Black History Month: 3 συγκλονιστικές υποθέσεις με θύματα Αφροαμερικανούς που έγιναν παγκόσμια σύμβολα
Εύα Κονδύλη
25 Φεβρουαρίου 2021
Ο Φεβρουάριος έχει ονομαστεί ως Black History Month και είναι ένας ετήσιος εορτασμός των επιτευγμάτων από Αφρικανούς Αμερικανούς και μια ευκαιρία για να αναγνωριστεί ο κεντρικός ρόλος και οι θυσίες τους στην ιστορία των ΗΠΑ.
Οι Αφροαμερικανοί από την αρχή έχουν γίνει στόχος εκμετάλλευσης και σκλαβιάς, έντονου ρατσισμού, (αστυνομικής) βίας και λανθασμένων ποινικών κατηγοριών, μέχρι και σήμερα. Πριν από τον George Floyd, υπήρξαν κι άλλοι, ο οποίοι αποτέλεσαν παράδειγμα της αδικίας και του ρατσισμού που υπάρχει, αλλά και που θυσιάστηκαν για την ευαισθητοποίηση και τον σχηματισμό κινημάτων για τις ζωές και τα δικαιώματα των Αφροαμερικανών.
Emmet Till
Στις 28 Αυγούστου 1955, κατά την επίσκεψη του σε οικογένεια στο Mississippi, ο 14χρονος Emmett Till, Αφροαμερικανός από το Chicago, δολοφονήθηκε βάναυσα για τον λόγο ότι «φλέρταρε» με μια λευκή γυναίκα τέσσερις ημέρες νωρίτερα.
Στις 24 Αυγούστου, ενώ στεκόταν με τα ξαδέλφια του και μερικούς φίλους του έξω από ένα κατάστημα, ο Emmett καυχιόταν ότι η φίλη του πίσω στην πόλη του ήταν λευκή και για να τους το αποδείξει, τον προκάλεσαν να μιλήσει στη λευκή γυναίκα που καθόταν πίσω από τον πάγκο του καταστήματος.
Ενώ είχε μεγαλώσει σε μια γειτονιά εργατικής τάξης στη νότια πλευρά του Chicago, δεν ήταν προετοιμασμένος για το επίπεδο του φυλετικού ρατσισμού που αντιμετώπισε στο Mississippi. Επισκεπτόμενος τους θείους του εκεί, η μητέρα του τον προειδοποίησε να προσέχει εξαιτίας του χρώματός του.
Μπήκε μέσα, αγόρασε μια καραμέλα, και στο δρόμο προς την έξοδο είπε: «Αντίο, μωρό» στη γυναίκα. Δεν υπήρχαν μάρτυρες στο μαγαζί, αλλά η ίδια η γυναίκα, Carolyn Bryant, αργότερα ισχυρίστηκε ότι της σφύριξε, την άρπαξε και έκανε άσεμνες πράξεις.
Αυτοί που του επιτέθηκαν ήταν ο σύζυγος και ο αδερφός της και αφού τον απήγαγαν από το σπίτι του, ανάγκασαν τον Emmett να μεταφέρει μια μηχανή βαμβακιού 75 κιλών στην όχθη του ποταμού Tallahatchie, ενώ τον διέταξαν να βγάλει τα ρούχα του.
Στη συνέχεια, οι δύο άντρες τον χτύπησαν σχεδόν μέχρι θανάτου, έβγαλαν το ένα μάτι του, τον πυροβόλησαν στο κεφάλι και στη συνέχεια έριξαν το σώμα του, δεμένο στη μηχανή με συρματοπλέγματα, στο ποτάμι.
Η μητέρα του, αφού είδε το ακρωτηριασμένο σώμα, αποφάσισε να κάνει την κηδεία του με ανοιχτό φέρετρο, έτσι ώστε όλος ο κόσμος να μπορεί να δει τι είχαν κάνει οι δολοφόνοι στον γιο της. Η δίκη έγινε στις 23 Σεπτεμβρίου και οι δολοφόνοι αποφάνθηκαν μη ένοχοι, από τους ενόρκους, οι οποίοι απαρτίζονταν από όλο λευκούς.
