Το Athens Boxing Club ξεκίνησε σε 30 τ.μ. Τώρα, είναι η πιο εκρηκτική κοινότητα της Αθήνας
Νάγια Κωστιάνη
4 Ιανουαρίου 2022
Στις αρχές του Δεκεμβρίου, ανακοινώθηκε στην Αγγλία πως οι γιατροί θα ξεκινήσουν να συνταγογραφούν μαθήματα πυγμαχίας σε γυναίκες που πάσχουν από χρόνιες ασθένειες όπως η κατάθλιψη και ο διαβήτης. Η πρωτοβουλία δημιουργήθηκε από τη Sports England και το This Girl Can και περιλαμβάνει κι άλλα προγράμματα γυμναστικής, όπως χορός και yoga, σε μια προσπάθεια να ενθαρρύνουν τις γυναίκες να συμμετέχουν σε ομαδικές δραστηριότητες και να κοινωνικοποιούνται μέσω της άσκησης. Γιατί η ανάγκη για ενθάρρυνση; Γιατί, όπως είχαν δείξει σχετικές έρευνες, πολλές γυναίκες δίσταζαν να πάρουν μέρος σε αθλητικές δραστηριότητες με άλλα άτομα, πόσο μάλλον σε αθλήματα που θεωρούνται “σκληρά”, από φόβο για το τι θα σκεφτούν οι άλλοι γύρω τους.
Δεν έχω κατάθλιψη, διαβήτη ή κάποια άλλη χρόνια ασθένεια, έχω όμως ένα καλά ριζωμένο impostor syndrome που προσπαθώ να δουλεύω με τα χρόνια. Και ήταν αρκετό για να με κρατήσει για πολύ καιρό μακριά από την απόφαση να πάω στο πρώτο μου μάθημα πυγμαχίας. Επειδή φοβόμουν πως δεν θα ήμουν, με την πρώτη, αρκετά καλή. Επειδή θα έπρεπε να έρθω σε επαφή με κόσμο και φοβόμουν τι θα σκέφτονταν οι άλλοι για μένα, την απόδοσή μου, το σώμα μου.
Μέχρι που το έκανα. Μπορεί να μην ήταν η καλύτερη σχολή, μπορεί να μην ήταν οι πιο ανοιχτόμυαλοι προπονητές, μια προπόνηση όμως ήταν αρκετή για να καταλάβω ότι είχα βρει, επιτέλους το άθλημά μου. Υπάρχουν πολλοί τρόποι να περιγράψεις την πρώτη φορά που ολοκληρώνεις μια προπόνηση πυγμαχίας. Για μένα ήταν οι λέξεις “απελευθερωτικό άδειασμα”. Από τη στιγμή που έβαλα τα γάντια και ξεκίνησα το ζέσταμα, μέχρι τη στιγμή που έκατσα εξουθενωμένη στον τάπητα, με την μπλούζα βαριά από τον ιδρώτα και κάθε μυ στο σώμα μου να φλέγεται, δεν είχε σημασία τίποτε άλλο παρά μόνο ο ρυθμός, οι ανάσες, οι στροφές του κορμού και των ποδιών, η αρμονική σύνδεση όλων των κινήσεων, μια χορογραφία που κατέληγε σε έκρηξη. Και ξαφνικά, όλα έβγαζαν νόημα.
Στα χρόνια που ακολούθησαν δοκίμασα διάφορες σχολές, μικρότερες και μεγαλύτερες, όλες τους σχετικά σωστές απέναντι στο θέμα “γυναίκα που κάνει μποξ” -τουλάχιστον για τα ελληνικά δεδομένα. Καμία, ωστόσο, δεν με έκανε να νιώσω ιδιαίτερα κομμάτι της. Μέχρι πριν τρία χρόνια, περίπου, όταν ένας φίλος μου πρότεινε να πάμε μαζί για προπόνηση σε ένα μικρό studio στου Ψυρρή όπου πήγαινε εδώ και λίγο καιρό και είχε ενθουσιαστεί με τη φιλοσοφία του δασκάλου και τον τρόπο που προσέγγιζε την προπόνηση αλλά, κυρίως, τους μαθητές. Την πρώτη φορά που βρήκα το θάρρος να πάω σε σχολή πυγμαχίας, κόλλησα με το μποξ. Ήταν όμως η πρώτη μου προπόνηση με τον Κλήμη, στο μικροσκοπικό studio της Ευριπίδου, που με έκανε να το αγαπήσω βαθιά.
