Κατρίν Ντενέβ: Τα μυστήρια, οι έρωτες, ο γάμος με μαύρο νυφικό και η παρά λίγο ταινία με τον Χίτσκοκ

Στο τέλος του προηγούμενου μήνα, η εμφάνιση της στην εβδομάδα μόδας του Παρισιού έκανε όλα τα κεφάλια να στρέψουν -για άλλη μια φορά- προς το μέρος της. Η Γαλλίδα, που ταξίδεψε το μύθο της σε όλη τη Γη, παραμένει στα 82 της ένα σύμβολο φινέτσας και θηλυκότητας, που αποδεικνύει ότι τα χαρακτηριστικά ενός πραγματικού σταρ -στιλ, χάρη και γοητεία- δεν έχουν ηλικία.

Η Κατρίν Ντενέβ γιόρτασε, χθες, τα γενέθλια της (γεννήθηκε στο Παρίσι στις 22/10/1943) όχι μόνο ως μια από τις κορυφαίες Ευρωπαίες ηθοποιούς όλων των εποχών, αλλά ως ένα παγκόσμιο είδωλο, που εξακολουθεί να συναρπάζει με αυτό το απροσδιόριστο μυστήριο, που την ακολουθεί σε όλη της τη ζωή.

WHO

Λουσίλ Μπολ: Η νοικοκυρά, που άλλαξε για πάντα την τηλεόραση

Η ψυχρή ξανθιά, που δεν είναι ξανθιά

Σήμερα, θεωρείται ως μία από τις κορυφαίες ηθοποιούς της Ευρώπης. Σήμα κατατεθέν της τα μακριά ξανθά μαλλιά, που όμως δεν ήταν πάντα ξανθά.

Κόρη ηθοποιών, έπαιξε στην πρώτη της ταινία (“Les Collégiennes”, 1957) σε ηλικία 14 χρονών με το φυσικό καστανό της χρώμα. Ακολούθησε άλλη μια εμφάνιση το 1960 ως καστανή στην ταινία “Les Petits Chats” (1960), μέχρι που την ανακάλυψε ο Ροζέ Βαντίμ, ο οποίος επέμεινε να βάψει τα μαλλιά της ξανθά για να υποδυθεί τη Ζιστίν στην ταινία του “Vice and Virtue” (1963). Ένα νέο είδωλο είχε μόλις γεννηθεί.

Η δεκαετία του ’60 τη βρίσκει να συνεργάζεται με σκηνοθέτες που επαναπροσδιορίζουν τον ευρωπαϊκό κινηματογράφο. Το 1964, το “Les Parapluies de Cherbourg” του Ζακ Ντεμί τη μετατρέπει σε σταρ διεθνών προδιαγραφών και ταυτόχρονα ιδανική εκπρόσωπο της γαλλικής μελαγχολίας.

Η ωραία της Γαλλίας και η φιλία με τον Ιβ Σεν Λοράν

Τρία χρόνια αργότερα, “Η ωραία της ημέρας” του Λουί Μπουνιουέλ αλλάζει τα πάντα. Η Ντενέβ επιδεικνύει το εύρος των ερμηνευτικών της δυνατοτήτων, ενσαρκώνοντας τη γυναίκα που ζει διπλή ζωή: αθώα σύζυγος την ημέρα, πόρνη πολυτελείας τα βράδια.

Η ταινία – σταθμός του παγκόσμιου κινηματογράφου εκτοξεύει το άστρο της όχι απλώς ως ωραίας αλλά και ως σπουδαίας ηθοποιού. Ταυτόχρονα στέκεται αφορμή για τη δημιουργία μιας από τις πλέον διάσημες συνεργασίες στην ιστορία της μόδας και του σινεμά ανάμεσα στη νέα παγερά φλεγόμενη βασίλισσα της Γαλλίας και στον σχεδιαστή Ιβ Σεν Λοράν. Με τις δημιουργίες του καθορίζει την εκλεπτυσμένη αλλά και ανατρεπτική αισθητική της ταινίας και της ίδιας της Ντενέβ.

Ο Ιβ Σεν Λοράν την έντυσε σε σχεδόν κάθε της εμφάνιση, σε πρεμιέρες, πάρτι και βραδιές Όσκαρ. Ήταν φίλος και συνοδοιπόρος της κι όπως η ίδια έχει δηλώσει “ο Ιβ με κατάλαβε καλύτερα από ό,τι οι περισσότεροι άντρες”.

Παγκόσμιο είδωλο γαλλικής γοητείας

Η Ντενέβ είχε εξασφαλισμένη μια θέση στο πάνθεον του σινεμά και μόνο από ταινίες όπως “Η ωραία της ημέρας” ή “Η αποστροφή” του Ρομάν Πολάνσκι -το 1965. Δεν έμεινε σε αυτά.

Στις δεκαετίες που ακολούθησαν συνεργάστηκε με τους κορυφαίους σκηνοθέτες της Ευρώπης (από τον Φρανσουά Τριφό στο “La Sirène du Mississippi” και τον Λουί Μπουνιουέλ στην “Tristana” μέχρι τον Λαρς Φον Τρίερ στο “Dancer in the Dark”), μένοντας συνεπής στον κανόνα που η ίδια είχε θέσει: “Δεν θέλω να κάνω ό,τι έχω ήδη κάνει. Θέλω να με προκαλεί το έργο”.

