Μυρτώ Στύλου, πώς είναι να δανείζεις τη φωνή σου στην Κακιά Βασίλισσα, στη Χιονάτη της Disney;

Όσο περίμενα να συναντηθώ με την Μυρτώ, μια Πέμπτη που περισσότερο θύμιζε φθινόπωρο παρά άνοιξη, σκεφτόμουν πόσο οικεία ένιωθα εξαρχής μαζί της, χωρίς καν να την γνωρίζω. Βλέπετε, είχα ακούσει αρκετές φορές τη φωνή της στην τηλεόραση και το ραδιόφωνο. Κι αυτό το συναίσθημα δεν άλλαξε στην πορεία· είναι λίγοι οι άνθρωποι που καταφέρνουν να εκπέμπουν θετική αύρα και οικειότητα, και η Μυρτώ είναι σίγουρα από αυτούς.

Ας κάνω όμως και τις συστάσεις. Η Μυρτώ Στύλου έχει καταπιαστεί με το τραγούδι, τη μουσική, την υποκριτική και πλέον το voice acting. Από μικρή ηλικία είχε επαφή με τις τέχνες. Όπως είπε και η ίδια, δεν θα μπορούσε να σκεφτεί να μην έχει στη ζωή της κάτι καλλιτεχνικό ή μουσικό. Η σκηνή για εκείνη, άλλωστε, είναι το φυσικό της περιβάλλον. Εδώ και περίπου πέντε χρόνια, εργάζεται ως voice actor, ξεκινώντας με εκφωνήσεις σε διαφημίσεις και δανείζοντας τη φωνή της σε animation. Από το 2020, είναι η φωνή των ΙΚΕΑ. Αλλά αν θες να μάθεις πού αλλού την έχεις ακούσει, μπες ΕΔΩ.

CELEBRITIES

Ρέιτσελ Ζέγκλερ: Η πρωταγωνίστρια της «Χιονάτης» έχει πολλά να πει για την ενσωμάτωση, την ισότητα και τη γυναικεία φιλία

Σε μια τυχαία ανάρτηση στα social media, έμαθα πως δάνεισε τη φωνή της και στην Γκαλ Γκαντότ, για την ταινία “Χιονάτη”, που κυκλοφόρησε κάποιες εβδομάδες πριν στους κινηματογράφους. Το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα ήταν "πόσο δύσκολο είναι να ακολουθείς τις κινήσεις και τις εκφράσεις της Γκαλ Γκαντότ, άραγε;”. Και αυτή η απορία μου ήταν αρκετή για να επικοινωνήσω μαζί της.

Εκτός όμως από voice actor, η Μυρτώ έχει "ντύσει" μουσικά τις θεατρικές παραστάσεις “Βάιζα” και “Αστερώσκονη”, της Χριστίνας Ματθαίου. Είναι πολυπράγμων, το μόνο σίγουρο, αλλά όπως είπε και εκείνη, δεν της αρέσει μία ταμπέλα. Θέλει συνεχώς να ανακαλύπτει νέα πράγματα.

Φωτογραφία: Μυρτώ Κυρίτση

Πώς όμως ξεκίνησε την καλλιτεχνική της πορεία, τα εξηγεί η ίδια παρακάτω.

«Είχα επαφή με την τέχνη από πολύ νωρίς. Σε μικρή ηλικία, οι γονείς μου με έγραψαν σε θέατρο, τραγούδι και μουσικά όργανα. Είμαι πολύ τυχερή σε αυτό. Το ωραίο ήταν πως σε αυτές τις ομάδες, γινόταν φανταστική δουλειά, οπότε δεν μπήκα, απαραίτητα, σε μια ερασιτεχνική συνθήκη. Και κάπως με πήγε μόνο του μετά, νομίζω δεν μπορούσα να σκεφτώ να μην έχω στη ζωή μου κάτι καλλιτεχνικό ή μουσικό. Από μικρή, ένιωθα άνετα στη σκηνή. Δεν ήταν κάτι που με άγχωνε, για μένα ήταν πολύ φυσικό. Επομένως οτιδήποτε είχε σχέση με τη σκηνή, είτε ήταν θέατρο είτε μουσικό perfomance, ήταν για μένα ένα φυσικό περιβάλλον».