Το Athens Boxing Club δεν υπήρχε ακόμα στα χαρτιά, αυτό έγινε λίγο αργότερα. Υπήρχε όμως ο Κλήμης Εμπέογλου, η αγάπη του για την πυγμαχία και το όνειρό του να δημιουργήσει έναν χώρο όπου άνθρωποι κάθε φύλου και ηλικίας, από όπου κι αν προέρχονται και όπως κι αν αυτοπροσδιορίζονται, να έχουν ένα κοινό μέρος συνάντησης όπου θα μπορούν να γυμνάζονται, να ξεδίνουν, να έρχονται σε επαφή με άλλους, να νιώθουν πως ανήκουν.
Στις (πάρα) πολλές πρωινές προπονήσεις που ακολούθησαν, έμαθα να ακούω το σώμα μου και κυρίως να μην νιώθω αμήχανα, άβολα ή άσχημα για αυτό. Δεν υπήρξε ούτε μία φορά που να έπρεπε να πείσω τον εαυτό μου να πάει για μάθημα -δεν ήταν ποτέ μια υποχρέωση, ήταν ζωτική ανάγκη. Και παρότι τα εμφανή αποτελέσματα των συνεχόμενων προπονήσεων στο σώμα μου ήταν μια καλοδεχούμενη ανταμοιβή (για τα δικά μου ζητούμενα και ανάγκες), ήταν ο αντίκτυπος που είχε στην ψυχολογία μου και τον τρόπο που άρχισα να αντιμετωπίζω τον εαυτό μου, που έκανε όλη τη διαφορά.
Όταν ο κόσμος πάγωσε με τον ερχομό της πανδημίας και τα γυμναστήρια έβαλαν λουκέτο, ένα από τα δύο-τρία πράγματα που με βοήθησαν να χειριστώ εκείνες τις άγριες μέρες της καραντίνας και να βρίσκω μια ισορροπία στο χάος, ήταν οι online προπονήσεις με τον Κλήμη. Κάθε μέρα άνοιγε την κάμερα και φρόντιζε να μας δίνει ό,τι είχαμε στερηθεί: κίνηση, άσκηση, αποφόρτιση (σωματική και συναισθηματική), επικοινωνία, ανακουφιστικό χαβαλέ για όσα μας βάραιναν. Για 45 λεπτά κάθε μέρα, ήμουν μέρος μιας κοινότητας ανθρώπων με τα ίδια άγχη, τις ίδιες ανησυχίες, τις ίδιες ανάγκες, που ρίχναμε γροθιές μπροστά από μια οθόνη στο σαλόνι ή το χωλ του σπιτιού μας, άλλοτε γελώντας και άλλοτε βρίζοντας τον Κλήμη που δεν έκανε διάλειμμα ανάμεσα στις ασκήσεις. Και ήταν όλο υπέροχο.
Το 2019, το Athens Boxing Club (ABC για τους φίλους) έγινε ο χώρος που ο Κλήμης ήθελε πάντα και η κοινότητα που είχε ήδη σχηματιστεί, γιγαντώθηκε. Σε νέα τοποθεσία (“πίσω από τη Στέγη”), με πολλά περισσότερα τ.μ. και μια ολόδική του αισθητική, το neon υπόγειο στον Νέο Κόσμο έχει γίνει πόλος έλξης ανθρώπων από κάθε πιθανό background.
Επαγγελματίες χορευτές μπαλέτου, φοιτητές, ιδιωτικοί υπάλληλοι, γιατροί, ηθοποιοί, γείτονες, φίλοι, μητέρες, τουρίστες, όλοι έχουν γάντια και σάκους να τους περιμένουν, από το πρωί μέχρι αργά το βράδυ.
Βασικός πυλώνας όλων των προπονήσεων είναι το boxing fitness, μια μορφή γυμναστικής που εμπεριέχει όλες τις αξίες της πυγμαχίας, δίνοντας έμφαση στην εκτόνωση και όχι στον ανταγωνισμό, ενώ το πρόγραμμα ολοκληρώνουν προπονήσεις Strength & Conditioning, Light Sparring και Open Gym. Όποια ώρα κι αν πας θα βρεις κόσμο, γνωστά ή νέα πρόσωπα, να κινούν κάθε μέρος του σώματός τους με κάθε πιθανό τρόπο, να ρίχνουν γροθιές στους σάκους βγάζοντας μικρές (ή μεγάλες) κραυγές, να κάνουν πλάκα μεταξύ τους, να συζητάνε στα αποδυτήρια, να ανταλλάσουν εμπειρίες, να μοιράζονται ιστορίες.
Στο τέλος μιας τέτοιας ημέρας, συζητήσαμε με τον Κλήμη, μεταξύ άλλων, για την πυγμαχία, το boxing fitness, τις προκαταλήψεις γύρω από το μποξ και τις γυναίκες, τη σημασία της άσκησης στην ψυχική υγεία.
