Αριστοτελεία Δόγκα: «Αφήστε με να κάνω τη δουλειά μου» είπε η εισαγγελέας της δίκης Τοπαλούδη και έκανε αυτό ακριβώς -Τίποτα περισσότερο τίποτα λιγότερο

Δεν υπάρχουν λόγια. Όταν καλείσαι να γράψεις για ένα θέμα τόσο ευαίσθητο, όσο η χθεσινή αγόρευση της εισαγγελέως Αριστοτελείας Δόγκα ως προς τη δίκη της Ελένης Τοπαλούδη, είναι δύσκολο να πάρεις θέση, αφού σχεδόν κάθε λέξη μπορεί να κρύβει μια εννοιολογική παγίδα, ιδίως όταν δεν ανήκεις στο χώρο της νομικής.

Η υπόθεση δεν μπορεί παρά να μας προκαλεί οργή, αποτροπιασμό και αρνητικά αισθήματα απέναντι στους δράστες.

«Αυτή την υπόθεση της Ελένης - Ελένη θα την λέω εγώ - την παρακολουθούσα από την αρχή εκτενώς. Υπάρχει μια άποψη ότι ο εισαγγελικός λειτουργός είναι αποκεκομμένος από την κοινωνία. Ο εισαγγελέας δεν έχει μόνο τα χαρτιά μπροστά του ή μόνο τη διαδικασία, οφείλει να ακούει και να καταλαβαίνει τι ακριβώς γίνεται. Για κάποιο λόγο ανεξήγητο διαισθανόμουν ότι θα είμαι εισαγγελέας της έδρας. Εφεξής θα είναι δική μου και για όλη τη ζωή. Δεν πέρασε στιγμή, λεπτό ώρα που να μην με καταδιώκει με την καλή έννοια αυτή η υπόθεση».

«Είπα στον κ. Τοπαλούδη μην ανησυχείτε, «εγώ ζω με αυτή την κοπέλα». Όταν ένας δικαστής έχει διαβάσει πολύ καλά μια υπόθεση και επειδή πολλά ακούστηκαν ότι θα λήξει το 18μηνο, έλεγα «αφήστε με να κάνω τη δουλειά μου». Άκουσα τη φωνή της μητέρας, που έλεγε «θέλω να μάθω τι έγινε». Εγώ παιδιά δεν έχω, έχω όμως δικογραφίες για παιδιά. Συγκλίνουμε σε αυτό. Και εγώ θέλω να βγει η αλήθεια. Και είπα εδώ ότι θα βγει η αλήθεια».

«Άκουσα ότι δε θα μάθουμε ποτέ την αλήθεια. Εξεπλάγην. Γιατί αυτό κάνουμε εμείς εδώ τόσο καιρό. Η αλήθεια έχει βγει. Η αλήθεια βοά. Έχει ακουστεί, έχει χιλιοειπωθεί. Από την αρχή δεν αφήνουμε να πέσει κάτω. Είναι προσβολή να λένε ότι δεν έχει βγει η αλήθεια. Θα σας την ξαναπώ λοιπόν την αλήθεια. Δεν είχα την τιμή να γνωρίσω την Ελένη, όμως θα είναι εφεξής κομμάτι της ζωής μου. Μη φανταστείτε ότι η δίκη τελειώνει και εμείς βγάζουμε από πάνω μας τα πάντα, όπως έκαναν αυτοί οι δυο τύποι».

Κάνοντας ειδική μνεία στον πατέρα της Ελένης Τοπαλούδη είπε: «Υποκλίνομαι στο ήθος σας. Δεν ξέρω αν εγώ θα είχα αυτό το ανάστημα. Έχω την άποψη του Αριστοτέλη ότι δεν συγχωρείς τους εχθρούς για να αποδοθεί η Δικαιοσύνη. Ευχαριστώ την μητέρα. Είναι αδύνατο να μην ταυτιστείς - όσο και να μην επιτρέπεται - έστω και ασυνείδητα με το τι πέρασε το θύμα. Είναι ανθρωπίνως αδύνατο».

Συνεχίζοντας, η εισαγγελέας είπε: «Αυτό που καλύτερα απηχεί την αλήθεια που θέλετε να ακούσετε, είναι ότι το παιδί σας ήχθη ως πρόβατο επί σφαγή και ως αμνός άμωμος. Ας επικρατήσει Δικαιοσύνη και ας χαθεί ο κόσμος όλος. Αυτό εκφράζει την εισαγγελέα της έδρας. Δεν με ενδιαφέρει όσο και αν πιέζανε – αν πιέζανε - ας χαλάσει ο κόσμος όλος, ας γκρεμιστεί, αλλά ας επικρατήσει η Δικαιοσύνη».

Αυτή ήταν η αγόρευση της εισαγγελέως Αριστοτελείας Δόγκα, η οποία μπαίνοντας σήμερα στη δικαστική αίθουσα καταχειροκροτήθηκε από τα μέλη του ακροατηρίου.

