Δεν είναι λίγα τα χτυπήματα που έχει δεχθεί η Γαλλία από το Ισλαμικό Κράτος: H μαύρη Παρασκευή 13 Νοεμβρίου 2015 με το μακελειό στο Μπατακλάν και αλλού, η τρομακτική επίθεση στη Νίκαια τη 14η Ιουλίου, η σφαγή του ιερέα στη Ρουέν 13 μέρες μετά. Ασύμμετρα αντίποινα του ISIS για την επέμβαση στη Συρία, ένας φρικτός πόλεμος των πολιτισμών, μια δραματική αποτυχία της ενσωμάτωσης του μουσουλμανικού στοιχείου στη γαλλική κοινωνία, συνέθεσαν ένα πλαίσιο που εν όψει και των προεδρικών εκλογών του 2017, έφεραν τους Γάλλους έκθετους στον φόβο αλλά και στη ρατσιστική ρητορική της ακροδεξιάς. Ο κόσμος είναι πια φοβισμένος απέναντι στο διαφορετικό. Και οι πολιτικοί σπεύδουν δυστυχώς να καλλιεργήσουν το κλίμα και να εκμεταλλευτούν τον φόβο. Ολα αυτά κατανοητά. Αλλά…
Τον περασμένο Ιούλιο το ισλαμικό μαγιό, το περίφημο μπουρκίνι, απαγορεύτηκε σε περισσότερες από 26 πόλεις της Νότιας Γαλλίας και την περασμένη εβδομάδα οι φωτογραφίες από μια γυναίκα που υπό το βλέμμα τριών αστυνομικών αφαιρούσε τη φαρδιά πουκαμίσα (μέρος του μπουρκίνι) της έκαναν τον γύρο του κόσμου και ήραν συζητήσεις για κάθε εκδοχή του «κατά πόσο»… Κατά πόσο είναι δίκαιο; Δημοκρατικό; Πολιτικά ορθό; Προληπτικό μέσο ενάντια σε πιθανή τρομοκρατική επίθεση; Δεν είναι τίποτα απ΄όλα αυτά.