Χρόνια αργότερα, το 2017, ο Tim Tyson, συγγραφέας του βιβλίου The Blood of Emmett Till, αποκάλυψε ότι η Carolyn Bryant άλλαξε την κατάθεσή της, παραδεχόμενη ότι ο Till δεν την είχε αγγίξει ή παρενοχλήσει. «Τίποτα που έκανε αυτό το αγόρι δεν μπορούσε ποτέ να δικαιολογήσει τι του συνέβη», είπε.
George Stinney
Στις 16 Ιουνίου 1944, ο George Stinney Jr., ένα αγόρι δεκατεσσάρων ετών και αφροαμερικανικής καταγωγής, εκτελέστηκε στην ηλεκτρική καρέκλα στη Νότια Καρολίνα. Τρεις μήνες νωρίτερα, στις 24 Μαρτίου, ο George και η αδερφή του έπαιζαν στην αυλή τους όταν δύο νεαρά λευκά κορίτσια πλησίασαν για λίγο και ρώτησαν πού μπορούσαν να βρουν λουλούδια.
Ώρες αργότερα, όταν τα κορίτσια δεν επέστρεψαν σπίτι, οργανώθηκε μια ομάδα αναζήτησης τους, με τον George να παίρνει μέρος να βοηθήσει, ενώ ανέφερε σε έναν παρευρισκόμενο ότι είχε δει τα κορίτσια νωρίτερα. Όταν το επόμενο πρωί, τα πτώματά των κοριτσιών βρέθηκαν σε μια ρηχή τάφρο, ο George συνελήφθη αμέσως για τις δολοφονίες και υπέστη ώρες ανακρίσεων χωρίς τους γονείς του ή δικηγόρο.
Ο σερίφης αργότερα ισχυρίστηκε ότι ο μικρός ομολόγησε τους φόνους, αν και δεν παρουσιάστηκε καμία γραπτή ή υπογεγραμμένη δήλωση. Στις 26 Μαρτίου, ένας όχλος προσπάθησε να λιντσάρει τον George, αλλά είχε ήδη μεταφερθεί σε φυλακή εκτός πόλης.
Στις 24 Απριλίου, αντιμετώπισε μια ψευδή δίκη σχεδόν μόνος, αφού δεν επιτρέπονταν Αφροαμερικανοί στο δικαστήριο. Σε δέκα λεπτά ο George Stinney καταδικάστηκε σε θάνατο, για τον βιασμό και τη δολοφονία των δύο κοριτσιών, ενώ παραμένει το νεότερο άτομο που εκτελέστηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες τον εικοστό αιώνα. Σύμφωνα με μαρτυρίες ήταν τόσο μικρόσωμος, που χρειάστηκε να κάτσει πάνω στη Βίβλο, για να φτάνει το ηλεκτροσόκ.
Εβδομήντα χρόνια αργότερα, το 2014, ένας δικαστής της Νότιας Καρολίνας πραγματοποίησε διήμερη ακρόαση, η οποία περιλάμβανε μαρτυρία από τρία αδέλφια του George, μέλη της ομάδας αναζήτησης και πολλούς ειδικούς. Το δικαστήριο ακύρωσε την καταδίκη, διαπιστώνοντας ότι ο George Stinney στερήθηκε ουσιαστική εκπροσώπηση, αφού ο διορισμένος δικηγόρος «δεν έκανε τίποτα» για να τον υπερασπιστεί. Ο δικαστής κατέληξε: «Δεν μπορώ να σκεφτώ καμία μεγαλύτερη αδικία».