Πριν καν τελειώσω το σχολείο, ήμουν και σε πολλά συγκροτήματα. Τότε υπήρχε και το Schoolwave, το οποίο ήταν φανταστική διέξοδος για εμάς. Ήμασταν παιδιά που πειραματιζόμασταν πολύ με τη μουσική. Δεν είχαμε κάτι συγκεκριμένο στο μυαλό μας».

«Βέβαια, παρά το γεγονός πως ήμουν ένα παιδί που μου άρεσε οτιδήποτε καλλιτεχνικό, υπέκυψα στον φόβο της ασφάλειας και διάλεξα να μπω στη σχολή Νηπιαγωγών. Και είπα μέσα μου “κοίταξε είναι πολύ δημιουργικό, έχει μουσική, κουκλοθέατρο, μπορείς να κάνεις, ό,τι θες”, αλλά είχα ξεχάσει μια μικρή λεπτομέρεια (γέλια) που ήταν τα παιδιά. Που εννοείται ποτέ δεν είχα κάποιο θέμα, ήταν πολύ διασκεδαστικές οι πρακτικές. Αλλά πολύ νωρίς κατάλαβα, ότι δεν θα ασχοληθώ με αυτό. Άλλωστε, από τα 18 μου δούλευα σε wine bar, τραγουδούσα διασκευές με έναν φίλο μου κιθαρίστα. Είχα κάνει συνεργασίες, σε όποιο μουσικό είδος μπορείς να φανταστείς».

Φωτογραφία: Μυρτώ Κυρίτση

Πώς όμως ξεκίνησες το voice acting;

«Το 2019 έφυγα για το Λονδίνο. Ήθελα να εξελίξω το τραγούδι και να πάρω κάποιες γνώσεις, που είχα την περιέργεια να τις πάρω από μία άλλη χώρα. Έκανα για μήνες μαθήματα, αλλά δεν μου άρεσε το πώς δίδασκαν το μοντέρνο τραγούδι εκεί. Είχα μάλλον τον πήχη ψηλά από τη δασκάλα μου εδώ στην Αθήνα, που ήταν από τους ανθρώπους που αγαπούσαν πολύ το μοντέρνο τραγούδι. Στο Λονδίνο είχα πάρει μαζί τον εξοπλισμό μου και έμενα σε έναν φίλο μου, τον Βασίλη τον Αλεβίζο (φανταστικός συνθέτης). Σκέφτηκα τότε, “τι μου έχει λείψει από την καθημερινότητά μου;”. Τότε ήταν που ξεκίνησα να αναζητώ το κόνσεπτ της εκφώνησης και της μεταγλώττισης. Έφτιαξα ντέμο και προφίλ, τέσσερις μήνες πολύ αφοσιωμένη σε αυτό. Κι όμως τελείως τυχαία, άρχισα να δουλεύω. Έκανα εκφωνήσεις με πελάτες παγκόσμιους, κυρίως από Αγγλία».

«Όλο αυτό μου άρεσε. Εξελίχθηκα, έφτιαξα καινούρια ντέμο. Με έπαιρναν από μεγάλες εταιρείες. Και το 2020, είχα πλέον φτιάξει ένα πολύ καλό στούντιο στο σπίτι. Οπότε την περίοδο της καραντίνας, δούλευα σε μεταγλωττίσεις μέσω μίας αμερικάνικης εταιρείας, που είχαν φτιάξει μια πλατφόρμα, όπου μπορούσες να δουλέψεις από το σπίτι. Για μένα ήταν φοβερή πρακτική. Έκανα από Barbie μέχρι Τόμας το τρενάκι, που τα κράτησα πολλά χρόνια σαν animation».