Όσο για την πρωτοβουλία των Βρετανών για συνταγογράφηση όχι φαρμάκων αλλά “judgement free” προπονήσεων σε γυναίκες που αναζητούν μια εναλλακτική λύση στο ψυχολογικό αδιέξοδο που βιώνουν, θα ήταν υπέροχο να την βλέπαμε σύντομα και στην Ελλάδα. Όπως θα διαβάσετε παρακάτω, ο κόσμος είναι ήδη πολύ έτοιμος για αυτό. Μέχρι τότε, μια επίσκεψη στο ABC και μια προπόνηση με τα μέλη της πολυδιάστατης κοινότητάς του, ίσως είναι το πρώτο βήμα για να βρείτε αυτό που έχετε ανάγκη, ειδικά μέσα σε αυτές τις σκοτείνες μέρες που ζούμε. Δεν βρίσκεται άλλωστε τυχαία στην οδό Γαλαξία.
Πες μου αρχικά λίγα πράγματα για εσένα, για την ενασχόλησή σου με την υποκριτική, για το πώς ξεκίνησες πυγμαχία και πώς αποφάσισες να ασχοληθείς επαγγελματικά με αυτήν.
Μade in Athens and raised in Athens since 1983. Υπήρξα κακός μαθητής και πολύ καλός παρατηρητής του κόσμου. Δεν αντέχω τις φωνές και την κακή αισθητική, μου αρέσει ο καφές, τα ζώα, η ψυχοθεραπεία και αγαπώ την Αγγελική πολύ, δεν θα έκανα τίποτε χωρίς εκείνη.
Οι σπουδές μου στην υποκριτική ξεκίνησαν αρκετά τυχαία, όσο γίνονται τυχαίες κινήσεις. Επηρεασμένος από ένα γνωστό, πήγα στο Θέατρο των Αλλαγών και μετά σπούδασα στην Δραματική του Ωδείου Αθηνών από όπου κ αποφοίτησα. Το μεγάλο μου πάθος για το θέατρο και την Ιαπωνία με οδήγησαν στο Summer Camp του Suzuki, ένα δυνατό σωματικό training για ηθοποιούς και σκηνοθέτες. Γυρνώντας στην Ελλάδα εργάστηκα ως ηθοποιός όμως πολύ σύντομα κατάλαβα πως δεν μπορούσα να συνεργαστώ στον χώρο καθώς καλλιτεχνικά και οικονομικά δεν έπαιρνα καμία ικανοποίηση.
Η πυγμαχία είναι έρωτας a priori, αν μπορεί να ειπωθεί έτσι. Θαύμαζα τους πυγμάχους, τις ιστορίες που τους ακολουθούσαν, παρακολουθούσα όσα περισσότερα πράγματα μπορούσα από παιδί. Ασχολήθηκα ενεργά με το άθλημα της πυγμαχίας και με το Muay Thai, έπαιξα αγώνες χωρίς ποτέ να είμαι σπουδαίος αθλητής αλλά ήξερα πώς θα μπορούσα να γίνω καλός καθοδηγητής.
Πότε και γιατί αποφάσισες να ανοίξεις το ABC; Σε τι κόσμο ήθελες να απευθύνεται αυτός ο χώρος;
Το 2015 άρχισα να προπονούμαι με το coach Δημήτρη Παπάζογλου, έναν εξαιρετικό άνθρωπο και φίλο στον οποίο οφείλω πάρα πολλά σε σχέση με το boxing fitness και όχι μόνο. Μετέτρεψα μια αποθήκη 30 τ.μ. στου Ψυρή σε γυμναστήριο για προσωπική χρήση και σιγά σιγά άρχισαν να έρχονται φίλοι για προπόνηση, οι φίλοι έφερναν και άλλους-ες και word of mouth αυξήθηκε ο κόσμος. Ένα βράδυ στην οδό Ευρυπίδου γεννήθηκε στο μυαλό μου το όνομα Athens Boxing Club το κατοχύρωσα και έκτοτε μεγαλώνουμε μαζί. Γρήγορα κατάλαβα πως αυτό είναι που θέλω να κάνω και αυτό στο οποίο μπορώ να δοθώ ολοκληρωτικά και έτσι το 2019 μετακόμισα το Athens Boxing Club στην οδό Γαλαξία 7 στο Ν. Κόσμο.
