#CityBlogging: Μια βόλτα στο ΚΠΙΣΝ είναι ό,τι πρέπει για το σαββατοκύριακο

Ένα κανάλι με θαλασσινό νερό, ως φυσική συνέχεια της θάλασσας, όπου μπορείς να κάνεις καγιάκ, ένας μουσικός κήπος, αρώματα Μεσογείου με θυμάρι, δεντρολίβανο, ρίγανη, λεβάντα να τρυπώνουν στη μύτη σου αλλά κυρίως ένα αρχιτεκτονικό κομψοτέχνημα... ο Ρέντζι μεγαλούργησε για ακόμη μια φορά. Η Νέα Λυρική Σκηνή είναι αριστούργημα... δέος αισθάνθηκα κοιτώντας τη σκηνή και αδημονώ να ξεκινήσουν οι παραστάσεις για να απολαύσουμε θεάματα υψηλού επιπέδου.. Ακόμη πιο εντυπωσιακή η εναλλακτική σκηνή όπου η ιδέα του box φέρνει τον θεατή στο επίκεντρο του θεάματος. Στην βιβλιοθήκη οι υπερσύγχρονες εγκαταστάσεις είναι έτοιμες για να στεγάσουν τους εθνικούς μας θυσαυρούς. Και οι διάφορες γωνιές για να περιθάλψουν απανταχού βιβλιοφάγους μικρούς και μεγάλους... Εγώ βρήκα τη δική μου γωνιά στο παιδικό τμήμα της βιβλιοθήκης.

Αυτήν την Κυριακή 27/11 οι μικροί φίλοι μπορούν να λάβουν μέρος σε μια μοναδική Παρκολυμπιάδα με παιχνίδια που θυμίζουν κλασικά αγωνίσματα και αναπτύσσουν το ομαδικό τους πνεύμα. Οι μεγαλύτεροι επισκέπτες θα έχουν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν μια ιστορική διαδρομή από τον 20ο αιώνα έως σήμερα για τους Κήπους και τα Πάρκα καθώς και να εξασκήσουν τις ικανότητές τους στην Κηπουρική. Αναλυτικό πρόγραμμα όλων των δράσεων του Σαββατοκύριακου μπορείς να βρεις εδώ

Στο Πάρκο μπορείς να κάνεις και πικ –νικ ή να πάρεις κάτι από το food truck, την μετακινούμενη καντίνα με ποντιακές λιχουδιές… και να κατευθυνθείς στο Φάρο, το υψηλότερο σημείο για να τις απολαύσεις με μοναδική πανοραμική θέα Αθήνας και αργοσαρωνικού δίπλα στην έκθεση γλυπτικής με έργα των Μόραλλη και Καπράλου.

Εάν πάλι θέλεις να κάνεις κάτι διαφορετικό η γιαγιά Ελισάβετ σε περιμένει στην αυλή της 500 μέτρα στην οδό Ξενοφώντος 179 στην Καλλιθεά από το Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος. Εκεί θα γευτείς χειροποίητα ποντιακά ζυμαρικά, βαρένικι, με βούτυρο ή γεμιστά με κιμά, τα μαντία, εκπληκτικούς σαρμάδες (ντολμάδες) και άλλες ποντιακές λιχουδιές ή φρέσκα ψάρια και μεζέδες… Στο τέλος μην παραλείψεις να δοκιμάσεις το γλυκό σύκο! Φτιάχνει πολλά κιλά η κυρία Ελισάβετ και αξίζει να το δοκιμάσεις… από τα ωραιότερα που έχω φάει. Εάν την πετύχεις στην αυλή πιάστης την κουβέντα… να σου μιλήσει για το Σόχουμ τον τόπο καταγωγής της, για την “εξορία” στο Καζακστάν, για τη μετακίνηση στην Ελλάδα, τα πρώτα χρόνια της επιστροφής, τις δυσκολίες, την οικογένεια και τα πολλά εγγόνια που έχει… “τα παιδιά είναι χαρά” θα την ακούσεις να λέει και για αυτά όλα τα μπορούμε και για όλους έχει ο Θεός. Αυτή είναι η κυρία Ελισάβετ, κλασική πόντια μάνα που ανοίγει την αγκαλιά της για να τους χωρέσει όλους…

Έτσι όπως εναλλάσονταν οι εικόνες μέσα στην ημέρα αισθάνθηκα λίγο σαν τον Mussorgsky όταν συνέλαβε την μελωδία του Pictures at an Exhibition βλέποντας διαδοχικούς πίνακες του Hartmann… φαντάστηκα, δε, να την ακούω από τη Φιλαρμονική του Βερολίνου στα πανοραμικά σκαλιά του Πάρκου μια αστερόφωτη βραδιά… Ακούγεται λίγο σουρεάλ αλλά υπέροχο!