«Από το 2020 δουλεύω και για τα ΙΚΕΑ. Είμαι η φωνή των ΙΚΕΑ. Το οποίο μου δίνει ακόμα πολλή εμπειρία. Ήταν και η πρώτη μου επίσημη διαφήμιση. Φαντάσου, όταν ξεκίνησε όλο αυτό δεν το πίστευα».

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Myrto Stylou Voice Actor (@myrtostylou_voiceactor)

Και πώς νιώθεις που είσαι η φωνή των ΙΚΕΑ;

«Φανταστικά. Έχω μια αστεία ιστορία με αυτό. Είχα πάει με τον πατέρα μου ΙΚΕΑ, τότε στις αρχές που είχα επιστρέψει Ελλάδα. Καταλαβαίνεις, περήφανος ο πατέρας μου. Έχουμε αργήσει να φύγουμε από το κατάστημα και ζούμε ένα matrix. Όπως τρέχουμε να προλάβουμε, ακούω τη φωνή μου να λέει: “Σε 15 λεπτά το κατάστημα κλείνει”. Έλεγα εγώ δηλαδή στον εαυτό μου, που είχα καθυστερήσει, πως το κατάστημα κλείνει».

Αλήθεια, πότε ήταν η τελευταία φορά που άκουσες τη φωνή σου;

Την άκουσα στο σούπερ μάρκετ. Matrix σου λέω.

Πώς νιώθεις εκείνη τη στιγμή;

Γελάω. Κάνω μια αποστασιοποίηση και το ακούω σαν κάποιου άλλου τη φωνή. Δεν το αντιμετωπίζω απαραίτητα ως τη δικιά μου φωνή.

Φωτογραφία: Μυρτώ Κυρίτση

Πες μου για την “Χιονάτη” και την Γκαλ Γκαντότ. Πώς ήταν αυτή η εμπειρία;

«Όπως συμβαίνει σε κάθε δουλειά, πέρασα από κάστινγκ για να δουν αν η φωνή μου ταιριάζει με εκείνης της original ηθοποιού, από θέμα χροιάς. Στην προκειμένη, της Γκαλ Γκαντότ. Για την Χιονάτη και τον ρόλο της κακιάς βασίλισσας, είχα τρελαθεί. Το παραμύθι το ξέρω από όταν ήμουν 2 ετών. ΄Έβλεπα την ταινία και παράλληλα ηχογραφούσα αυτό που έβλεπα. Έχεις στην ουσία στα αυτιά σου τον ξένο ηθοποιό και γράφεις μαζί του. Επειδή ήξερα την Γκαλ Γκαντότ, είδα ταινίες δικές της για να εξοικειωθώ λίγο μαζί της. Ταυτόχρονα παρακολούθησα ταινίες που είχαν αυτό το αρχέτυπο της κακιάς βασίλισσας, της κακιάς μάγισσας, για να το βρω όσο πιο φυσικά, γίνεται».

«Στο animation και τα παιδικά έχεις μια ασφάλεια, ότι μπορεί να περάσει η καρικατούρα. Ή μια άλλη χροιά. Μπορείς να διαμορφώσεις τον χαρακτήρα πολύ πιο εύκολα. Στο live-action δεν έχεις περιθώρια, είναι πολύ απαιτητικό και για μένα ήταν τρομερό σχολείο. Διψούσα για τη διαδικασία στην πράξη. Που όντως, ένιωθα μετά λες και είχα τρέξει μαραθώνιο. Το πιο ενδιαφέρον είναι ότι είχα και την γιαγιά, την μεταμόρφωση της βασίλισσας δηλαδή, που αυτό ήταν ακόμα πιο απαιτητικό. Δεν ήθελα να είναι ψεύτικη».

«Πραγματικά ήταν φανταστική εμπειρία και ήταν και η Σοφία Τσάκα ως σκηνοθέτις, φανταστική. Όταν πήγα στην πρεμιέρα συγκινήθηκα, είναι πολύ ωραίο να βλέπεις δουλειά σου. Βάζω σε ό,τι κάνω το 150% και θέλω να είναι το αποτέλεσμα όσο πιο αληθινό γίνεται και να έχει ψυχή, γι' αυτό και η συγκίνηση».

