Η ομορφιά που κρύβεις μέσα σου: Πώς αγκάλιασα το σώμα μου, μετά από μία διατροφική διαταραχή
Στεφανία Παπαδημητρίου
3 Οκτωβρίου 2023
Δεν θυμάμαι την πρώτη φορά που ένιωσα άσχημα με το σώμα μου. Θυμάμαι, ωστόσο, την πρώτη φορά που έκανα δίαιτα. Πήγαινα Ε’ Δημοτικού, είχα χάσει μία εβδομάδα σχολείου εξαιτίας μίας γαστρεντερίτιδας που ακόμη με στοιχειώνει, είχα επιστρέψει αρκετά πιο ταλαιπωρημένη, πολύ πιο αδύνατη και με γέμισαν κοπλιμέντα. Τι κι αν πέρασα μέρες χωρίς φαγητό, με ελάχιστο νερό; Αποφάσισα, λοιπόν, ότι κάτι πήγε πολύ σωστά, οπότε θα έπρεπε να διατηρήσω αυτό που χωρίς κανέναν κόπο είχα καταφέρει. Ξεκίνησα τους κοιλιακούς μετά από κάθε γεύμα, έκοψα τους χυμούς και το ψωμί, ρουφούσα τα μάγουλά μου νομίζοντας ότι κανείς δεν το καταλαβαίνει.
Μεγαλώνοντας, η σχέση με το σώμα μου έγινε προβληματική. Υπήρχαν περίοδοι που δεν με ένοιαζε καθόλου η εικόνα του, άλλες που το σιχαινόμουν – ήμουν πάντοτε υγιής, όμως. Μέχρι που, λίγο μετά τα 20, αποφάσισα ότι πρέπει να τρώω «καθαρά» επειδή «τόση γυμναστική, κρίμα είναι να μη φαίνεται». Η αλλαγή ήρθε χωρίς να το καταλάβω. Ξεκίνησα με πιο υγιεινές επιλογές, δεν έπινα αναψυκτικά και, αντί για γλυκά που τόσο μου άρεσαν, διάλεγα φρούτα. Φυσικά και έχασα κιλά, φυσικά και αποφάσισα ότι έπρεπε να χάσω περισσότερα, χωρίς να έχω συγκεκριμένο στόχο, ωστόσο.
Κάποια στιγμή σταμάτησα το βραδινό. Αργότερα, περιόρισα αρκετά και τη μερίδα του μεσημεριανού μου, το οποίο αποτελούταν είτε από σκέτα λαχανικά, είτε από κοτόπουλο με σαλάτα. Το πρωινό μου περιλάμβανε μία ρυζογκοφρέτα, μία φέτα γαλοπούλα, ένα ασπράδι βραστού αυγού και 5 αμύγδαλα – αυτό ήταν και το μοναδικό μου γεύμα, για ένα ολόκληρο καλοκαίρι. Έκανα εντατική προπόνηση, χανόμουν στα ρούχα μου, και κάθε φορά που κάποιος θα μου έλεγε να φάω κάτι, μεγάλωνε το κίνητρό μου για να κάνω το ακριβώς αντίθετο.
Νοσηλεύτηκα τρεις φορές, μέχρι να αποφασίσω ότι πρέπει να γίνω καλά. Ξέκοψα φίλες που προσπάθησαν να με βοηθήσουν, θεωρούσα ότι η μητέρα μου με πίεζε να φάω για να λέει ο κόσμος ότι είναι πιο ωραία από εμένα, πίστευα πως όλοι είχαν ένα καλά οργανωμένο σχέδιο για να παχύνω. Ώσπου, κάποια στιγμή, μου μίλησε ο σωστός άνθρωπος με τα σωστά λόγια, για να καταλάβω ότι χρειαζόμουν βοήθεια.
Get the look here:
Έχουν περάσει πολλά χρόνια από την ημέρα που επανήλθα σωματικά, όμως δεν πάει καιρός από τότε που αγάπησα την εικόνα μου, ακριβώς όπως είναι. Συγκεκριμένα, μόλις πρόπερσι και πάνω σε τυχαία κουβέντα, είδα ότι δεν είχα χάσει απλώς πολλά κιλά – είχα χάσει τέλεια βράδια με φίλες, τη χαρά από οικογενειακά τραπέζια επειδή κοιτούσα την τέλεια τυρόπιτα που έφτιαξε η γιαγιά μου και ένιωθα περήφανη που δεν λύγισα και, κυρίως, τον εαυτό μου. Και πίστευα πως η εμφάνισή μου ήταν ο μοναδικός παράγοντας που καθόριζε την αξία μου.
