TRAVEL TRAVELLERS

Χριστουγεννιάτικο road trip στην Ισπανία-Part II


16 Δεκεμβρίου 2011

grapes.jpg

Ξεκινάμε για Σαν Σεμπαστιάν!

«Πιάνουμε» τον Α-68 και μετά την Tudela στρίβουμε δεξιά στον Α-15. Όπως σε όλα τα road trips που «σέβονται τον εαυτό τους» (sic) έτσι και σε τούτο η διαδρομή είναι πραγματική απόλαυση… Έχουμε μπει πλέον στην επαρχία της Ναβάρα και τέτοια εποχή είναι πολύ πιθανό να συναντήσουμε χιόνι στην κορυφογραμμή των αλλεπάλληλων «Sierras» που προσπερνάμε.

Τελικά το χιόνι δεν το γλυτώνεις με τίποτα τα Χριστούγεννα στην Ευρώπη! :) Γρήγορα όμως το Χιόνι αποτελεί παρελθόν και το υψόμετρο μειώνεται… Υποχρεωτική στάση στην Παμπλόνα, την Πρωτεύουσα της Ναβάρα και Μητρόπολη των ταυρομαχιών μιας και εδώ διεξάγεται κάθε Ιούλιο το «Εncierro» (ξέρετε… αυτό το φιλήσυχο φεστιβάλ όπου αφήνουν τους ταύρους ελεύθερους και ο κόσμος τρέχει μπροστά τους!) Όχι δεν είμαστε υπέρ αυτού του βάρβαρου εθίμου, εντούτοις οφείλουμε να σεβαστούμε τα έθιμα της γης που μας φιλοξενεί και να επισκεφτούμε έστω για μία φωτογραφία το περιώνυμο στάδιο San Fermin όπου και καταλήγουν οι κακόμοιροι οι Ταύροι. Αν πάλι όλα αυτά δε σας λένε τίποτα απολύτως σταματήστε στην Παμπλόνα για να δοκιμάσετε Πέστροφα «α λα Ναβάρα» και για να δείτε τα μοναδικά φανάρια πεζών!(όχι μόνο έχουν αντίστροφη μέτρηση αλλά ο «Γρήγορης» αρχίζει να τρέχει όταν απομένουν λιγότερα από 10’’ πράσινου – τρέμε Βερολίνο!!) Μην καθυστερήσουμε όμως και πολύ. Πρέπει να κάνουμε check-in στην Ντονόστια! (έτσι λέγεται το Σαν Σεμπαστιάν στη Βασκική διάλεκτο). Και να που σε μία ώρα περίπου φτάσαμε… Τι πόλη! Το Σαν Σεμπαστιάν θα σας «κερδίσει» από την πρώτη στιγμή. Για την ακρίβεια, από την πρώτη στιγμή που θα αντικρύσετε την παραλία της La Concha και την προέκταση της La Ondarreta οι οποίες «στεφανώνουν» την πόλη!Οι πιθανότητες λένε ότι το πρώτο πράγμα που θα σκεφτείτε είναι «γιατί να μην έρθω εδώ καλοκαίρι;». Καλή ερώτηση αλλά αν σκεφτείτε τις ορδές των τουριστών που καταφτάνουν από τα 4 σημεία του ορίζοντα κατά τους καλοκαιρινούς μήνες ίσως να το ξανασκεφτείτε. Αν πάλι ΔΕΝ σας ενοχλεί η πολυκοσμία τότε σίγουρα να επισκεφτείτε το Σαν Σεμπαστιάν και το Καλοκαίρι – ειδικά αν σας αρέσει το surf. Αφήστε τα πράγματα σας στο ξενοδοχείο και βγείτε κατευθείαν για βόλτα. Ακολουθήστε τον παραλιακό δρόμο και κάντε δεξιά αμέσως μετά το τέλος της Indarreta για να φτάσετε στο Monte Igueldo. Η θέα από εκεί είναι πραγματικά ανεπανάληπτη. Πρότασή μας να μην «λιώσετε» τη φωτογραφική σας αλλά να αφήσετε το μυαλό σας να τραβήξει τις περισσότερες φωτογραφίες… Άλλωστε αυτές είναι που μένουν περισσότερο.Tο φως της ημέρας κατά τους χειμερινούς μήνες δε διαρκεί πολύ οπότε μάλλον θα έχει φτάσει η ώρα να εγκαταλείψετε σιγά-σιγά το παρατηρητήριό σας.