
Τη βρήκα στο κουτί με τις παλιότερες φωτογραφίες και προσπάθησα να θυμηθώ το που, πότε, και γιατί. Μετά σκέφτηκα «δεν έχει σημασία. Εγώ αρκετά χρόνια πριν». Σκέφτηκα λίγο την εποχή της αθωότητας, τις αναζητήσεις της εφηβείας τότε που πιστεύεις ότι η ζωή είναι προγραμματισμένη ν’ αρχίσει αύριο κι ο χρόνος έχει άλλη διάσταση. Ένιωσα αυτό που λέμε πάντα μεταξύ μας, ότι τελικά είμαστε οι παιδικές αναζητήσεις μας.