#μένουμε_σπίτι #καιγράφουμε για την Μαρμότα, το άγριο ζώο που όλοι κάναμε κατοικίδιο
21 Μαρτίου 2020
Από τον Στάθη Σαμαντά
@stathissamantas
Πότισα τις ορχιδέες για να κρατήσουν όσο περισσότερο γίνεται, έβγαλα τα παπούτσια της νέας συλλογής από την βιτρίνα, έκλεισα τα φώτα, κλείδωσα και έφυγα. Βρέθηκα σε περίεργη θέση με τον εαυτό μου όταν αναγκάστηκα να κλείσω το κατάστημα μου στο Κολωνάκι. Προφανώς και έτσι έπρεπε δεν το συζητώ, όμως μου δημιούργησε μια ανασφάλεια και μια θλίψη θέλω να σας πω.
Από εκείνη την ημέρα, βρίσκω διάφορους δημιουργικούς τρόπους να περνάω την ώρα μου ώστε να αξιοποιήσω δημιουργικά τον καιρό μου ο οποίος μοιάζει όχι απλά σαν την μέρα της μαρμότας αλλά σαν την εβδομάδα της μαρμότας μιας φαίνεται πως η καραντίνα θα κρατήσει για πολύ καιρό ακόμα. Έτσι ξεκίνησα και εγώ να ταΐζω την δική μου μαρμότα και να την πηγαίνω βόλτες από το υπνοδωμάτιο στο σαλόνι και από το σαλόνι στην κουζίνα. Τι της δίνω να φάει;
To μενού περιλαμβάνει τα εξής. Για πρωινό έχω ενασχόληση με το e-shop όπου ανεβάζω τις φωτογραφίες της νέας συλλογής περιγράφοντας ξεχωριστά τα υλικά και το στυλ του κάθε παπουτσιού. Όλα αυτά συνοδεία ενός ή δυο ποτηριών ζεστού πράσινου τσαγιού. Για δεκατιανό, έχω αρχίσει σιγά-σιγά να κάνω κάποια πρώτα προσχέδια για την επόμενη συλλογή. Βασικά είναι ανακατεμένες ιδέες και σκέψεις οι οποίες αποτυπώνονται στο χαρτί και διχάζουν διότι δεν μπορείς να καταλάβεις αν μοιάζουν περισσότερο με σκίτσο παπουτσιού ή με μουτζούρα. Αυτό συμβαίνει διότι οι επιρροές ακόμα βράζουν μέσα μου και δεν έχει γίνει σωστό ξεκαθάρισμα του υλικού της επιθυμίας. Γιατί εκείνο και όχι το άλλο;
Στη συνέχεια επειδή η μαρμότα μου έχει κάψει πολλές θερμίδες, για απογευματινό θα της δώσω ενασχόληση με τα social media της συλλογής μου ανεβάζοντας υλικό στην επίσημη σελίδα μου στο Facebook όπως και στο Instagram. Αυτό θα είναι είτε φωτογραφίες από την καλοκαιρινή συλλογή που ελπίζω να φορέσετε στα πόδια σας φέτος είτε από την βράβευση μου ως καλύτερος σχεδιαστής για το 2020 είτε από τις δύο νέες μου συνεργασίες. Είναι ωραία η δημιουργία ακόμα και κλεισμένος μέσα στους τέσσερις τοίχους. Η έξαρση του κορονοιού δεν μας άφησε να τα τρέξουμε όλα όπως ακριβώς θέλουμε αλλά το νερό πάντα θα βρει έναν τρόπο να βγει στην επιφάνεια!
Έτσι λοιπόν μια μαρμοτομέρα μιλώντας με μια φίλη μου για την δική της μαρμότα και τι την ταΐζει, μου είπε πω της κάνει και γυμναστική στο σπίτι από το YouTube. Καλά…σταυρώστε με καλύτερα. Η δική μου μαρμότα θα μείνει χωρίς γυμναστική. Αυτό μου είναι πραγματικά αδύνατον να το κάνω. Μου είναι αδύνατον να το παίξω Jane Fonda στο σπίτι. Είμαι από τους ανθρώπους που χρειάζονται δάσκαλο πάνω από το κεφάλι τους. Γι’ αυτό και μπορώ και γυμνάζομαι στο γυμναστήριο. Διότι έχω τον υπεύθυνο του προγράμματος μου. Στο σπίτι…το μεγαλύτερο βάρος που θα σηκώσω είναι η λεκάνη με τα άπλυτα.
Όμως της έχω τέλειο βραδινό της γλυκιάς μου της μαρμότας. Αν δεν συνεχίσω την ανάγνωση του βιβλίου μου θα κάνω κάτι εξαιρετικό που προσφέρει η ιταλική VOGUE. Με δωρεάν εγγραφή στο site του περιοδικού, μπορείτε να έχετε μερική πρόσβαση στο αρχείο των τευχών του περιοδικού από το πιο παλιό μέχρι το σήμερα! Μπορείτε να αναζητήσετε τον αγαπημένα σας φωτογράφο, μοντέλο, celebrity ή και ένα από τα αγαπημένα σας brand και θα σας εμφανίσει ότι υπάρχει σχετικά με αυτό. Από φωτογραφήσεις και editorials μέχρι διαφημίσεις και συνεντεύξεις. Και φυσικά μπορείτε να ξεφυλλίσετε online το τεύχος. Όλα αυτά συνοδεία ενός ή δύο ποτηριών κρασιού. Η μαρμότα μου προτιμάει το κόκκινο αλλά πίνει και λευκό αραιά και που.
Είναι πραγματικά πρωτόγνωρο για όλους μας αυτό που ζούμε. Δεν υπάρχουν λόγια να το περιγράψουμε και αρκετός κόσμος αναρωτιέται τι είναι αυτό που ζούμε και τι μας βρήκε. Μα κανένας άνθρωπος δεν θέλει να ζει τέτοιες καταστάσεις όμως δεν είναι καμία κατάρα ή ατυχία της γενιάς μας. Να δούμε μόνο τι έχουν τραβήξει άλλοι άνθρωποι στο παρελθόν. Παγκοσμίους πολέμους, εμφυλίους πολέμους όπως η χώρα μας. Κατοχή και πείνα όπως η χώρα μας. Φυματίωση. Η Ιταλία στο παρελθόν είχε περάσει επιδημία μαύρης πανώλης η οποία εξελίχθηκε σε πανδημία τα έτη 1348-1353. Δυστυχώς η ανθρωπότητα δεν ηρεμεί ποτέ!
Γνώμη μου είναι να οπλιστούμε με υπομονή, με όποιο προσωπικό τρόπο μπορεί να σκεφτεί κανείς διότι φαίνεται πως έχουμε δρόμο ακόμα μπροστά μας. Ας παίρνουμε πληροφορίες μόνο από τις επίσημες πηγές της κυβέρνησης και των λοιμοξιολόγων και να κλείνουμε το παράθυρο στο Ράδιο Αρβύλα διότι δυσκολεύει ακόμα περισσότερο την ζωή της μαρμότας μας. Ας μείνουμε στο σπίτι με αυτό το νέο μας κατοικίδιο μας και να το φροντίσουμε ώστε αργότερα να βγει έξω ελεύθερο και υγιές στην γνωστή κανονικότητα.