Εντάξει, ας μην αρχίσουμε για το σουβλάκι – καλαμάκι, τα σάντουιτς, τα κασέρια, ούτε για τα φούιτ, τις μπουγάτσες, τις αλοιφές και τα τοστ – το θέμα παίρνει μεγάλη κουβέντα και η Θεσσαλονικιώτικη καταγωγή μου, σας υπόσχεται ότι θα το αναλύσουμε διεξοδικά.
Αυτή τη φορά θα πιάσουμε την λέξη όζα. Δηλαδή το μανό. Δηλαδή το βερνίκι νυχιών. – Να σημειωθεί ότι πολλές γυναίκες – συμπεριλαμβανομένης και της υπογράφουσας, έχουν μπει σε κατάστημα καλλυντικών στην Αθήνα, έχουν ζητήσει να δουν τις όζες, οι πωλήτριες τους απαντούν ότι δεν έχουν όζες, οι πελάτισσες ανταπαντούν ότι τις βλέπουν μπροστά τους, οι πωλήτριες γυρνούν να καταλάβουν που δείχνει και τί εννοεί η πελάτισσα και τελικά ο διάλογος τελειώνει με «ααα, τα μανό εννοείτε».
Από που όμως βγήκε η ονομασία όζα για το βερνίκι νυχιών;
Η πιο δημοφιλής θεωρία λέει πως ονομάστηκε όζα, από την μονάδα μέτρησης Oz που αναγράφεται σε όλα τα βερνίκια νυχιών και μέσα στο πέρασμα των χρόνων παρέμεινε ως βασική ονομασία.
Μήπως ξέρετε και εσείς κάποια θεωρία γύρω από αυτό;
