Έφυγε από τη ζωή η πρόεδρος του Κινήματος Αλλαγής, Φώφη Γεννηματά.
Η πολιτικός είχε εισαχθεί με συμπτώματα ατελούς ειλεού στο νοσοκομείο «Ευαγγελισμός» από τις 11 Οκτωβρίου. Αυτός ήταν και ο λόγος που αποφάσισε να αποσυρθεί από την κούρσα για την ηγεσία του ΚΙΝΑΛ. Η κατάστασή της επιδεινώθηκε από το βράδυ της Κυριακής.
«Η κ. Φ. Γεννηματά, Πρόεδρος του ΚΙΝ.ΑΛ., εισήχθη εκτάκτως εχθές το βράδυ με συμπτώματα ατελούς ειλεού. Μετά από εκτενείς εξετάσεις διαπιστώθηκε ότι η κατάσταση οφείλεται σε υποτροπή της βασικής της νόσου», ανέφερε το πρώτο ανακοινωθέν του νοσοκομείου όταν το απόγευμα της 12ης Οκτωβρίου γινόταν γνωστή η εισαγωγή της.
Η Φώφη Γεννηματά έδινε εδώ και χρόνια μάχη με τον καρκίνο, ενώ είχε μιλήσει για το πρόβλημα υγείας που αντιμετώπιζε.
Στην εκπομπή της Ελεονώρας Μελέτη, η οποία είχε προβληθεί στην τηλεόραση του Alpha, δήλωσε χαρακτηριστικά πως «Δεν μπορούσα να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς παιδιά. Υπάρχουν γυναίκες που δεν θέλουν και το σέβομαι. Εγώ δεν είμαι έτσι. Ήμουν μόλις 22 ετών όταν μου το είπαν. Δεν έγινε εύκολα. Προσπαθούσα δέκα χρόνια να μείνω έγκυος. Με πολλές αποτυχίες και αναποδιές. Αλλά πάντα στη ζωή αυτό που μετράει είναι το αποτέλεσμα. Σήμερα έχω τρία παιδιά και χαίρομαι που ήρθαν έτσι τα πράγματα. Δυστυχώς οι γονείς μου δεν πρόλαβαν να τα γνωρίσουν. Έφυγαν και με αυτόν τον καημό».
Για την απώλεια των γονιών της, οι οποίοι έφυγαν από τη ζωή με 7 μήνες διαφορά, η Φώφη Γεννηματά είχε πει: «Παλεύαμε μέχρι την τελευταία στιγμή. Με επτά μήνες διαφορά έφυγαν οι γονείς μου από τη ζωή. Πρώτα η μητέρα μου και μετά ο πατέρας μου. Μόνο αυτό μπορούσε να συμβεί με αυτούς τους ανθρώπους. Ήταν μαζί από δεκατριών χρονών. Μια ζωή μαζί. Το 1984, όταν αρρώστησε η μητέρα μου, πολύ δύσκολα μπορούσε να πει κανείς τη λέξη καρκίνος. Είχε καρκίνο στο μαστό. Ήταν ένα στίγμα για όλη την οικογένεια. Ένας από τους λόγους που επέλεξα να μιλήσω στη συνέχεια εγώ ήταν γιατί έπρεπε αυτό το πράγμα να το σπάσουμε. Δεν τελειώνει η ζωή. Δεν σταματάς να είσαι γυναίκα και πρέπει να συνεχίσεις να ζεις. Δεν νιώσαμε ποτέ στο σπίτι ότι είχαμε έναν άρρωστο άνθρωπο. Η μητέρα μου είχε μια δίψα για τη ζωή που μας τη μετέδωσε. Χόρευε μέχρι την τελευταία στιγμή ακόμα και όταν της ήταν πολύ δύσκολο. Κανένας όμως δεν καταλάβαινε πόσο δύσκολο της ήταν. Όλα αυτά είναι πράγματα που εμένα με έχουν στιγματίσει. Ήταν εξαιρετικά δύσκολο αυτό που βιώσαμε. Ειδικά για εμένα γιατί δεν είχα αποκτήσει τα δικά μου παιδιά. Βυθίζεσαι. Είναι πολύ δύσκολο να αντιμετωπίσεις τον θάνατο και την οργή που φέρνει για την απώλεια».