Central Park Five
Στις 19 Απριλίου 1989, η 28χρονη Trisha Meili βιάστηκε επανειλημμένα και ξυλοκοπήθηκε βάναυσα όσο έκανε τζόκινγκ στο Central Park της Νέας Υόρκης. Πέρασε 12 ημέρες σε κώμα μετά την επίθεση και ήταν τόσο έντονα παραμορφωμένη που ένας φίλος μπόρεσε να την αναγνωρίσει μόνο από το δαχτυλίδι της. Η επίθεση πυροδότησε δημόσια κραυγή και ευρεία κάλυψη από τα μέσα ενημέρωσης.
Πέντε νεαρά μαύρα αγόρια και ένας Λατίνος, οι Antron McCray, Kevin Richardson, Yusef Salaam, Raymond Santana και Korey Wise, κατηγορήθηκαν τελικά ότι διέπραξαν το βίαιο έγκλημα εναντίον της γυναίκας.
Τα πρώτα τέσσερα αγόρια καταδικάστηκαν σε πέντε έως δέκα χρόνια σε ένα σωφρονιστικό πρόγραμμα για νέους και το πέμπτο αγόρι (ο 16χρονος Korey) σε πέντε έως δεκαπέντε έτη σε φυλακή ενηλίκων. Στοιχεία DNA που βρέθηκαν στη σκηνή του εγκλήματος δεν ταίριαζαν με κανένα από τους πέντε έφηβους, αλλά δεν είχε καμία σημασία, γιατί το κοινό είχε ήδη αποφασίσει ότι ήταν ένοχοι.
Ο Salaam έγραψε στο The Washington Post το 2016 ότι η αστυνομία τους ανάκρινε για ώρες χωρίς φαγητό, νερό ή ύπνο και ότι οι ομολογίες τους εξαναγκάστηκαν να γίνουν.
Το 1989, μετά τη σύλληψη των πέντε εφήβων, ο Donald Trump ξόδεψε 85.000 δολάρια για διαφημίσεις σε τέσσερις εφημερίδες της Νέας Υόρκης, τους New York Times, τα Daily News, το New York Post και το New York Newsday. Οι διαφημίσεις έγραφαν: «Φέρτε πίσω τη θανατική ποινή. Επιστρέψτε την αστυνομία μας!».
33 χρόνια μετά την καταδίκη των εφήβων, ο Matias Reyes, ένας καταδικασμένος δολοφόνος και βιαστής, εξομολογήθηκε τη δολοφονία της Meili.
Ο Reyes είπε ότι ενήργησε μόνος του και τα στοιχεία του DNA επιβεβαίωσαν την ιστορία του, ενώ είχε κατά συρροή πράξει τα ίδια εγκλήματα και σε άλλες γυναίκες. Οι πέντε αθώοι άνθρωποι αφέθηκαν ελεύθεροι το 2002, 13 χρόνια μετά την λανθασμένη ποινή τους και τελικά κατέληξαν σε μια διευθέτηση με τον δήμο της Νέας Υόρκης για 40 εκατομμύρια δολάρια.
Το 2016, στην προεδρική του εκστρατεία, ο Trump είπε στο CNN ότι εξακολουθεί να πιστεύει ότι οι πέντε ήταν ένοχοι, παρά τα στοιχεία που οδήγησαν στην αθώωσή τους μαζί με την ομολογία του ατόμου που επιτέθηκε στη Meili. Από τότε, ο Trump δεν ζήτησε ποτέ συγνώμη για τον ρόλο που έπαιξε στην εξαγρίωση της κοινής γνώμης.
Η υπόθεση έγινε ντοκιμαντέρ από το Netflix στην 30η επέτειο της το 2018, με τίτλο When They See Us, αναζωπυρώνοντας το αίσθημα της αδικίας και της έντονης φυλετικής διάκρισης που υπάρχει ακόμα, λειτουργώντας σαν σύμμαχος του κινήματος Black Lives Matter.
Δείτε ακόμη: