UPDATE #NOW

Αυτές είναι οι αγαπημένες μας Οσκαρικές ταινίες


24 Φεβρουαρίου 2017

chicago.jpg

Το κλάμα της Τίνα Σβίγκου για τον Τιτανικό

Αρκεί να σας πω ότι όταν βγήκε στο σινεμά, την είδα εφτά φορές. Ναι, πλήρωσα εφτά φορές εισιτήριο για να δω την ίδια ταινία και το καλύτερο είναι ότι κάθε φορά, έκλαιγα και μάλιστα στο ίδιο σημείο. Μα πώς γίνεται όμως να βλέπεις τον Jack να προσπαθεί να σώσει την Rose, να πνίγεται ο Leo, ο δικός μας Leonardo di Caprio και να μην πνίγεσαι κι εσύ από το κλάμα;
Και το καλύτερο είναι ότι κάθε φορά που προβάλλεται στην τηλεόραση, ακυρώνω ό,τι έχω κανονίσει και κάθομαι να την δω-εννοείται ότι πάλι κυλάνε δάκρυα, στα γνωστά στιγμιότυπα. 


Με διαφορά για εμένα προσωπικά, ο Τιτανικός είναι η αγαπημένη μου Οσκαρική ταινία και ο λόγος δεν είναι τα δάκρυα αλλά τα κοστούμια, η μουσική, γενικότερα όλη αυτή η πλούσια παραγωγή και το σενάριο που δε σε αφήνει να βαρεθείς ούτε για ένα λεπτό. Δε θα σας πω να τη δείτε, γιατί είμαι σίγουρη ότι όλοι την έχετε δει, γι αυτό σας λέω ξαναδείτε την!

 

Τι άλλο θα διάλεγε η Μαρία Μεϊντάνη, αν όχι την Annie Hall; 

Οι περισσότεροι όταν ακούμε για ταινίες του Woody Allen σκεφτόμασε ερωτικά τρίγωνα, μπερδεμένες καταστάσεις και, γενικότερα, μια αίσθηση μπλεξίματος. Κατά πόσο κάνουμε focus στο στιλ των πρωταγωνιστών δεν ξέρω, εγώ όμως έχω ξεχωρίσει την αγαπημένη μου ταινία του με βάση ακριβώς αυτό. Αν πρέπει λοιπόν να διαλέξω την αγαπημένη μου Οσκαρική ταινία, αυτή θα ήταν η Annie Hall. Την συγκεκριμένη την είδα πρώτη φορά στο πλαίσιο των σπουδών μου επάνω στο κομμάτι της μόδας και έκτοτε ερωτεύτηκα το στιλ της Diane Keaton, το οποίο θα χαρακτήριζα ως επιτομή του androgynous – με παντελόνια αντρικού τύπου σε ίσια γραμμή, αμάνικα γιλέκα, γραβάτες και αυστηρά structured σακάκια. Πρόκειται για ένα στιλ που μέσα μου θα ήθελα τόσο πολύ να μπορώ να υποστηρίξω το ίδιο καλά με τη γοητευτική ηθοποιό γι’ αυτό και το έχω ξεχωρίσει. 

 

Όχι στο hating, Ναι στο Chicago, λέει η Αφροδίτη Σακκά

Η ταινία που διαλέγω είναι το Chicago και το κίνητρό μου έχει όχι μόνο προσωπικό αλλά και κοινωνικό χαρακτήρα. Ήρθε η ώρα να αποποινικοποιήσουμε τα musicals και να μπει ένα stop στους haters του La La Land, μιας ταινίας με εξαιρετική φωτογραφία και μουσική, δηλαδή. Σε άλλα νέα, το Chicago εκτός από την αύμνηστη Catherine Zeta-Jones, έχει εκπληκτική μουσική, χορευτικά και forward styling (βλέπε Velma Kelly με εσώρουχα στις φυλακές, γιατί μπορεί) και πρωτότυπο σενάριο. Και επειδή μου πήρε πολύ καιρό να μάθω τα λόγια του Cell Block Tango. 

 

Η Τζουλιάνα Καρνέζη θέλει έναν άντρα Braveheart (και με κιλτ)

Χωρίς συζήτηση, η πιο αγαπημένη μου ταινία είναι το Braveheart. Ο Mel Gibson χρησιμοποιεί μια μορφή αφήγησης που μαγικά μας ταξιδεύει στο χρόνο και στο χώρο. Και με το που φτάσουμε στον προορισμό και ανοίξουμε τα μάτια μας, αντικρίζουμε μια Σκοτία πανέμορφη, που όμως έχει από πάνω της ένα μαύρο σύννεφο,  τον αγγλικό ζυγό, ο οποίος δεν της αφήνει περιθώρια να αναπνεύσει. Όλα αυτά μέχρι που οι  Σκοτσέζοι σηκώνουν το ανάστημα τους και αφήνουν τη φλόγα που είχαν τόσα χρόνια κρυμμένη στην καρδιά τους, να λάμψει. Φυσικά ο Mel Gibson, που υποδύεται τον William Wallace, σαγηνεύει με τη φλόγα του και με την ανθρώπινη υπόσταση που σε κάνει να ταυτιστείς μαζί του. Έτσι η πορεία του προς το θάνατο, είναι μια πορεία που ακολουθείς και εσύ σαν απλός θεατής, είναι μια διαδρομή ενός χαρακτήρα σμιλεμένου από τη δύναμη της οργής και της αξιοπρέπειας. «Αυτή είναι η αλήθεια που σου λέω. Απ’ όλα τα αγαθά του κόσμου, η ελευθερία είναι το πιο πολύτιμο. Ποτέ να μην ανεχτείς, γιέ μου, να ζήσεις στα δεσμά της δουλείας, που περιπλέκονται».... Το Braveheart είναι μια ταινία που έχει μείνει βαθιά ριζωμένη στην καρδιά μου.

 

Τα μυαλά της Νίκης Χάγια τα πήρε το Όσα Παίρνει ο Άνεμος

Τι να πω γι αυτή την ταινία; Για τα υπέροχα κοστούμια; Για τον επικό έρωτα ανάμεσα στην Σκάρλετ Ο' Χάρα και τον Ρετ Μπάτλερ; Για τη θρυλική τελευταία ατάκα του Ρετ, που όχι δεν θα σας την πω για να κάτσετε να τη δείτε; Αν είσαστε ρομαντικές ψυχές και λατρεύετε τις ταινίες εποχής, τότε οφείλετε στον εαυτό σας να αφιερώσετε περίπου 3 ώρες (εντάξει είναι λιγάκι μεγαλούτσικη) και να την απολαύσετε (ιδανικά την έγχρωμη εκδοχή της). Πρόκειται για ένα αριστούργημα υποψήφιο για 13 Όσκαρ εκ των οποίων κέρδισε 8 συν δύο τιμητικά. Απλά εξαιρετικό.

 

Και μην ξεχνάτε:

Η COSMOTE TV αποτελεί για τα επόμενα τρία χρόνια το μοναδικό προορισμό για τα Βραβεία της Αμερικανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου.