στον στόχο μας ενώ τις περισσότερες φορές χωρίς να το ξέρουμε, βρισκόμαστε πολύ κοντά της. Ο διάσημος ηθοποιός, Will Smith, που γεννήθηκε σαν σήμερα, ενσάρκωσε με τον καλύτερο τρόπο το 2006, τον ρόλο του ανθρώπου που κατάφερε να κυνηγήσει την προσωπική του ευτυχία μέχρι τέλους παρά τα εμπόδια που παρουσιάστηκαν στον δρόμο του.
Κάθε φορά που πάει να κυριαρχήσει η απόγνωση, η μιζέρια και η απαισιοδοξία, επιστρέφουν στο μυαλό μου, οι σκηνές από «Το κυνήγι της ευτυχίας»! Η πιο χαρακτηριστική σκηνή της αριστουργηματικής αυτής ταινίας είναι όταν ο Chris Gardner, που υποδύεται ο Will Smith, έχοντας μείνει άστεγος, κλειδώνεται μαζί με τον δίχρονο γιο του μέσα σε μια δημόσια τουαλέτα, και πείθει τον μικρό ότι «πρέπει να προστατευτούν από τους δεινόσαυρους» μέσα σε μία «σπηλιά». Κάποιος χτυπά την πόρτα, εκείνος κλείνει τα αυτιά του γιου του για να μην ξυπνήσει και ξεσπάει σε δάκρυα.
Έχοντας μείνει μόλις με 22 δολάρια μετά τον χωρισμό με τη γυναίκα του και τη μητέρα του παιδιού του, ο Chris ξεκινάει να εργάζεται ως μαθητευόμενος, δηλαδή αμισθί, σε χρηματιστηριακή εταιρεία με την ελπίδα πως κάποια ημέρα θα καταφέρει να προσληφθεί. Όταν τελειώνει η πρακτική και μετά από αμέτρητα εμπόδια, η εταιρεία τελικά τον προσλαμβάνει και τότε είναι που ο πρωταγωνιστής περικλείει όλο το νόημα πίσω από την επιδίωξη της ευτυχίας, μέσα στις παρακάτω λέξεις:
«Αυτή η μικρή στιγμή της ζωής μου λέγεται ευτυχία»!
Ο αληθινός Chris Gardner
Το πιο συνταρακτικό στοιχείο της ταινίας είναι ότι στους τίτλους τέλους ο θεατής μαθαίνει ότι ο Chris Gardner υπήρχε στην πραγματικότητα και μάλιστα, κάνει ένα πέρασμα από την τελευταία σκηνή του σεναρίου. Ο αληθινός ήρωας της ταινίας από άστεγος, έγινε εκατομμυριούχος τραπεζίτης χάρη στο γεγονός ότι δεν το έβαλε ποτέ κάτω και αποφάσισε να δείξει τη μεγαλύτερη ανθρώπινη αντοχή και επιμονή απέναντι στα εμπόδια που υψώθηκαν μπροστά του, όπως γίνεται σχεδόν πάντα απέναντι από κάθε υψηλό στόχο.
Ωστόσο, ο ίδιος μετά από 30 χρόνια, άλλαξε ξανά τη ζωή του αλλά ποτέ δεν σταμάτησε να κυνηγάει την ευτυχία. «Δεν θα έλεγα ότι ήμουν άστεγος, το μόνο που ήξερα είναι ότι πάντα κινούμασταν, πάντα είχαμε κάπου να πάμε», έχει πει ο ίδιος. Και πράγματι δεν μπορούσαν να χαρακτηριστούν μαζί με τον γιο του άστεγοι, γιατί υπήρχαν βράδια που ξάπλωναν σε αεροδρόμια, σε πάρκα, ακόμη και σε τουαλέτα σε σταθμού τρένου στο Σαν Φρανσίσκο.
Ο Gardner κατάφερε όμως να ιδρύσει τη δική του επιχείρηση επενδύσεων Gardner Rich το 1987 και μέχρι το 2006 είχε γίνει εκατομμυριούχος έπειτα από αλλεπάλληλα εμπόδια και αποτυχίες στον δρόμο του. Σήμερα, στην ηλικία των 66 και έπειτα και από άλλα εμπόδια στη ζωή του, ο ίδιος έχει κάνει μία περιουσία που ξεπερνά τα 55 εκατ. ευρώ. Καθημερινά, ο αληθινός ήρωας της ταινίας κάνει φιλανθρωπικές δωρεές, γράφει για να εμπνέει τους ανθρώπους, ταξιδεύει 200 ημέρες τον χρόνο σε 50 διαφορετικές χώρες για να συναντά τους ανθρώπους από κοντά και να περιγράφει αυτό που κυνηγούσε στην πραγματικότητα: το πάθος. «Πρέπει να είσαι σχεδόν φανατικός για αυτό που κάνεις. Ειδάλλως συμβιβάζεσαι κάθε μέρα»!
Όπως συχνά του έλεγε η μητέρα του, «Μπορείς να κάνεις ό,τι θέλεις να κάνεις ή να γίνεις ό,τι θέλεις να γίνεις». Κι εκείνος όπως φαίνεται, την άκουγε μέχρι τέλους! «Το κυνήγι της ευτυχίας» είναι υπόθεση πολύ προσωπική. Όσες φορές κι αν πέσεις, χρωστάς στον εαυτό σου να ξανασηκωθείς και να κοιτάξεις προς τον στόχο σου, που μπορεί να φαίνεται εξωφρενικά τρελός στους γύρω σου, αλλά για σένα μοιάζει με όαση.
Έχουμε τη δύναμη να κάνουμε αυτό ακριβώς που επιθυμούμε, ακόμη και αν την ημέρα της συνέντευξης για τη δουλειά των ονείρων μας φτάσουμε με λεκιασμένα ρούχα, όπως ο Will Smith στην ταινία... Ακόμη κι αν όλοι γύρω μας, μας απογοητεύουν έπειτα από κάθε μικρή προσπάθεια να γίνουμε αυτό που πάντα θέλαμε. Στο τέλος, μια μικρή αόρατη δύναμη μάς σπρώχνει προς εκείνο, για το οποίο τόσο καιρό αγωνιζόμασταν. Και κάπου εκεί, αρκεί μια μικρή στιγμή που λέγεται ευτυχία!