Στην Ελλάδα πόσο καλούς voice actors έχουμε;

«Στην Ελλάδα υπάρχουν άνθρωποι που αγαπάνε πολύ αυτό που κάνουν. Και είναι και πολύ καλοί. Και έτυχε πρόσφατα και είδα πάλι τον Ηρακλή, την ταινία, που εκτός από ξεκαρδιστική, έχει φανταστικές ερμηνείες. Έχουμε τρομερούς ηθοποιούς και σκηνοθέτες. Το πιο δύσκολο στις μεταγλωττίσεις, που μπορεί μερικές φορές να μην πετυχαίνουμε, είναι το κομμάτι που πρέπει να καταφέρεις με ένα τρόπο το original υλικό, να το φέρεις στην αντίστοιχη χώρα, και συγκεκριμένα στα ελληνικά δεδομένα. Αυτό, όταν πρέπει ταυτόχρονα να διατηρήσεις το lip sync ή τις εκφράσεις, παίζει μεγάλο ρόλο το κείμενο και πόσο καλά είναι προσαρμοσμένο. Αλλά είναι πολλά πράγματα. Στα στούντιο στην Ελλάδα έχουμε φανταστικές ομάδες, που το κάνουν χρόνια και έχουν εμπειρία».

«Εμένα μου αρέσει γιατί μπορώ να δώσω τα πάντα με τη φωνή μου, χωρίς να ασχοληθεί κανείς με το πώς είμαι και το πώς ντύνομαι».

Αλήθεια, μιμείσαι φωνές;

«Δεν θα το έλεγα. Παρατηρώ πάρα πολύ, ακούω ηχοχρώματα, αλλά δεν ήμουν από τους ανθρώπους που μιμούνται. Πιο πολύ παίρνω οδηγίες και τις εφαρμόζω καλά. Δηλαδή αν μου ζητήσεις κάτι μπορώ να καταλάβω την αίσθηση, την συνθήκη ή την πρόθεση. Γενικά, υπάρχουν ειδών και ειδών voice actors. Υπάρχουν εκείνοι που κάνουν ένα πράγμα πάρα πολύ καλά. Έχουν ας πούμε μια μπάσα φωνή και μπορούν να κάνουν κάτι πολύ βαθύ, πολύ ζεστό και επιβλητικό. Υπάρχουν και άλλοι που κάνουν πάρα πολλά διαφορετικά πράγματα».

Φωτογραφία: Μυρτώ Κυρίτση

Οι φίλοι σου, δηλαδή, δεν σου ζητάνε να τους μιμηθείς φωνές;

«Αχ. Έχω ηχογραφήσει κάποια ξυπνητήρια, μόνο αυτό θα σου πω. Έχω κάνει μια εφαρμογή, που μαθαίνεις ελληνικά με τη φωνή μου. Και ήταν λοιπόν ένας φίλος μου, που με άκουγε να λέω την ίδια φράση τρεις φορές τύπου “πρωινό πρωινό πρωινό”, οπότε το ηχογράφησα και το έκανε ξυπνητήρι».

Έναν χαρακτήρα που θα ήθελες να κάνεις;

«Γενικά, νομίζω ότι μου αρέσουν όλοι. Όλοι έχουν ενδιαφέρον. Σίγουρα μ’αρέσει να είναι απαιτητικος, δηλαδή να μην είναι μονοδιάστατος. Να έχει δυναμική, όπως είχε η κακιά Βασίλισσα. Δεν θα κρύψω ότι για πολλά χρόνια, έβλεπα την Ούρσουλα σαν χαρακτήρα στην Άριελ και έλεγα ότι θα ήθελα να είναι το κύκνειο άσμα μου. Φανταστικός χαρακτήρας».