Ο πρίγκιπας Ρενιέ του Μονακό, όπως και ο δισεκατομμυριούχος Χάουαρντ Χιουζ την πολιορκούσαν για χρόνια, ενώ ο Χάμφρεϊ Μπόγκαρντ είχε πει για αυτήν ότι “κάνει την Μέριλιν Μονρόε να μοιάζει με τη Σίρλεϊ Τεμπλ”. Η Τζίνα Λολομπρίτζιτα, η θρυλική “Λολό” του παγκόσμιου κινηματογράφου ήταν πολλά περισσότερα από μία εμβληματική σταρ. Ήταν η προσωποποίηση της θηλυκότητας, η “ωραιότερη γυναίκα του κόσμου”, όπως την αποκάλεσε ο Τύπος της εποχής, το σύμβολο του σεξ αλλά και “η Μόνα Λίζα του 20ού αιώνα”. Ήταν η πολυτάλαντη και πολύπλευρη καλλιτέχνις με τη θρυλική καριέρα, αλλά και η γυναίκα που από την αρχή μέχρι το τέλος βίωσε την -πολυτάραχη- ζωή της “her way”. Με όλη τη λάμψη και τις πληγές, που ενίοτε αυτό συνεπάγεται. Όπως άλλωστε έλεγε “όλοι γεννιόμαστε και πεθαίνουμε, η μόνη διαφορά είναι στην ένταση, με την οποία επιλέγεις να ζήσεις…”.
Η Τζίνα Λολομπρίτζιτα επέλεξε να ζήσει τη ζωή της με ένταση, δυνατούς έρωτες και ισχυρές απογοητεύσεις, επιτυχίες, ανατροπές κι όνειρα που ποτέ δεν σταμάτησε να διεκδικεί. Γεννημένη σαν σήμερα στις 4 Ιουλίου του 1927, μεγάλωσε στο Σουμπιάκο, στα περίχωρα της Ρώμης. Ο ευκατάστατος επιπλοποιός πατέρας της έχασε την περιουσία του κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου πολέμου, και έτσι το 1944 η οικογένεια μετακόμισε στη Ρώμη, αναζητώντας μια καλύτερη ζωή. Εκεί, η 17χρονη Τζίνα, σπούδασε τέχνες, ζωγραφική και γλυπτική, όμως αυτό που τελικά της πρόσφερε διέξοδο για ένα καλύτερο μέλλον ήταν η αδιαμφισβήτητη αυταπόδεικτη ομορφιά της.
Το 1947 κατακτά την τρίτη θέση στα καλλιστεία για τη Μις Ιταλία και ξεκινά να παίζει κάποιους μικρούς ρόλους σε ιταλικές ταινίες. Ο φακός λατρεύει τη μεσογειακή φλόγα, τα εκφραστικά της χαρίσματα και τη μαγνητική θηλυκότητά της.
Σύντομα το Χόλιγουντ υποκλίνεται στη γοητεία της και την κάνει πρωταγωνίστρια σε μεγάλες διεθνείς παραγωγές δίπλα σε κορυφαίους σταρ της εποχής όπως οι Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ, Μπαρτ Λάνκαστερ, Τόνι Κέρτις, Έρολ Φλιν, Ροκ Χάντσον, Σον Κόνερι και Άντονι Κουίν. Αποκτά το προσωνύμιο “η ωραιότερη γυναίκα του κόσμου” μετά τη συμμετοχή της στην ομώνυμη ταινία με τον Βιτόριο Γκάσμαν (1955). Γίνεται η μεγάλη αντίπαλος της -κατά επτά χρόνια νεότερης- Σοφίας Λόρεν -αλλά όπως είχε πει “είμαστε τόσο διαφορετικές όσο ένα άλογο κούρσας και μια κατσίκα”- και η πιο φωτογραφημένη γυναίκα της εποχής. Όχι μόνο σταρ, αλλά μύθος. Κι αυτό έχει το κόστος του.
“Ποτέ δεν το είχα με τους έρωτες” είχε πει σε μια από τις τελευταίες συνεντεύξεις της. “Ήμουν τόσο διάσημη που όλοι με ερωτεύονταν, αλλά εγώ δεν μπορούσα να ερωτευτώ χωρίς να με αμφισβητούν”.
Σε όλη της τη ζωή είχε αμέτρητους θαυμαστές και ο μοναδικός κινηματογραφικός παρτενέρ, που όπως είχε πει δεν υπέκυψε στη γοητεία της ήταν ο Ροκ Χάντσον (“κατάλαβα αμέσως ότι ήταν gay, γιατί ήταν ο μόνος που δεν με ερωτεύτηκε”).
Έκανε πολλές θυελλώδεις, αλλά συνήθως σύντομες, σχέσεις και μόνο ένα γάμο το 1949 με τον Σλοβένο γιατρό Μίλκο Σκόφιτς, με τον οποίο απέκτησε ένα γιο, τον Αντρέα. Ο γάμος τους κράτησε πάνω από δύο δεκαετίες, στη διάρκεια των οποίων άφηνε υπονοούμενα σε συνεντεύξεις της ότι δεν ήταν τόσο ευτυχισμένος όσο ο κόσμος νόμιζε. Το διαζύγιο ήρθε το 1971, ενώ εκείνος είχε για χρόνια άλλη επίσημη αγαπημένη (Αυστριακή τραγουδίστρια της όπερας) κι εκείνη ήταν το “αντικείμενο του πόθου” αντρών όπως ο δισεκατομμυριούχος Χάουαρντ Χιουζ, ο οποίος ποτέ δεν σταμάτησε να την πολιορκεί, αλλά “...υπήρχε μεγάλη διαφορά μεταξύ μας. Του είχα πει ότι θα τον παντρευόμουν μόνο αν έχανε όλα του τα λεφτά…”.
