H Μπένι Γουέρ είναι ψυχολόγος. Για 8 χρόνια, αναλάμβανε ανθρώπους που βρίσκονταν στις τελευταίες τους στιγμές - όλοι τους γνώριζαν ότι ήταν σοβαρά άρρωστοι, σε τελικό στάδιο, και πως είχαν 3 ως 12 εβδομάδες ζωής.
Ο ρόλος της ήταν εξαιρετικά σημαντικός. Ήταν εκεί για να τους ακούει. Στο βιβλίο της με τίτλο The Top Five Regrets of the Dying, λοιπόν, καταγράφει τα πράγματα που της εκμυστηρεύτηκαν.
Όταν ήταν στα τελευταία τους, οι ασθενείς της, της εκμυστηρεύονταν τα πράγματα που είχαν μετανιώσει. Ποια ήταν η συνηθέστερη απάντηση;
«Μακάρι να είχα το θάρρος να ζήσω για εμένα, και όχι για τις προσδοκίες των άλλων».
Φαίνεται κλισέ, αλλά δεν είναι. Πόσες φορές παραμερίζουμε αυτά που θέλουμε πραγματικά, για να έχουμε την αποδοχή του κύκλου μας; Στη δουλειά, στην προσωπική ζωή, στα πάντα -θεωρούμε ότι θα έχουμε χρόνο για να κάνουμε όλα εκείνα που ονειρευόμαστε, λέμε ότι δεν πειράζει και προχωράμε. Όμως η αλήθεια είναι ότι ποτέ δεν ξέρουμε πόσο χρόνο έχουμε.
Είναι σημαντικό, λοιπόν, να δούμε τι έχει πραγματική σημασία- είναι καθαρά υποκειμενικό. Είναι τόσο σημαντικό το αυτοκίνητο που οδηγούμε; Το κινητό που έχουμε; Τα likes στα social ή εκείνο το meeting που θα μπορούσε να ήταν απλώς ένα mail;
Δεν θα ζήσουμε για πάντα. Όσο νωρίτερα το συνειδητοποιήσουμε και επαναπροδσιορίσουμε τις προτεραιότητες μας, τόσο καλύτερα. Μόνο τότε θα κάνουμε τη ζωή που μας αξίζει.
Ακολουθήστε το jenny.gr στο google news και μάθετε τα πάντα γύρω από τη διατροφή, τη γυμναστική, το σεξ και την ψυχική υγεία.