Ένοχοι για τον βιασμό και τη δολοφονία της Ελένης Τοπαλούδη κρίθηκαν οι δύο κατηγορούμενοι. Η απόφαση του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου είναι ομόφωνη από πλευράς των τριών δικαστών και των τεσσάρων ενόρκων.

Αναμένεται η ανακοίνωση των ποινών για τους δύο κατηγορούμενους, τον 23χρονο Ροδίτη και τον 21χρονο Αλβανό, για τη στυγερή δολοφονία της φοιτήτριας Ελένης Τοπαλούδη, το Νοέμβριο του 2018 στη Ρόδο.

Η ίδια η εισαγγελέας της έδρας είχε ζητήσει την ενοχή τους και είχε προτείνει ως ποινή τα ισόβια, μέσα από τον συναισθηματικά φορτισμένο λόγο της που την έκανε σχεδόν να δακρύσει.

Ο ζήλος της λειτουργού για την απόδοση της δικαιοσύνης - απόλυτης, χωρίς μα μου σου του- οδήγησε κι εκείνη σε θέση να πρέπει να «απολογηθεί» στους νομικούς κύκλους, για τα έντονα συναισθήματα που της προξένησε η ίδια η υπόθεση της νεαρής φοιτήτριας.

Η ομιλία της συγκλόνισε, αλλά και έφερε στην επιφάνεια ξανά το ζήτημα του κατά πόσο αμερόληπτη μπορεί και πρέπει να είναι η δικαιοσύνη και ποιος είναι ο σωστός τρόπος να λαμβάνονται οι δικαστικές αποφάσεις.

Δεν υπάρχει αμφιβολία για το ειδεχθές της πράξης των κατηγορουμένων και η όποια φιλολογία έχει αναπτυχθεί, είναι γύρω από την θέση της εισαγγελέως να ταυτιστεί με το θύμα, θέση με την όποια άλλοι συμφωνούν, ενώ κάποιοι άλλοι διατηρούν επιφυλάξεις.

Πρέπει/μπορεί ο εισαγγελέας να ταυτίζεται με το θύμα; Πολλοί συνδέουν τη διάθεση της αυτή με το γεγονός ότι είναι κι εκείνη γυναίκα. Έτσι όμως απορρίπτουμε ότι αντίστοιχα ένας άντρας εισαγγελέας -πατέρας ή όχι- θα μπορούσε να βρεθεί στην ίδια θέση.

Ανεξάρτητα λοιπόν από το φύλο, πρόκειται για μια βαθιά ανθρώπινη στάση, η οποία δεν επηρέασε στη συγκεκριμένη υπόθεση την ορθή απόδοση Δικαιοσύνης.

Ο αντίλογος λέει ότι ένας συναισθηματικά φορτισμένος εισαγγελέας μπορεί να είναι άδικος. Το παράδειγμα όμως της Αριστοτελείας Δόγκα έδειξε ότι μπορεί να υπάρχει εισαγγελέας συναισθηματικά φορτισμένος, αλλά ταυτόχρονα δίκαιος στην κρίση του.

«Είναι ανθρωπίνως αδύνατο να μην ταυτιστείς με αυτή τη μητέρα», είπε.

Σε ότι αφορά την σκληρότητα των λόγων της, η απάντησή είναι ότι οι σκληρές πράξεις αποδίδονται με σκληρά λόγια.

«Αφήστε με να κάνω τη δουλειά μου», ήταν μία από τις φράσεις Αριστοτελείας Δόγκα, η οποία έκανε αυτό ακριβώς. Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο.

Από πότε λοιπόν το πάθος ενός οργάνου της Δικαιοσύνης για την τήρηση της θυσιάζεται στο βωμό μίας -αμφισβητούμενης αντικειμενικότητας, τη στιγμή που θα έπρεπε να θεωρείται αυτονόητο, τόσο από τα υπόλοιπα όργανα της όσο και από τους πολίτες;

«Ας επικρατήσει Δικαιοσύνη και ας χαθεί ο κόσμος όλος».

Το ζήτημα της Αριστοτελείας Δόγκα στην πραγματικότητα, συνοψίζεται τελικά στην ίδια της τη φράση-καταπέλτη και μας κάνει να αναρωτιόμαστε αν πρόκειται για μία μεμονωμένη περίπτωση ανθρώπου, που ενάντια σε κάθε σύστημα έκανε το καθήκον του, ένα λαμπρό παράδειγμα προς μίμηση, μια γυναίκα ορόσημο που αλλάζει τα δεδομένα και θέτει ολόκληρο το νομικό σύστημα υπό αμφισβήτηση.

Όποια κι αν είναι η τελική ετυμηγορία, χρωστάμε στην κυρία Δόγκα ένα ευχαριστώ, που δεν κράτησε τα προσχήματα ενός αποστασιοποιημένου εισαγγελέα, μένοντας ένα ψυχρό εκτελεστικό πιόνι, αλλά στάθηκε ένας δίκαιος άνθρωπος, μια περήφανη γυναίκα, που βρίσκεται το ίδιο δίκαια σε αυτό το έδρανο.