Θύμα της γοητείας της έπεσε και ο πρίγκιπας Ρενιέ του Μονακό, αν και ήδη παντρεμένος με την Γκρέις Κέλι. “Με διεκδικούσε για χρόνια, ακόμα και μπροστά στη γυναίκα του…”. Σύντροφοί της και στη ζωή υπήρξαν κάποιοι από τους σπουδαίους κινηματογραφικούς παρτενέρ της όπως ο Φρανκ Σινάτρα και ο Μπαρτ Λάνκαστερ, ενώ στα φλερτ της ανήκουν κορυφαίοι σταρ της εποχής όπως οι Τζέρι Λιούις, Γκάρι Κούπερ και Όρσον Ουέλες.
Τη δεκαετία του ‘70, έχοντας πλέον βαρεθεί από τους ρόλους που της πρότειναν, εγκαταλείπει το σινεμά για να ασχοληθεί με τη φωτογραφία και το φωτορεπορτάζ, που υπήρξε για χρόνια αγαπημένο της χόμπι.
Μπροστά από τον φωτογραφικό της φακό έχουν περάσει προσωπικότητες όπως ο Χένρι Κίσινγκερ, ο Σαλβαντόρ Νταλί και η Όντρεϊ Χέμπορν, όμως το πλέον συζητημένο της ρεπορτάζ ήταν η συνέντευξη και η φωτογράφηση με τον ηγέτη της Κούβας, Φιντέλ Κάστρο.
Η μεταξύ τους επικοινωνία ξεκίνησε το 1973, όταν ο Κάστρο θέλησε να τη γνωρίσει κατά τη διάρκεια επίσκεψής του στην Ιταλία. Του ζήτησε αποκλειστική συνέντευξη και φωτογράφηση κι εκείνος δέχτηκε. Η συνέντευξη έγινε ένα χρόνο μετά, ο Κάστρο γοητεύτηκε τόσο από την παρουσία της που έβγαλε το ρολόι που φορούσε και της το χάρισε ως “μια αυθόρμητη κίνηση θαυμασμού για την Τζίνα...”. Οι φήμες περί μεταξύ τους ειδυλλίου ποτέ δεν επιβεβαιώθηκαν, η χειρονομία όμως έμεινε στην ιστορία.
Στα ‘80s και στα ‘90s κάνει επιλεκτικά κάποιες εμφανίσεις στο σινεμά και την τηλεόραση, με πλέον αξιομνημόνευτη τη συμμετοχή της στη σειρά Falcon Crest. Παράλληλα, όμως, ασχολείται με την άλλη μεγάλη αγάπη της, τη γλυπτική. Παρακολουθεί μαθήματα με τον Τζιάκομο Μαντσού και δημιουργεί το δικό της ατελιέ στην Τοσκάνη, ενώ εκθέτει έργα της σε διεθνείς εκθέσεις.
Πάντα ενεργητική, δραστήρια και παθιασμένη συνεχίζει να ζει τη ζωή της, όπως επιθυμεί, χωρίς να διστάζει απέναντι στο ρίσκο του έρωτα. Το 1984 γνωρίζει σε πάρτι στο Μόντε Κάρλο τον Ισπανό επιχειρηματία Χαβιέ Ριγκάου. Εκείνη ήταν 57 κι εκείνος 23 ετών. Υπήρξαν ζευγάρι για 22 χρόνια, μέχρι που το 2006 η ανακοίνωση του επικείμενου γάμου τους έκανε τη “Λολό” ξανά πρωτοσέλιδο. Στα πολλά κακεντρεχή σχόλια που ακολούθησαν, απάντησε: “Η ζωή είναι δική μου και θα κάνω ό,τι θέλω με αυτήν”.
Η σχέση κατέληξε σε φιάσκο, με ένα γάμο δι’ αντιπροσώπου, που η ίδια επιχείρησε και κατάφερε να ακυρώσει στο δικαστήριο (η υπόθεση έφτασε μέχρι και στο Βατικανό και ο “γάμος” ακυρώθηκε επίσημα και από τον Πάπα). “Πίστεψα πως θα είχα πλέον μια ήρεμη ζωή, όμως με εξαπάτησε” δήλωσε στο δικαστήριο. “Το μόνο που ήθελε ήταν η περιουσία μου, αλλά τον σταμάτησα”.
Η πλέον οδυνηρή ρήξη ήταν αυτή με τον μοναχογιό της και τον εγγονό της, με τους οποίους βρέθηκε σε έντονη σύγκρουση, όταν προσπάθησαν δικαστικά να της επιβάλλουν οικονομική επιτήρηση, γιατί ήταν ευάλωτη σε εκμετάλλευση (από τον 35χρονο φημολογούμενο τελευταίο σύντροφο της, Αντρέα Πιατσόλα). Το Ανώτατο Δικαστήριο όρισε κηδεμόνα για να προστατεύσει την περιουσία της, βαθαίνοντας ακόμα περισσότερο το χάσμα μεταξύ μητέρας και γιου.
Στις 16 Ιανουαρίου του 2023, η Λολό έφυγε πλήρης ημερών στα 95 της, αφήνοντας πίσω της ως παρακαταθήκη το θρύλο μιας χαρισματικής και ανυπότακτης γυναίκας, που είχε το θάρρος να αγαπήσει, να εκτεθεί, να προδοθεί και να διεκδικήσει τη ζωή της. Ίσως γιατί όπως είπε σε μια από τις τελευταίες συνεντεύξεις της “δεν ήμουν ποτέ πραγματική σταρ. Ήμουν καλλιτέχνις και γυναίκα. Και ήμουν ελεύθερη…”.
