Κατ’ αρχάς, οι φανατικές μανούλες του Διαδικτύου είναι ένας από τους λόγους που ορισμένοι που δεν έχουν παιδιά –είτε από επιλογή είτε επειδή δεν έτυχε– αντιπαθούν τους γονείς. Γιατί μανούλες του Διαδικτύου δεν είναι μόνο τα γραφικά μέλη των ομάδων του facebook που μοιράζουν την άγνοιά τους απλόχερα και συχνά με άκρως διασκεδαστικό τρόπο για όσους έχουν την τύχη να μην είναι φίλοι τους και, κυρίως, παιδιά τους.
Μαμάδες του ίντερνετ είναι και οι bloggers που είτε θεωρούν ότι έχουν πολύ σημαντικά πράγματα να πουν, είτε δεν τις ακούει κανείς στον πραγματικό κόσμο όταν θέλουν να μοιραστούν τη χαρά τους που το παιδί τους έμαθε να πίνει από το πλαστικό ποτήρι χωρίς να σημαδεύει το μάτι του. Ο υπόλοιπος κόσμος θα ήταν ίσως καλύτερος αν αυτά τα ημερολόγια απελπισίας έμεναν κρυμμένα σε κάποια ανήλιαγη γωνία του dark web, αλλά δυστυχώς είναι ανοιχτά, για να σκοντάψουν πάνω τους ανυποψίαστοι χρήστες του facebook, όταν ένας κοινός φίλος κοινοποιεί το πόνημα της blogger σε ένα κατά τα άλλα αξιοπρεπέστατο timeline. Ακόμα και νεόκοποι γονείς, που ψάχνουν για πληροφορίες, πολλές φορές τα χάνουν από την κοινοτυπία που σερβίρεται με τεράστιες δόσεις αλαζονείας, καθώς η μέση μάνα-blogger έχει γράψει χιλιάδες λέξεις για τις ώρες ύπνου που θυσίασε επειδή αποφάσισε να κάνει παιδί. Πράγμα που προφανώς δεν έχει ξαναγίνει, τα υπόλοιπα μωρά αφήνουν τις μανούλες να κοιμούνται δωδεκάωρα και τις ξυπνάνε με φρεσκοψημένα κρουασάν και λουλούδια.
Στον υπόλοιπο πλανήτη, οι μαμάδες-bloggers εκνευρίζουν επίσης τον περισσότερο κόσμο, αλλά ο ρόλος τους δεν έχει το παραληρηματικό συγγραφικό έρεισμα που μαστίζει την Ελληνίδα μάνα blogger από τη στιγμή που βλέπει το τεστ εγκυμοσύνης θετικό. Στις ΗΠΑ, πιο συγκεκριμένα, τα mommy blogs περιλάμβαναν ιντερνετική διαφήμιση και «τοποθέτηση προϊόντων» εκτός του προσωπικού περιεχομένου, και στην ουσία ήταν εμπορικά. Kαι λέμε ήταν, γιατί όπως γίνεται σιγά σιγά σαφές, το παράθυρο να κερδίσει κανείς χρήματα μέσα από ένα προσωπικό blog συρρικνώνεται"και ακόμα και οι πιο επιεικείς αναγνώστριες γίνονται προσεκτικές για το πού μοιράζουν τα κλικ τους.
Η Josie Denise, μια από τις πιο επιτυχημένες μαμάδες bloggers (έγραφε το American Mama, με χιλιάδες επισκέπτες καθημερινά) έκλεισε το μπλογκ της μετά από μια ξαφνική κρίση συνείδησης, όταν συνειδητοποίησε ότι αυτά που έγραφε ήταν ουσιαστικά βλακείες. Έκανε, μάλιστα, λόγο για την έλλειψη ενδιαφέροντος εκ μέρος του κοινού, αφού τα σχόλια ήταν στην πλειοψηφία τους από άλλες μαμάδες μπλόγκερς, που ήθελαν να δικτυωθούν. Όσο ως προς το γιατί κανείς δεν διαβάζει μαμαδίστικα μπλογκ, ήταν σαφής: «Γιατί; Επειδή αυτά που γράφεις είναι βαρετά. Κανείς δεν ενδιαφέρεται για οτιδήποτε έχεις να πεις, επειδή δεν διηγείσαι μια ελκυστική ιστορία. Δεν δίνεις στους αναγνώστες σου κάτι που δεν έχουν ξέρουν ήδη».