Με τη βοήθεια φίλων δημιουργήσαμε έναν μοναδικό χώρο με εξαιρετική αισθητική, πλήρως λειτουργικό. Περηφανεύομαι πως το ABC απευθύνεται σε open minded ανθρώπους, όλων των ηλικιών, φύλων και διαφορετικοτήτων, αν και δεν υπάρχουν διαφορές μεταξύ των ανθρώπων. Και φυσικά, είναι ένας χώρος για όλους όσοι θέλουν να έρθουν σε επαφή με το boxing απλά και μόνο για training.
Πάμε λίγο με τα βασικά: Τι είναι το boxing fitness; Γιατί να το επιλέξει κάποιος ανάμεσα στα τόσα είδη γυμναστικής που υπάρχουν; Και, ειδικότερα, τι προσφέρει στη σύγχρονη (και όχι μόνο) γυναίκα που το κάνει να υπερτερεί άλλων μορφών άσκησης;
Η φράση που προτρέπει τον κόσμο είναι boxing for fitness και βλέποντας το θεώρησα καλύτερο να αφαιρέσω το ‘’for’’. Το training που προσφέρει το boxing είναι μια έντονα αερόβια άσκηση, βοηθά στην απώλεια βάρους, στην καλή λειτουργία της καρδιάς, είναι πολύ διασκεδαστική, δεν είναι ανταγωνιστική και είναι σημαντικά εκτονωτική! Με σιγουριά μπορώ να πω πως μια ασκούμενη αποκτά σύντομα εμπιστοσύνη στη δύναμή της, αφού πρώτα την ανακαλύψει και εκπλαγεί με αυτήν.
Δώσε μου μερικά χαρακτηριστικά παραδείγματα ανθρώπων που έρχονται για προπόνηση στο gym.
Πολλές φορές έχω σκεφτεί πως το ABC είναι ο κόσμος του και είναι η αλήθεια που ισχύει για κάθε επιχείρηση. Ήθελα να φτιάξω ένα meltin pot ανθρώπων, από διαφορετικά background, εθνικότητες, φύλα και το κατάφερα και νιώθω μεγάλη περηφάνια. Χορεύτριες-ες, γιατροί, δικηγόροι, teenagers, τουρίστες, φίλοι, συγγενείς, μητέρες και ορισμένοι άνθρωποι που είναι ο βασικός κορμός του ABC πια, αποτελούν τα μέλη του γυμναστηρίου μας.
Από όταν ξεκίνησες να ασχολείσαι προσωπικά με την πυγμαχία, μέχρι τώρα που έχεις τον δικό σου χώρο, τι έχει αλλάξει στον τρόπο που αντιμετωπίζει ο περισσότερος κόσμος το άθλημα; Έχει αλλάξει ο τρόπος που τα ίδια τα gyms αντιμετωπίζουν άτομα που δεν ταιριάζουν στην στερεοτυπική περιγραφή του χώρου, όπως γυναίκες, queer, μεγάλους σε ηλικία ανθρώπους;
Πριν από 20 χρόνια, νομίζω πως στο μυαλό των περισσότερων ανθρώπων όποιος ή όποια ασχολούνταν με το σπορ είχε κάποιο "θέμα". Οι ίδιες χαζές ερωτήσεις περί σπασμένης μύτης και αν υπάρχουν μπράβοι στο γυμναστήριο έδιναν και έπαιρναν. Δύσκολα καταλάβαινε κάποιος πως είναι ένα υπέροχο άθλημα που απευθύνεται σε όλους. Τώρα πια, ευτυχώς, δεν είναι καθόλου έτσι τα πράγματα. Πολλά γυμναστήρια κάνουν boxing fitness και με την συμμετοχή όλο και περισσότερων γυναικών έχει αλλάξει σημαντικά η macho εικόνα που υπήρχε. Η προβολή του αθλήματος στα social media και από διάφορους celebrities βοήθησε επίσης σε αυτό.
Υπήρξαν περιπτώσεις γυναικών που μέσα από τα μαθήματα στο ABC άλλαξε η ποιότητα ζωής τους; Έχουν υπάρξει γυναίκες που ήρθαν απλά για το fitness κομμάτι και στην πορεία θέλησαν να μάθουν κανονική πυγμαχία;
Ευτυχώς πολλές γυναίκες έχουν βοηθηθεί από την προπόνηση. Κάποιες κοπέλες στην αρχή δεν ήθελαν να χτυπούν τον σάκο, παρουσίαζαν short breath symptoms, φόβο στο να απλώσουν τα χέρια τους. Με τον χρόνο όμως όχι μόνο ξεπέρασαν διάφορα τέτοια θέματα αλλά πλέον έχουν δημουργήσει σχέση αγάπης με την προπόνηση και το ABC. Στην ίδια λογική, αρκετές θέλησαν να μάθουν πυγμαχία.
