Θυμόμαστε κάποια από τα πιο ιστορικά και ανάλογα τη διάθεση, παίρνουμε έμπνευση για τις γιορτές μας...
Το πάρτι του αιώνα
Το 1966, το πάρτι που διοργάνωσε ο Truman Capote στην πολυτελή αίθουσα Grand Ballroom του ξενοδοχείου Plaza χαρακτηρίζεται μέχρι και σήμερα το “πάρτι του αιώνα” για πολλούς λόγους. Τυπικά διοργανώθηκε προς τιμήν της εκδότριας Katharine Graham. Ουσιαστικά όμως εξελίχθηκε σε μια αφορμή για τον Capote να γιορτάσει την άμεση επιτυχία του τελευταίου έργου του, “In Cold Blood”, μαζί με 540 εκλεκτούς καλεσμένους, ανάμεσα στους οποίους βρίσκονταν σεΐχηδες και βασιλιάδες, αριστοκράτες, κληρονόμοι, πολιτικοί, δημοσιογράφοι και κάποιοι από τους μεγαλύτερους σταρ όπως οι Frank Sinatra, Joan Fontaine, Greta Garbo, Arthur Miller, Henry Fonda, Lauren Bacall και Candice Bergen. Η λίστα προσκεκλημένων ήταν τόσο λαμπερή, που ο Andy Warhol σχολίασε στον συνοδό του: “Είμαστε οι μόνοι άγνωστοι εδώ πέρα”.
Το πάρτι είχε αυστηρό dress code σε λευκό και μαύρο. Απαραίτητη προϋπόθεση για όλους ήταν οι μάσκες, τις οποίες πέταξαν από πάνω τους τα μεσάνυχτα.
Πέρα από το ότι στάθηκε μια ατελείωτη πηγή ενδιαφέροντος για τα media, το ίδιο το πάρτι στέφθηκε από απόλυτη επιτυχία. Οι καλεσμένοι ήπιαν μεγάλη ποσότητα σαμπάνιας, γεύτηκαν τα εδέσματα από τους μπουφέδες και χόρεψαν με κέφι στους ήχους της ορχήστρας μέχρι το πρωί.
Χορός για τον σουρεαλισμό
Τα ετυπωσιακά πάρτι, που διοργάνωνε συνήθως στον αναγεννησιακό πύργο Ferrières με τους ατέλειωτους κήπους στη νότια Γαλλία, ήταν ένα από τα χαρακτηριστικά της βαρόνης Marie-Hélène de Rothschild. Για πολλούς το πάρτι που διοργάνωσε το 1971 προς τιμήν του Marcel Proust άγγιξε την τελειότητα του ιδανικού, όμως ο χορός προς τιμήν του σουρεαλισμού, ακριβώς ένα χρόνο μετά, ξεπέρασε κάθε προσδοκία. Ανάμεσα στους καλεσμένους βρίσκονταν μέλη βασιλικών οιογενειών και κορυφαίοι καλλιτέχνες: από την Audrey Hepburn και την Brigitte Bardot μέχρι τον Salvador Dali, ο οποίος εναρμονίστηκε μια χαρά στο σουρεαλιστικό περιβάλλον.
Οι καλεσμένοι, όπως και οι οικοδεσπότες όφειλαν να φορούν νυχτερινό ένδυμα και να έχουν μεταμφιεσμένα κεφάλια. Οι προσκλήσεις έφτασαν σε αυτούς γραμμένες ανάποδα -έπρεπε να διαβαστούν με τη βοήθεια καθρέπτη. Ο πύργος ήταν φωτισμένος σε αποχρώσεις του κόκκινου για να δείχνει φλεγόμενος, ενώ οι καλεσμένοι περνούσαν από ένα αραχνιασμένο λαβύριθνο πριν φτάσουν στην αίθουσα χορού. Οι σερβιτόροι, ντυμένοι γάτες, σέρβιραν με σουρεαλιστικό τρόπο το δείπνο, με το επιδόρπιο για παράδειγμα να είναι πουτίγκα, πάνω στο γυμνό σώμα κούκλας, ξαπλωμένης σε ένα στρώμα από τριαντάφυλλα (έμπνευση από Cocteau).
Η οικοδέσποινα φορούσε ένα τεράστιο κεφάλι ζώου στολισμένο με δάκρυα από διαμάντια, ενώ η Audrey Hepburn εμφανίστηκε με καπέλο – κλουβί, εμπνευσμένο από πίνακα του Magritte.