Όμως, αν και μανούλες στο δίκτυο υπάρχουν πολλές (οι πιο λογικές σε φόρα όπου εκφράζονται ως επί το πλείστον διατηρώντας τα υποκοριστικά στο υγιές μίνιμουμ, αλλά και σε sites με κανονικές πληροφορίες) οι πραγματικά Ταλιμπάν μαμάδες του ίντερνετ βρίσκονται στο facebook και στις ειδικές ομάδες που έχουν δημιουργήσει για να συναντιούνται ψηφιακά και να επιστρέφουν νοσταλγικά σε ρομαντικές εποχές, τότε που τα θερινά σινεμά μύριζαν γαζία και αγιόκλημα και το ανθρώπινο είδος δεν είχε ακόμα χαρακτηριστεί homo sapiens. Μανούλες τοποθετούνται επί παντός επιστητού, εκφράζουν απορίες που αγγίζουν τα όρια του κοινωνικού αναλφαβητισμού και φυσικά τσακώνονται όταν οι απολύτως αβάσιμες θεωρίες τους δεν συμφωνούν μεταξύ τους. Η σελίδα Χρυσή ΜούτζαΗ σελίδα στο facebook έχει επιτελέσει σπουδαία δουλειά επί του θέματος ως κωμικό παρατηρητήριο της ανθρώπινης ανοησίας. Συγκεντρώνει τις πιο μεγαλειώδεις κοτσάνες από διάφορες κλειστές μαμαδο-ομάδες και τις αναπαράγει για όλους όσοι δεν έχουν γίνει μέλη τους, ενώ τα σχόλια, αν και πετυχημένα, είναι περιττά, καθώς το στοιχείο της κωμωδίας υπηρετείται στο έπακρο από τις ίδιες τις μανούλες.
Tα κορυφαία μαργαριτάρια του είδους, έχουν να κάνουν με απλά, καθημερινά ερωτήματα, όπως π.χ. τι μπορείς να κάνεις αν η πεθερά σου έχει κάνει μάγια, αλλά τα μάγια γυρνάνε στον γιο της, που ο καημένος υποφέρει και δεν κοιμάται τις νύχτες γιατί ένας ιπτάμενος δαίμονας τον ενοχλεί. Ή όπως η λογικότατη ερώτηση που έθεσε μια άλλη μανούλα, για το πότε αρχίζουν τα κοριτσάκια να βοηθάνε στις δουλειές του σπιτιού –όπου της απάντησε μια άλλη απηυδησμένη μάνα ότι και η δικιά της κόρη είναι στραβόξυλο, αφού είναι 3,5 ετών και ξεσκονίζει μόνο άμα της το ζητήσει. Υπάρχουν πρακτικές συμβουλές, όπως της μητέρας που έβαλε στο κεφάλι της κόρης της όλα τα τα συμβατικά αντιφθειρικά, συμπεριλαμβανομένων πετρελαίου και αεροζόλ και τελικά, θαύμα, τις ξεφορτώθηκε τις ψείρες, αν και κανείς δεν ορκίζεται ότι δεν συνέβη το ίδιο και με την κόρη.
Πατήστε εδώ για να διαβάσετε τη συνέχεια στο insidestory.gr *
*Το inside story είναι μια προσπάθεια μιας μεγάλης ομάδας αξιόλογων δημοσιογράφων να χτίσουν μια σχέση εμπιστοσύνης με τον αναγνώστη. Είναι ανεξάρτητο δημοσιογραφικό σάιτ, που βασίζεται στην έρευνα και την τεκμηρίωση. Τα έσοδα του σάιτ προέρχονται αποκλειστικά από τις συνδρομές των αναγνωστών. Κάθε συνδρομητής διαβάζει δύο καινούργια άρθρα ερευνητικής δημοσιογραφίας καθημερινά και αποκτά πρόσβαση στο αρχείο τους. Για να τους γνωρίσετε καλύτερα και να μοιραστείτε μαζί τους την άποψη σας για την προσπάθεια που κάνουν, επισκεφτείτε τους εδώ: http://insidestory.gr/
Ακολουθήστε το jenny.gr στο google news και μάθετε τα πάντα γύρω από τη διατροφή, τη γυμναστική, το σεξ και την ψυχική υγεία.