Ξέρεις, αρχίζοντας να γυμνάζεσαι σε κάτι που έχει μέσα αρκετά ψήγματα μιας τέχνης, δε ξέρεις ποτέ που θα οδηγηθείς και αυτό είναι μαγικό.
Γρήγορα καταλαβαίνεις πως σου αρέσει η επαφή και την αναζητάς, έτσι θέλουν να δοκιμάσουν και να δοκιμαστούν. Γι' αυτόν τον λόγο φτιάξαμε το light sparring class με σκοπο την επαφή. Μαθαίνεις να κινήσε μεσα στο ring και να πυγμαχείς με απαλά χτυπήματα. Είναι ένα μάθημα μόλις 2 μηνών και ήδη σημειώνει τρομερή επιτυχία. Μου είναι απόλυτα κατανοητό να θέλει καποιος να αγωνιστεί, είναι συνδεδεμένο με τη φύση μας, τόσο ψυχικά όσο και σωματικά. Άσε που προσφέρει αύξηση της αδρεναλίνης.
Ποια είναι η μεγαλύτερη παρεξήγηση σχετικά με τον χώρο του boxing / boxing fitness και ποιο το πιο υποτιμημένο πράγμα σχετικά με αυτόν; Γενικά, αλλά και όσον αφορά στις γυναίκες.
Όλα τα πράγματα έχουν να κάνουν με την κουλτούρα ενός λαού. Ας μην μεμψιμοιρήσω όμως και ας μην γκρινιάξω για το παρελθόν. Δεν νομίζω πως έχει να κάνει με το boxing σε οποιαδήποτε μορφή του, έχει να κανει με την άσκηση θα έλεγα γενικώς. Θυμάστε το πρότυπο μιας γυναίκας πριν 25 χρόνια; Αναρωτιέμαι αν η φιγούρα που έχω στο μυαλό μου είχε θέση σε γυμναστήριο.
Η άσκηση σε κινητοποιεί ψυχικά και σωματικά, δίνει μεγαλύτερη φαντασία σε ένα σώμα σε σχέση με το τι μπορεί να κάνει, από το να σκύψει απότομα να πιάσει κάτι χωρίς να το σκεφτεί μέχρι να χορέψει ξέφρενα, μέχρι να αμυνθεί αν χρειαστεί. Δυστυχώς, η μεγαλύτερη υποτίμηση απέναντι στα γυναικεία -και όχι μόνο- σώματα είναι πως είναι προς κατανάλωση και όχι προς εξύψωση στο θείο.
Μετά το πρώτο κύμα πανδημίας, είδες να έρχεται νέος κόσμος στο ABC, έχοντας ανάγκη να ξεδώσει αλλά και να αποφορτιστεί ψυχολογικά; + Στο κομμάτι του mental health, τι οφέλη έχει το boxing fitness;
Ομολογώ πώς τα μέλη μας αυξήθηκαν, όπως και οι επισκέψεις στο ABC. Περνάμε μια δύσκολη και μακρά περίοδο και είναι οφθαλμοφανές πως οι άνθρωποι θέλουν να εκτονωθούν. Τελειώνοντας μια προπόνηση όλοι νιώθουν αναζωογονημένοι και πιο χαλαροί, αρκετοί λένε πως θα έπρεπε να συνταγογραφείται η προπόνηση.
Τι θα έλεγες σε μια γυναίκα που θέλει να ξεκινήσει boxing fitness (ή και πυγμαχία) αλλά νιώθει ανασφάλεια επειδή, ειδικά στην Ελλάδα, ήταν για πολλά χρόνια ένα ανδροκρατούμενο hobby;
Υπάρχουν πολλά γυμναστήρια και club που μπορεί να απευθυνθεί και πολλές αθλήτριες που αποτελούν παραδείγμα προς μίμηση μέσα σε συλλόγους πυγμαχίας. Και σίγουρα δεν υπάρχει κανένας λόγος να διστάζει.
Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια για το ABC, πώς θέλεις να το δεις να εξελίσσεται τόσο ως χώρος όσο και ως κοινότητα;
Άντεξα μια πάρα πολύ δύσκολη φουρτούνα με το κλείσιμο των γυμναστηρίων στο lockdown καθώς μόλις είχα ανοίξει το νέο Athens Boxing Club. Τώρα θέλω να το δω να ανθίζει και να αποτελέσει πόλο έλξης πολλών νέων ιδεών και ανθρώπων. Να μεστώσει μέσα στον χρόνο και να διατηρείται πάντα φρέσκο και ζωντανό.
