Ένα από τα βιβλία που ανατρέχω αρκετά συχνά γιατί έχω υπογραμμισμένα αρκετά αποσπάσματα, είναι "Τα Εις Εαυτόν" του Μαρκου Αυρήλιου. Είναι ένα πνευματικό ημερολόγιο. Σε καιρό εκστρατείας, στην πρώτη γραμμή του πολέμου, μέσα σε ένα αντίσκηνο, ο συγγραφέας κατέγραφε τους συλλογισμούς του, κρατούσε σημειώσεις, έδινε στον εαυτό του συμβουλές, εμψύχωνε με την δύναμη της φιλοσοφίας.
To έργο "Η Αρχαία Ρώμη" του J.M William Turner (1775–1851)Παρατήρησε με πόση ταχύτητα ξεχνιούνται τα πάντα: παρατήρησε το χάος της άπειρης αιωνιότητας πριν και μετά από εσένα, τον κενό αντίλαλο των επευφημιών, το ευμετάβολον και το άκριτον εκείνων, που δείχνουν να σε παινεύουν και την σμικρότητα του τόπου μες στον οποίο συμβαίνουν όλα τούτα. Η γης ολάκερη δεν είναι παρά ένα σημείο. Και πόσο μικρή δεν είναι τούτη η γωνίτσα της όπου κατοικούμε; Κι εδώ, ποιοί θα είναι και πόσοι αυτοί που θα σε παινέψουν;
Μην ξεχνάς λοιπόν να καταφεύγεις σε τούτο το χωραφάκι του εαυτού σου, και πάνω απ' όλα, ούτε να παρασύρεσαι ούτε να εντείνεις υπερβολικά τις προσπάθειες σου. Να' σαι ελεύθερος και να αντικρύζεις τα πράγματα, σαν άνθρωπος, σαν πολίτης, σαν θνητό ον. Κι ανάμεσα στα όπλα που θα έχεις σε ετοιμότητα, ας είναι και τα εξής δύο: Πρώτον, η πεποίθηση ότι τα πράγματα δεν αγγίζουν την ψυχή αλλά στέκουν ήρεμα έξω από αυτήν, ενώ οι ενοχλήσεις προέρχονται μόνο από τις γνώμες που σχηματίζονται εντός μας. Και δεύτερον, ότι όλα όσα βλέπεις αλλάζουν στη στιγμή και παύουν πια να υπάρχουν και να θυμάσαι διαρκώς σε πόσες τέτοιες μεταβολές υπήρξες μάρτυρας εσύ ο ίδιος. Ο κόσμος είναι μεταβολή, η ζωή είναι δοξασίες.
Μην συμπεριφέρεσαι σαν να πρόκειται να ζήσεις χιλιάδες χρόνια. Το μοιραίο έχει κιόλας γαντζωθεί επάνω σου. Όσο ζεις, και όσο είναι στο χέρι σου, γίνε άνθρωπος καλός.
Πόση ηρεμία κερδίζει εκείνος που δεν κοιτάζει τι είπε και τι έκαμε και τι σκέφτεται ο διπλανός του, αλλά μόνο τι κάνει ο ίδιος ώστε να είναι δίκαιη και ευσεβής η πράξη του.
Τη γνώμη που έχει ένας αλαζόνας μη την ενστερνίζεσαι κι εσύ, μήτε να κρίνεις όπως θέλει αυτός, μόνο βλέπε τα πράγματα όπως στ΄αλήθεια είναι.
To έργο "Η Αρχαία Ρώμη" του J.M William Turner (1775–1851)Παρατήρησε με πόση ταχύτητα ξεχνιούνται τα πάντα: παρατήρησε το χάος της άπειρης αιωνιότητας πριν και μετά από εσένα, τον κενό αντίλαλο των επευφημιών, το ευμετάβολον και το άκριτον εκείνων, που δείχνουν να σε παινεύουν και την σμικρότητα του τόπου μες στον οποίο συμβαίνουν όλα τούτα. Η γης ολάκερη δεν είναι παρά ένα σημείο. Και πόσο μικρή δεν είναι τούτη η γωνίτσα της όπου κατοικούμε; Κι εδώ, ποιοί θα είναι και πόσοι αυτοί που θα σε παινέψουν;
Μην ξεχνάς λοιπόν να καταφεύγεις σε τούτο το χωραφάκι του εαυτού σου, και πάνω απ' όλα, ούτε να παρασύρεσαι ούτε να εντείνεις υπερβολικά τις προσπάθειες σου. Να' σαι ελεύθερος και να αντικρύζεις τα πράγματα, σαν άνθρωπος, σαν πολίτης, σαν θνητό ον. Κι ανάμεσα στα όπλα που θα έχεις σε ετοιμότητα, ας είναι και τα εξής δύο: Πρώτον, η πεποίθηση ότι τα πράγματα δεν αγγίζουν την ψυχή αλλά στέκουν ήρεμα έξω από αυτήν, ενώ οι ενοχλήσεις προέρχονται μόνο από τις γνώμες που σχηματίζονται εντός μας. Και δεύτερον, ότι όλα όσα βλέπεις αλλάζουν στη στιγμή και παύουν πια να υπάρχουν και να θυμάσαι διαρκώς σε πόσες τέτοιες μεταβολές υπήρξες μάρτυρας εσύ ο ίδιος. Ο κόσμος είναι μεταβολή, η ζωή είναι δοξασίες.
Μην συμπεριφέρεσαι σαν να πρόκειται να ζήσεις χιλιάδες χρόνια. Το μοιραίο έχει κιόλας γαντζωθεί επάνω σου. Όσο ζεις, και όσο είναι στο χέρι σου, γίνε άνθρωπος καλός.
Πόση ηρεμία κερδίζει εκείνος που δεν κοιτάζει τι είπε και τι έκαμε και τι σκέφτεται ο διπλανός του, αλλά μόνο τι κάνει ο ίδιος ώστε να είναι δίκαιη και ευσεβής η πράξη του.
Τη γνώμη που έχει ένας αλαζόνας μη την ενστερνίζεσαι κι εσύ, μήτε να κρίνεις όπως θέλει αυτός, μόνο βλέπε τα πράγματα όπως στ΄αλήθεια είναι.