Τώρα πια, δεν με νοιάζει. Τώρα πια, μου συμπεριφέρομαι με σεβασμό και αγάπη. Τρέφομαι υγιεινά και γυμνάζομαι επειδή έτσι αισθάνομαι καλά, έχω κακές μέρες που θέλω να εξαφανιστώ – όπως όλοι μας, άλλωστε – αλλά όχι απλώς έχω αποδεχτεί και την κυτταρίτιδα, και ότι δεν είμαστε όλοι φτιαγμένοι για να είμαστε ίδιοι. Αγκαλιάζω το σώμα μου και τα Χριστούγεννα, λίγο πιο στρογγυλό, και το καλοκαίρι που είναι μαυρισμένο και δεν φαίνεται η κυτταρίτιδα, και πάντα.
Get the look here:
Η νέα συλλογή της Answear.LAB, με όνομα No Shame, περνά ακριβώς αυτό το μήνυμα: «Ανάδειξε την ομορφιά που κρύβεις μέσα σου»
«Συχνά ντρεπόμαστε για το σώμα μας, αντί να του δείχνουμε σεβασμό και αγάπη. Δημιουργώντας την περιορισμένη συλλογή "No Shame", σκεφτήκαμε όλες τις γυναίκες που παλεύουν με την έλλειψη αυτοαποδοχής, αλλά και με όσους τις κάνουν να νιώθουν ντροπή για το σώμα τους. Πιστεύουμε ότι, μιλώντας δυνατά για το φαινόμενο της ντροπής, θα καταφέρουμε να πείσουμε τις γυναίκες να αποδεχτούν την εμφάνισή τους, να αποκτήσουν αυτοπεποίθηση και να αντιστέκονται στην κριτική των άλλων», λέει η Agnieszka Pruchnik, Brand Director του brand.
Τα υλικά που κυριαρχούν είναι το δέρμα και η δαντέλα που προσθέτουν ποικιλία στις υφές και προσδίδουν στη συλλογή έναν ξεχωριστό χαρακτήρα. Αυτή η ποικιλομορφία αναδεικνύεται τέλεια μέσα από το μαύρο, που είναι το χρώμα-οδηγός της συλλογής ενώ η χρωματική παλέτα συμπληρώνεται από γκρι, λευκό, κρεμ και εντυπωσιακό φούξια.
Η συλλογή προβάλλεται μέσα από μια ατμοσφαιρική φωτογράφιση, με ασπρόμαυρες κυρίως εικόνες γεμάτες συναισθήματα. Σ’ αυτές εμφανίζονται εξαιρετικά μοντέλα, όπως η Lidia Popiel, επιτυχημένη φωτογράφος, η οποία αποδεικνύει συνεχώς ότι η ομορφιά δεν γνωρίζει όρια ηλικίας. Επίσης, στη φωτογράφηση πρωταγωνιστεί η Magdalena Zalejska γνωστή ως Apolonka, η οποία ήταν από τις πρώτες στο χώρο της μόδας που υποστήριξε ότι οι γυναίκες που φορούν μεγαλύτερα μεγέθη μπορούν να κατακτήσουν τον κόσμο της μόδας.
Φόρεσα κι εγώ αυτά τα ρούχα – ρούχα που με γέμισαν αυτοπεποίθηση, κυρίως μαύρα γιατί αυτό είναι το αγαπημένο μου, και αμέσως με έκαναν να νιώσω άνετα. Χωρίς να με νοιάζει αν ταίριαζαν ή όχι στον σωματότυπό μου, αν θα με έκαναν να φαίνομαι πιο αδύνατη, κοιτάχτηκα στον καθρέφτη και είδα το No Shame να γίνεται πράξη. Αυτό αξίζει σε όλες μας, άλλωστε.
Get the look here:
H συλλογή είναι αποκλειστικά διαθέσιμη μέσω του answear.gr και μπορείς να τη δεις εδώ!
Διάβασε όλες τις ιστορίες ΕΔΩ.
Ακολουθήστε το jenny.gr στο google news και μάθετε τα πάντα γύρω από τις τάσεις της μόδας, τα τέλεια outfits και τα πιο hot fashion news.
