Στις αρχές της δεκαετίας του ΄80 ο φυσικός Δημήτρης Μαργαριτούλης κάνει διακοπές με την σύζυγο του ‘Αννα και τα παιδιά τους στη Ζάκυνθο. Είναι η στιγμή που ανακαλύπτουν δίπλα στις ομπρέλες, τις ψάθες και τις πετσέτες τους, έναν ζωντανό θησαυρό: Φωλιές από χελώνες. Είναι η στιγμή που γεννιέται μια από τις πιο τολμηρές ιδέες (για εκείνη την εποχή στην Ελλάδα) προστασίας θαλάσσιου είδους που παρότι πέρασε από 40 κύματα, φτάνει σήμερα να συμπληρώνει 40 χρόνια ζωής.
Η αρχή των… πάντων
Ο αγώνας του φυσικού Μαργαριτούλη να ‘στρατολογήσει’ νεαρούς βιολόγους που αποφοιτούσαν από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης για να περιφρουρήσουν τις περιοχές ωοτοκίας της θαλάσσιας χελώνας στην Ελλάδα δεν άργησε να βρει ανταπόκριση στο νεανικό ενθουσιασμό και σε ανθρώπους που ο ίδιος σήμερα αποκαλεί ήρωες: «Οι πρώτοι εθελοντές μας ζούσαν σαν Ροβινσώνες, έμεναν στην ερημιές, χωρίς καμιά δυνατότητα να επικοινωνούν με εμένα ή μεταξύ τους και τα βράδια έχοντας τσακάλια να ουρλιάζουν στους από πάνω λόφους. Ήταν άνθρωποι που έκαναν τρομερή δουλειά και ο Σύλλογος δεν θα υπήρχε χωρίς αυτούς. Άνθρωποι που έχουν πλέον διαπρέψει σε ερευνητικά κέντρα και άλλες περιβαλλοντικές οργανώσεις» εξηγεί σήμερα με συγκίνηση ο κ. Μαργαριτούλης, βλέποντας το προσωπικό του όραμα να έχει συσπειρώσει μερικές χιλιάδες ανθρώπων στην Ελλάδα και τη Μεσόγειο. Βλέποντας πως ο «Αρχέλων» έχει πια γίνει το σήμα κατατεθέν για την διάσωση της careta και την προστασία του υδάτινου σπιτιού της, του μεσογειακού κόλπου.
Διαβάστε τη συνέχεια στο monopoli.gr
Aκολουθήστε το jenny.gr στο google news και μείνετε ενημερωμένοι για το sustainability, το climate emergency και τα πάντα γύρω από το περιβάλλον.
