Ένα κάθετο… χωράφι ορθώνεται στον χώρο πίσω από το θέατρο των Αισχυλείων, στο Παλαιό Ελαιουργείο, στην Ελευσίνα. Ή, αν θέλετε, ένας μνημειακός αχυρώνας, μια ευθεία αναφορά του εικαστικού Κωστή Βελώνη στο μύθο της Δήμητρας και της Περσεφόνης, αλλά και στον αγροτικό χαρακτήρα της περιοχής, πριν η έλευση της βιομηχανικής νεωτερικότητας προικίσει το τοπίο με μια άλλη μορφή καθετότητας, τις υψικαμίνους των τσιμεντάδικων.
Πρόκειται για τους «Μηρούς της Δήμητρας», πρώτη εγκατάσταση από μια εικαστική τριλογία με τον γενικό τίτλο «Στάχυα πέφτουν σε τσιμεντένια δάπεδα», μια παραγωγή της «2023 Ελευσίς Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης», με την οποία συμμετέχει στα φετινά Αισχύλεια.
Οι μηροί της Δήμητρας
Η μνημειακή γλυπτική εγκατάσταση του Βελώνη αποτελεί έναν διάλογο ανάμεσα στο οργανικό και το ανόργανο, το ζωντανό και το νεκρό, μια διάδραση που επιδιώκει να άρει την καταστατική αντίθεση των δύο. Πρόκειται για ένα ανθρωπόμορφο κτίσμα, αυστηρά γεωμετρημένο, έναν σκελετό από σίδερο και ξύλο, καλυμμένο με άχυρα και καλάμια, στο κέντρο του οποίου σχηματίζεται ένα τριγωνικό σχήμα, το αιδοίο της θεάς.
