Πως από ανταγωνιστές θα γίνουν φίλοι;
Σχέση τρυφερή, σχέση με εντάσεις, με ανταγωνισμό, με θυμούς και διεκδικήσεις. Όμως μια καθοριστική σχέση στη ζωή του μικρού αγοριού, που θα χαράξει δρόμους για τους αυριανούς του τρόπους επαφής και σύναψης συναισθηματικών δεσμών.
Είναι σύνηθες φαινόμενο, μετά τη γέννηση και κατά τα 2-3 έτη του παιδιού, η μητέρα να γίνεται πρόσωπο διεκδίκησης ανάμεσα στο σύζυγο και το μικρό αγόρι. Αυτό είχε εξηγηθεί πρώτη φορά από το Freud και πρόκειται για την οιδιπόδεια περίοδο. Πρέπει να τονιστεί πως είναι πρόκειτα όχι μόνο για μία φυσιολογική, αλλά και απαραίτητη διαδικασία ωρίμανσης για το αγόρι. Στο τέλος αυτής της περιόδου θα αρχίσει να ταυτίζεται με τον πατέρα του και να αποκτά τα χαρακτηριστικά της συμπεριφοράς του αντρικού φύλου.
Πως πρέπει να αντιμετωπίζει η οικογένεια αυτή τη σχέση:
Η μητέρα είναι εκείνη που θα κρατήσει τις ισορροπίες. Θα πρέπει να αναγνωρίζει το σύντροφό της, ώστε το παιδί να διευκολυνθεί να βρει τη δική του θέση στην οικογένεια. Σε πολλές περιπτώσεις που η σχέση του ζευγαριού δεν είναι καλή, το αγόρι λειτουργεί ως ένα αντρικό υποκατάστατο για τη μητέρα . Πολλές φορές ακούγεται η φράση «ο γιος μου είναι ο άντρας της ζωής μου». Αυτό δημιουργεί τρομερή σύγχυση στο μικρό παιδί, που αγαπά εξίσου και τον πατέρα του.
Επιπλέον, όταν ο άντρας παραμεριστεί από τη σύζυγο για πολύ καιρό, τότε και εκείνος αποκτά αισθήματα ζήλιας προς την προσοχή και τη φροντίδα που λαμβάνει το μικρό αγόρι. Αυτό σε καμία περίπτωση δε σημαίνει ότι δεν αγαπά ή δε φέρεται σωστά στο παιδί του, αλλά η σχέση με τη σύντροφο σίγουρα διαβρώνεται.
Και οι δύο γονείς πρέπει να έχουν μια ισότιμη σχέση με το παιδί, γιατί καθένας έχει να του δώσει πολύ σημαντικά, διαφορετικά πράγματα. Η υγιής σχέση των γονιών είναι το κλειδί για να περάσει το παιδί γρήγορα την περίοδο του ανταγωνισμού και να αρχίσει να θαυμάζει και να θέλει να αντιγράφει τη συμπεριφορά του αντρικού προτύπου. Σχέσεις πατέρα- γιου που ακόμα και όταν το παιδί ενηλικιωθεί είναι τεταμένες, αποκαλύπτουν ανισορροπίες στη δομή της οικογένειας που έχουν υπάρξει από τα πρώτα χρόνια ζωής του αγοριού.
Ευχαριστούμε την συμβολή της Καλλιόπης Σαρρή, Ψυχολόγος, (Απόφοιτος Παντείου Πανεπιστημίου. Ειδικευμένη στην Παιδαγωγική Ψυχολογία) ([email protected])