Μικρό το κακό. Το Σαν Σεμπάστιαν είναι το εξίσου όμορφο το βράδυ. Ο λόγος; Χμμμ… ίσως να είναι η αντανάκλαση των φώτων της πόλης στα νερά του Βισκαϊκού, ίσως τα βασκικά Τapas, τα περίφημα Pintxos στα οποία γίνεται πραγματικό πανδαιμόνιο από τις 8 και μετά και στα οποία βρίθει η Parte Vieja (μτφρ: «παλιό μέρος», η παλιά πόλη), ίσως γιατί το Σαν Σεμπάστιαν είναι ένας γαστρονομικός παράδεισος αφού είναι η πόλη με τα περισσότερα αστέρια Michelin ανά κάτοικο και με διάσημα εστιατόρια όπως το Arzak (Alto de Miracruz 21, Τηλ.: 943285593), το Akelare (Paseo del Padre Orkolaga 56, Tηλ.: 943212052) και το Martin Berasategui (Loidi Kalea 4, Tηλ.: 943366471), ίσως γιατί μετά τα μεσάνυχτα το Σαν Σεμπάστιαν «φλέγεται» με επίκεντρο το κλαμπ Bataplan (Paseo de la Concha, Τηλ.: 943473601): το οποίο βρίσκεται ακριβώς πάνω στην παραλία, στεγάζεται ένα κτίριο της Μπελ Επόκ και «βαράει» με τη βοήθεια γνωστών Guest DJ’s σε deep house ρυθμούς μέχρι τις μεγάλες πρωινές ώρες. Ίσως πάλι να είναι καλύτερο να βρείτε εσείς τον λόγο όταν επισκεφτείτε το Σαν Σεμπαστιάν. Κατά πάσα πιθανότητα το επόμενο πρωί, θα ξυπνήσετε «μεθυσμένοι» εντός ή εκτός εισαγωγικών. Συγχωρήστε στους εαυτούς σας τις χτεσινές υπερβολές και αφεθείτε στην επήρεια της αύρας του Ωκεανού που θα σας ξυπνήσει καλύτερα από κάθε γνωστό καφέ στον κόσμο. Αυτό ήταν. Ακόμα ένα πάρτι τελείωσε. Αφήνετε πίσω σας τη Ντονόστια μάλλον δίνοντας υποσχέσεις στον εαυτό σας (ή ο ένας στον άλλον) ότι θα ξανάρθετε… Δεν υπάρχει λόγος να «πέφτετε» όμως, you are on the road again και τα καλύτερα έρχονται… στο Μπιλμπάο! Η απόσταση μικρή (Παρά ένα, 100 χλμ.) οπότε σας προτείνω να αποφύγετε τον αυτοκινητόδρομο (που πώς να το κάνουμε, είναι λιγάκι… απρόσωπος!) και να προτιμήσετε τον «επαρχιακό» Ν-634 ο οποίος θα σας περάσει από τις παραλιακές κωμοπόλεις – παραδείσους των surfers Getaria, Zumala και Deba. Φροντίστε να αντισταθείτε από το να σταματάτε για να βγάζετε φωτογραφίες σε κάθε στροφή του δρόμου και φωνάξτε ένα βροντερό «όχι» στη φωνή που ακούτε από μέσα σας να σας παρακαλάει να μείνετε ένα βράδυ σε καθεμία από τις πόλεις που μόλις περάσατε. Σύντομα ο N-634 εγκαταλείπει την παραλία και ακολουθώντας μία ιδιαίτερα γραφική διαδρομή γεμάτη ποτάμια και πράσινο συναντάει τις πιο βιομηχανικές πόλεις του Eibar και του Durango λίγο πριν φτάσετε στην Μητρόπολη της χώρας των Βάσκων: στο Μπιλμπάο. Περιέργως, το Μπιλμπάο είναι πολύβουο και ταυτόχρονα χαλαρό. Περισσότερο όμως από κάθε τι άλλο είναι μία πόλη που ουσιαστικά ξαναφτιάχνεται με σεβασμό μεν στο παρελθόν αλλά καλύτερη από ποτέ (κάπως σαν τη Βαρκελώνη πριν τους Ολυμπιακούς του 1992). Την περίοδο των γιορτών, βάζει κι αυτό τα «καλά» του και μεταμορφώνεται σε μία σύγχρονη δυτική μεγαλούπολη. Μην ξεχάσετε βέβαια ότι ο βασικότερος λόγος που ήρθατε στο Μπιλμπάο είναι για να επισκεφτείτε το μουσείο Guggenheim (ή «Gug» όπως χαϊδευτικά το αποτελούν οι ντόπιοι) και όχι να κάνετε βόλτα στα μαγαζιά, οπότε μη χάσετε χρόνο! Το κτίριο που στεγάζει το μουσείο είναι από μόνο του ένα συναρπαστικό έργο τέχνης.