Αναφερόμενη στις σκέψεις που έκανε όταν απέκτησε τα δικά της παιδιά, η Φώφη Γεννηματά τόνισε πως «είναι εξαιρετικά δύσκολο να σκέφτεσαι ότι τα παιδιά σου μπορεί να μεγαλώσουν χωρίς εσένα, να σκέφτεσαι ότι μπορεί η μικρή σου να μην σε θυμάται καν πώς είσαι, να μην θυμάται τη φωνή σου, να μην θυμάται τη μορφή σου, να μη γνωρίσει το χάδι σου. Εμείς ήμασταν πολύ μεγαλύτερες όταν χάσαμε τους γονείς μας, είχαμε προλάβει να ζήσουμε μαζί τους κι έχουμε έντονες αναμνήσεις από εκείνους. Με έπιανε τρόμος όταν σκεφτόμουν ότι τα παιδιά μου, που με τόσο κόπο και προσπάθεια απέκτησα, θα τα άφηνα ξαφνικά μόνα τους. Είναι πολύ οδυνηρό».
Στο ίδιο θέμα είχε τοποθετηθεί και σε συνέντευξή της στην εκπομπή του ΑΝΤ1 «Πρωϊνό» το καλοκαίρι του 2019. «Όταν ήμουν 22 χρονών στον πρώτο μου γάμο, μας είπαν ότι δεν θα κάνουμε παιδιά, μας το απέκλεισαν. Είπα ότι δεν το βάζω κάτω, δεν υπάρχει περίπτωση, δεν μπορώ να σκεφτώ τη ζωή μου χωρίς παιδιά και ξεκίνησα έναν πάρα πολύ μεγάλο αγώνα που κράτησε 10 χρόνια και τελικά ήρθε η Αιμιλία στη ζωή μας και τα άλλαξε όλα. Αποφασίσαμε να υιοθετήσουμε ένα παιδάκι, αρχίσαμε να ψάχνουμε την διαδικασία και τότε έμεινα έγκυος στην Αιμιλία. Ήταν η τελευταία προσπάθεια εξωσωματικής που κάναμε. Μετά, τα άλλα δύο μου παιδιά ήρθαν φυσιολογικά. Είναι από τα περίεργα που συμβαίνουν στη ζωή».
«Το θέμα είναι να μπορείς να ζεις, να μη ζεις συνέχεια κάτω από τη σκιά και την αγωνία και τον φόβο. Αν ζεις με τον φόβο, αυτή δεν είναι ζωή, έχεις νικηθεί στην πραγματικότητα, στην καθημερινότητά σου. Εγώ δεν έζησα ποτέ έτσι», δήλωσε.
Η Φώφη Γεννηματά γεννήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 1964 στην Αθήνα, σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και εργάστηκε ως υπάλληλος στην Εθνική Τράπεζα. Διετέλεσε Υπερνομάρχης Αθηνών-Πειραιώς στο χρονικό διάστημα 2003-2007, Υφυπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης το 2009-2010 στην κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, Αναπληρώτρια Υπουργός Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων, από το 2010 έως το 2011, Αναπληρώτρια Υπουργός Εσωτερικών το 2011-2012 στην κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ και Αναπληρώτρια Υπουργός Εθνικής Άμυνας το 2013-2015 στην κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ.
Από το 2015, ήταν πολιτικός, βουλευτής, πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ, πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και τέως επικεφαλής της Δημοκρατικής Συμπαράταξης και της Ελιάς-Δημοκρατικής Παράταξης.
Απέκτησε μία κόρη από τον γάμο με τον πρώτο της σύζυγο, Αλέξανδρο Ντέκα, ενώ από το 2003 ήταν παντρεμένη με τον οδοντίατρο Ανδρέα Τσούνη. Μαζί απέκτησαν μία κόρη και έναν γιο.