Τριήμερα γενέθλια στο Μαρόκο
Όταν είσαι ο άνθρωπος πίσω από το περιοδικό που εστιάζει στους πλούσιους και ισχυρούς του κόσμου, δεν είναι φυσικό να θέλεις να γιορτάσεις τα γενέθλιά σου με ξεχωριστό τρόπο; Με αφορμή τη συμπλήρωση των 70ών χρόνων του, ο Malcolm Forbes και ήθελε και μπορούσε.
Το 1989 κάλεσε σχεδόν 1000 φίλους του στο παλάτι του στην Ταγγέρη -με όλα τα έξοδα πληρωμένα και τα προσωπικά του αεροπλάνα στη διάθεσή τους για τις μετακινήσεις τους- για έναν τριήμερο εορτασμό, που περιλάμβανε σόου με πυροτεχνήματα, barbecue και συνεχή ροή διασκέδασης από Μαροκινούς μουσικούς και belly dancers. Χρέη οικοδέσποινας στο εορταστικό event, εκτέλεσε η φίλη του, Elizabeth Taylor.
Νύχτα στον Σηκουάνα
O Pablo Picasso έφτιαχνε ενθουσιασμένος σωρούς από τα παιχνίδια που διακοσμούσαν κάθε τραπέζι, ενώ ο Jean Cocteau ντυμένος καπετάνιος, γυρνούσε ανάμεσα στα τραπέζια για να ενημερώσει βαρόνους και πριγίπισες που τσούγκριζαν τα ποτήρια τους ότι δυστυχώς το πλοίο βουλιάζεται, στο θρυλικό παριζιάνικο πάρτι που έγινε το 1923, πάνω στον Σηκουάνα, προς τιμήν της πρώτης εμφάνισης του μπαλέτου του Igor Stravinsky, Les Noces.
Οι περισσότεροι από τους παρευρισκόμενους είχαν μιλήσει για την ομορφότερη νύχτα της ζωής τους. Μια νύχτα που κορυφώθηκε με πρωταγωνιστή τον ίδιο τον συνθέτη, ο οποίος πήδηξε μέσα από ένα τεράστιο δάφνινο στεφάνι σαν ακροβάτης σε τσίρκο.
Τα γενέθλια της Bianca Jagger
Το Studio 54, κατά τη διάρκεια των '70s, ήταν το ιδανικό μέρος για να επισκεφτεί όποιος αγαπούσε τα πάρτι. Εκεί γιόρταζε τα γενέθλια του ο Andy Warhol, εκεί τραγουδούσε -πριν γίνει star- η Madonna, εκεί γινόντουσαν happenings όπως το άδειασμα τεσσάρων τόνων gllitter στην πίστα για την αλλαγή του χρόνου.
Το εναρκτήριο πάρτι που έγινε στις 16 Απριλίου του 1977, προσέλκυσε κάποιους από τους μεγαλύτερους σταρ όπως τον Calvin Klein, τη Cher, τον Mick Jagger, όπως και τον σημερινό πρόεδρο Donald Trump με την τότε σύζυγό του, Ivana.
Τις επόμενες μέρες όμως το κέφι ξεφούσκωσε, μέχρι που ήρθε ένα πάρτι, που άλλαξε την ιστορία. Η ιδέα ανήκε στον σχεδιαστή Halston, ο οποίος θέλησε να διοργανώσει πάρτι για τα 30ά γενέθλια της τότε συζύγου του Mick Jagger, Bianca.
Η Bianca Jagger έχει κάθε λόγο να θυμάται εκείνα τα γενέθλια, στα οποία συγκεντρώθηκαν εκλεκτοί καλεσμένοι (από τον Baryshnikov μέχρι την Jacqueline Bisset), υπήρξαν διάφορα happenings όπως η εμφάνιση χορευτή μέσα από μια τούρτα, αλλά το ιστορικό στιγμιότυπο της βραδιάς ήταν το δώρο - έκπληξη του σχεδιαστή στην εορτάζουσα που ήταν ένα λευκό άλογο, το οποίο εμφανίστηκε υπό την καθοδήγηση ενός ημίγυμνου ζευγαριού, ζωγραφισμένου με glitter.
Η φωτογραφία της Bianca Jagger πάνω στο άλογο έγινε -όπως θα λέγαμε σήμερα- viral ενώ εξελίχθηκε σε ένα σύμβολο της άγριας διασκέδασης των '70s. Παράλληλα την “κυνηγάει” μέχρι και σήμερα καθώς εξελίθηκε σε αστικό θρύλο -που λέει ότι διέσχισε την πόλη με το άλογο για να κάνει την είσοδό της μέσα στο club πάντα πάνω στο άλογο- αναγκάζοντάς την επανειλημμένως, ως ακτιβίστρια και φιλόζωη, να διευκρινίζει ότι δεν στάθηκε πάνω στο άλογο παρά μόνο για ένα, αλλά ιστορικό, “κλικ”.