Το μουσείο περιβάλλουν μερικά εξίσου εντυπωσιακά γλυπτά όπως πχ. «η αράχνη».

Μπαίνοντας στο εσωτερικό του μουσείου σίγουρα θα καθίσετε για να χαζέψετε αρκετά λεπτά το έργο «Neon Words» (Installation for Bilbao) της Jenny Holzer αλλά και θα περπατήσετε στο «Matter of Time» του Richard Sierra. Στις μόνιμες εκθέσεις του «Gug» θα δείτε ακόμα έργα των Yves Klein, Daniel Burren, Jeff Koons κ.α. καθώς και πολλών Βάσκων καλλιτεχνών, ενώ και οι περιοδικές εκθέσεις του μουσείου είναι σχεδόν πάντοτε πολύ ενδιαφέρουσες. Aν και το Μπιλμπάο δε φημίζεται για τη νυχτερινή του ζωή, η πόλη είναι γεμάτη από μπαράκια και εστιατόρια. Διαλέξτε είτε το πολύ στιλάτο Kikara (Iparraguirre Kalea 23, Τηλ.: 944236840) για να συνδυάσετε fusion πιάτα και υπέροχα κοκτέιλς σε ένα, είτε το «τσιμπημένο» στιε τιμές αλλά πολύ καλό Zortziko (Alameda de Mazarredo 17. Τηλ.: 944239743) για φαγητό και μετά το Caos Club (Simón Bolivar 10, Τηλ.: 944103878) για ένα ή δύο «night cups» και μπόλικο χορό.  Πριν φύγετε από το Μπιλμπάο, πάρτε τον οδοντωτό σιδηρόδρομο της Artxanda για να ανεβείτε στον ομώνυμο λόφο και να απαθανατίσετε την πόλη από ψηλά. Αυτό ήταν και το Μπιλμπάο, ώρα να κατεβαίνουμε Νότια, προς –που αλλού;- την πρωτεύουσα της Ισπανίας, Μαδρίτη. Σε αυτό το σημείο πρέπει να αποφασίσετε αν αντέχετε να οδηγήσετε σερί τα 397 χλμ. που χωρίζουν το Μπιλμπάο από τη Μαδρίτη ή θέλετε να διανυκτερεύσετε κάπου στη μέση. Αν έχετε μία extra μέρα στη διάθεσή σας, τότε αξίζει να σταματήσετε για να περάσετε το βράδυ σας στο Μπούργκος (159 χλμ. από το Μπιλμπάο), μία πόλη όπου το ρολόι έχει σταματήσει στον Μεσαίωνα.  Στο Μπούργκος αν κάνετε ησυχία το βράδυ είναι πολύ πιθανό να καταφέρετε ν’ ακούσετε τον κάποιον ιππότη που συνεχίζει να καλπάζει εδώ και πολλούς αιώνες…Η Μαδρίτη σας περιμένει να της πείτε «Ηοla»!Στη Μαδρίτη σχεδιάστε να φτάσετε λίγο πριν την Πρωτοχρονιά. Είναι ίσως η καλύτερη εποχή του χρόνου για να επισκεφτείτε μία πόλη που «πάλλεται» και παράλληλα να υποδεχθείτε το νέο έτος με μία αξέχαστη ρεβεγιόν! Το που θα μείνετε στη Μαδρίτη είναι σημαντικό. Προτείνουμε την συνοικία Salamanca, η οποία συγκεντρώνει σε λίγα οικοδομικά τετράγωνα τα καλύτερα bars, restaurants, clubs και εμπορικά μαγαζιά της πόλης ενώ απέχει ελάχιστα από το κέντρο της πόλης. Επιλέξτε να μείνετε στη Μαδρίτη τουλάχιστον 3 μέρες. Μία από αυτές θα τη χρειαστείτε οπωσδήποτε για να επισκεφτείτε το κοντινό Τολέδο (περίπου 1 1/2 ώρα με το τρένο από τον σταθμό Atocha. Προσοχή: μόλις φτάσετε στον σταθμό του Τολέδο θα πρέπει να βγείτε στον δρόμο για να πάρετε το τουριστικό λεωφορείο που οδηγεί στην πόλη ή να περπατήσετε για περίπου 20’). To Τολέδο, γνωστό επίσης και με το όνομα «η πόλη των 3 πολιτισμών» από την συνύπαρξη Χριστιανών, Αράβων και Εβραίων, είναι η πόλη όπου έζησε και δημιούργησε επί 37 χρόνια (1577-1614) ο Δομίνικος Θεοτοκόπουλος, λαμβάνοντας έτσι το προσωνύμιο «Ελ Γκρέκο».