Κάντε ειρήνη με τη σιλουέτα σας.

Στη δεκαετία του '90 την εποχή της μεγάλης ευμάρειας, πάρα πολλές γυναίκες άρχισαν να πεινάνε για να μοιάσουν στην Κέιτ Μος και στο "heroin chic" look της. Στην πορεία η νευρική ανορεξία παίρνει τεράστιες διαστάσεις και οι γυναίκες αρχίζουν να μισούν το σώμα τους. Σε έρευνες που έγιναν την Ευρώπη, μόνο το 5% των γυναικών δήλωσαν ευτυχισμένες με το σώμα τους ενώ στις χώρες που υπάρχει ιστορική παράδοση στη μόδα, όπως η Βρετανία και η Γαλλία, μόλις το 2%. Η γυναικεία πεποίθηση του "δεν κατοικώ στο σώμα μου" έχει χτυπήσει και νεαρότερες ηλικίες με αποτέλεσμα τα κρούσματα της νευρικής ανορεξίας να ξεκινάνε από την ηλικία των 11 ετών. Έτσι, γυναίκες και κορίτσια που είναι πιο ευαίσθητες στο μανιπουλάρισμα των Μ.Μ.Ε, αντιμετωπίζουν τεράστια ψυχοσωματικά προβλήματα και ανασφάλειες. Έρευνες λένε ότι ένα μέρος του γυναικείου εγκέφαλου πλέον λειτουργεί και απασχολείτε μόνο για το σώμα. Δεν υπάρχει περίπτωση να βρεθούν γυναίκες μεταξύ τους και να μην θίξουν το θέμα της δίαιτας, όπως και να δηλώσουν σχεδόν όλες ότι έχουν πρόβλημα με το σώμα τους. Σίγουρα η ιστορία ξεκινάει από τα κοινωνικοπολιτικά πρότυπα της εκάστοτε εποχής. Για παράδειγμα, το 19ο αιώνα οι καμπύλες ήταν το must της εποχής, στην αρχαία Ελλάδα τα γυναικεία των αγαλμάτων είχαν χυτά σώματα ενώ στις αρχές της δεκαετίας του '30 η δούκισσα του Ουίνδσορ, δήλωνε "ότι μία γυναίκα δεν είναι ποτέ αρκετά πλούσια και ποτέ αρκετά λεπτή."
Αξίζει να διαβάσετε το βιβλίο "Bodies" της Σούζαν Όρμπαχ διάσημης ψυχαναλύτριας ακαδημαϊκού και συγγραφέα. Επίσης μέσω του οργανισμού
http://www.any-body.org και της φετινής, παγκόσμιας εκστρατείας "Εndangered Species" που σημαίνει "είδη προς εξαφάνιση", η συγγραφέας προσπαθεί να τονίσει την ομορφιά που κρύβει το κάθε σώμα.