Η πόλη θα σας κερδίσει αμέσως. Πραγματική πόλη-κάστρο (περιβάλλεται από το ποταμό Τάγο), συγκαταλέγεται από το 1986 στον κατάλογο των μνημείων παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO, ενώ υπήρξε πρωτεύουσα της Ισπανικής Αυτοκρατορίας και εξακολουθεί να είναι το θρησκευτικό κέντρο της χώρας. Πέρα από το σπίτι όπου έμενε ο «Ελ Γκρέκο» (το οποίο σίγουρα πρέπει να επισκεφτείτε), δείτε το περιβόητο κάστρο του Αλκαζάρ όπως επίσης και τον εντυπωσιακό Καθεδρικό με έργα του Γκόγια και του Θεοτοκόπουλου.Πίσω στη Μαδρίτη. Στο μουσείο Reina Sofia (metro: Atocha ή Lavapiés) δεν έχετε επιλογή να μην πάτε. Εκτός αν είστε αποφασισμένοι να μην δείτε από κοντά τον πιο διάσημο –ίσως- πίνακα του 20ου αιώνα, την περίφημη «Γκουέρνικα» του Πάμπλο Πικάσο…Μία συμβουλή: ξοδέψτε όσο χρόνο χρειάζεστε για να παρατηρήσετε το τελάρο μήκους 7,8 και ύψους 3,5 μέτρων προσεκτικά. Θα δείτε πως ο «Διάβολος» όντως κρύβεται στις λεπτομέρειες… (extra tip: αφού δείτε την Guernica αναζητήστε στα διπλανά δωμάτια του μουσείου τα προσχέδια του Πάμπλο Πικάσο για το συγκεκριμένο έργο… Είναι σχεδόν το ίδιο συνταρακτικά με το τελικό δημιούργημα.) Εξυπακούεται ότι η επίσκεψή σας στα μουσεία της Μαδρίτης δε θα είναι διόλου ολοκληρωμένη αν δεν επισκεφτείτε το Prado (metro: Banco de España). Εκεί θα βρείτε συγκεντρωμένα έργα όλων των μεγάλων «κλασικών» Ισπανών δημιουργών, όπως του Γκόγια και του Βελάσκεζ αλλά και εκπληκτικά έργα του Ελ Γκρέκο, του Ραφαέλο, του Τιτσιάνο, του Τιντορέτο, του Ιερώνυμου Μποςκ.α. Σε αντίθεση με το Reina Sofia υπολογίστε ότι θα χρειαστείτε τουλάχιστον 2+ ώρες για να περιηγηθείτε στο εσωτερικό του Prado. Είπαμε όμως ότι η Μαδρίτη δεν είναι κυρίως μουσεία και αξιοθέατα... Είναι χαλαρότητα, βόλτες, ψώνια, ποτά και πολύ -και καλό- φαγητό (η Μαδρίτη διαθέτει ούτε λίγο, ούτε πολύ 3.100 εστιατόρια)! Οι επιλογές αμέτρητες αλλά ιδού μερικές από αυτές… Πιείτε τον καφέ σας στην Plaza Mayor χαζεύοντας τους  street artists και στη συνέχεια «ξεμουδιάστε» πραγματοποιώντας μία επίσκεψη στο Παλάτι (Palacio Real).

Κάντε μία βόλτα στο πάρκο Retiro έκτασης 1,4 τετρ. χλμ. το οποίο βρίσκεται στην καρδιά της ισπανικής πρωτεύουσας και αφήστε το χρόνο να κυλήσει χαλαρώνοντας σε μία από τις πολλές λιμνούλες του.

Βγείτε για ψώνια ή απλά για «window shopping» στις επώνυμες μπουτίκ της Salamanca ή επισκεφτείτε (Κυριακές μόνο) το πραγματικά τεράστιο παζάρι El Rastro που στήνεται γύρω από την Plaza de Cascorro (metro: La Latina & Tirso de Molina) όπου θα βρείτε Ό,ΤΙ μπορεί να βάλει ο νους σας!

Πραγματοποιήστε μία βραδινή εξόρμηση και… δοκιμάστε τις αντοχές σας στις περιοχές Chueca και Malasaña και αναμειχθείτε με τα πλήθη της νεολαίας της πόλης στα δεκάδες μπαράκια και εστιατόρια (προσοχή: δε συνίσταται σε αγοραφοβικούς!)

Απολαύστε το φαγητό σας και συνδυάστε το με ποτό στο Ramses (Plaza de Independencia 4, Tηλ: 914351666, metro: Retiro) ή στο Teatriz (Calle de Hermosilla 15, Τηλ: 915775379, metro: Serrano), στα 2 bar-resto της Μαδρίτης που φέρουν την υπογραφή του «γκουρού» του design Φίλιπ Σταρκ. Πηγαίνετε για clubbing στο Gabana 1800 (Calle de Velázquez 6, Tηλ.: 915760686, metro: Retiro) ή στο Palacio de Gaviria (Calle del Arenal 9, Tηλ.: 915266069, metro: Puerta del Sol). Το μεν πρώτο είναι ΤΟ «σικ»-«κυριλέ» κλαμπ της πόλης όπου δεν αποκλείεται να βρεθείτε να τα πίνετε παρέα με διάσημους Ισπανούς, ενώ το δεύτερο είναι ίσως ένα από τα πιο εντυπωσιακά κλαμπ στον πλανήτη αφού στεγάζεται σε ένα κτίριο του 19ου αιώνα που διατηρείται εκπληκτικά και αντί για μουσείο φιλοξενεί 3 stages που δονούνται από τα beats!Μη διανοηθείτε ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ να βγείτε Παραμονή Πρωτοχρονιάς δίχως να κάνετε κράτηση. Ζητήστε από ένα κιόσκι με εφημερίδες το περιοδικό-οδηγό πόλης «Guia Del Ocio» για να πληροφορηθείτε για το «τι παίζει» σε κάθε μαγαζί καθώς και το ποιες είναι η τιμές των μενού πάρτε τηλέφωνο κι ετοιμαστείτε για την πιο fun και διαφορετική Παραμονή Πρωτοχρονιάς (Noche Vieja)! Όπου κι αν τελικά «κλείσετε», δώδεκα δευτερόλεπτα πριν την αλλαγή του χρόνου, θα ακούσετε να ηχούν 12 καμπάνες, μία ανά δευτερόλεπτο. Εσείς θα πρέπει κάθε δευτερόλεπτο να τρώτε κι από μία ρώγα σταφύλι, όπου η κάθε μια αντιστοιχεί στους 12 μήνες του νέου έτους (αυτό το παραδοσιακό ισπανικό έθιμο ονομάζεται «Las Doce Uvas» κι είναι αφιερωμένο στη γονιμότητα).Αυτό ήταν! Ο χρόνος άλλαξε και το πάρτι αρχίζει!Ισπανικά τραγούδια, πολύς χορός, σερπαντίνες, μάσκες και αστεία καπέλα θα κρατήσουν το ρυθμό του κεφιού αμείωτο μέχρι το επόμενο πρωί! Αν τώρα βρίσκεστε στην Ισπανία μέχρι και την παραμονή των Φώτων (6/1) φροντίστε να αφήσετε έξω από το παράθυρό σας ένα παπούτσι γεμάτο άχυρο, καρότο και κριθάρι για να προσελκύσετε τα άλογα των Τριών Μάγων (στην Ισπανία τα δώρα δεν τα φέρνει ο Άγιος Βασίλης). Που ξέρετε, ίσως αφήσουν και σε εσάς ένα δώρο αν ήσασταν «καλό παιδί» το 2011… Ότι κι αν κάνετε, όπου κι αν πάτε αυτές τις Γιορτές να περάσετε τέλεια!¡Feliz Navidad y Feliz Año Nuevo!Διαβάστε επίσης Χριστουγεννιάτικο road trip στην Ισπανία-Part Ι