Αν και έμεινε πιστή στα όρια της Ευρώπης και δεν έκανε παρά ελάχιστες αμερικανικές παραγωγές (όπως το “Hustle” το 1975 με τον Μπαρτ Ρέινολντς), η φήμη και η γοητεία της ξεπέρασαν τα όρια και της Ευρώπης και του ίδιου του σινεμά. Υπήρξε ιδανική εκπρόσωπος του αρώματος Chanel No 5, ιδιότητα που εδραίωσε τη φήμη της ως παγκόσμιο είδωλο της γαλλικής γοητείας.

Παρά λίγο, πρωταγωνίστρια του Χίτσκοκ

Τη δεκαετία του ‘70, έφτασε κοντά σε μια συνεργασία, που όπως έχει πει ήταν μεγάλος πόθος της, αλλά δεν υλοποιήθηκε ποτέ. Μια συνεργασία με τον Άλφρεντ Χίτσκοκ, ο οποίος είδε στο πρόσωπο της μια εξαιρετική περίπτωση ψυχρής ξανθιάς, που κρύβει ένταση κάτω από την επιφάνεια -όπως οι περισσότερες αγαπημένες του πρωταγωνίστριες.

Ο Χίτσκοκ ήθελε να γυρίσει μια ταινία με τίτλο “The Short Night” (ένα διεθνές θρίλερ κατασκοπίας με διπλούς πράκτορες). Σύμφωνα με συνέντευξη της Ντενέβ, είχε ήδη γίνει μια πρώτη συνάντηση μεταξύ τους, στην οποία της εκδήλωσε την επιθυμία του να αναλάβει τον πρωταγωνιστικό ρόλο, όμως τελικά τα σοβαρά προβλήματα υγείας του Χίτσκοκ δεν του επέτρεψαν να υλοποιήσει την παραγωγή. “Λυπήθηκα πολύ” έχει πει η Γαλλίδα σταρ. “Μπορούσα ήδη να με φανταστώ μέσα στο σύμπαν του Χίτσκοκ”.

Οι έρωτες και ο μοναδικός γάμος με μαύρα

Η Κατρίν Ντενέβ έζησε έντονες σχέσεις και μεγάλους έρωτες, αλλά παντρεύτηκε μόνο μία φορά, στις αρχές της καριέρας της, το 1965, με τον Άγγλο φωτογράφο Ντέιβιντ Μπέιλι.

Στα 22 της τότε, έβγαινε από μια παθιασμένη σχέση με τον Ροζέ Βαντίμ, με τον οποίο το 1963 είχε αποκτήσει το γιο της Κρίστιαν. Ήταν ήδη γνωστή για την εξαιρετική ομορφιά και την ανερχόμενη καριέρα της, ενώ ο Μπέιλι είχε καθιερωθεί ως ένας από τους πιο ταλαντούχους φωτογράφους της εποχής. Ο γάμος έγινε στο δημαρχείο του Λονδίνου, όπου η νύφη εμφανίστηκε με ένα κοντό μαύρο φόρεμα, σπάζοντας όλα τα στερεότυπα. Μάρτυρες ήταν η αδερφή της και ο Μικ Τζάγκερ.

Ο γάμος δεν κράτησε πολύ, καθώς εκείνος είχε υποχρεώσεις στο Λονδίνο κι η Ντενέβ έχτιζε καριέρα, με έδρα τη Γαλλία. Χώρισαν φιλικά το 1967, αν και τυπικά παρέμειναν παντρεμένοι μέχρι το 1972.

Από το 1970 στη ζωή της είχε μπει ο Μαρτσέλο Μαστρογιάννι, με τον οποίο απέκτησε μια κόρη, την Κιάρα -που αργότερα έγινε ηθοποιός. Το ειδύλλιο τους κράτησε περίπου τέσσερα χρόνια, όμως παρέμειναν στενοί φίλοι μέχρι τον θάνατο του το 1996. “Ήταν ο άνθρωπος, με τον οποίο ένιωσα απόλυτα ασφαλής. Είχε χιούμορ, ευγένεια και μια αίσθηση ελευθερίας, που με ενέπνεε”.

Τήρησε την ίδια διακριτική στάση και στις σχέσεις που ακολούθησαν -όπως αυτή με τον διάσημο φωτογράφο Χέλμουτ Νιούτον, ο οποίος τη φωτογράφισε σε εμβληματικές λήψεις για τη Vogue- και δεν ξαναπαντρεύτηκε ποτέ. “Ο γάμος δεν μου ταίριαζε” είχε δηλώσει. “Δεν έψαξα ποτέ την αγάπη για να με σώσει. Την έψαξα για να με συγκλονίσει κι αυτό αρκεί”.

Το μεγάλο σοκ και η εσωστρέφεια

Πολλοί αποδίδουν αυτή την αίσθηση του απρόσιτου, που αποπνέει η Κατρίν Ντενέβ στο μεγάλο σοκ, που υπέστη τη χρονιά της μεγάλης επιτυχίας της, το 1967, όταν η επίσης ηθοποιός αδερφή της, Φρανσουάζ Ντορλεάκ, σκοτώθηκε σε τροχαίο στα 25 της.

Η απώλεια την οδήγησε στην εσωστρέφεια και στη συνειδητή απόφαση “να κρατώ πάντα κάτι για μένα”. Δίνει συνεντεύξεις και κατά καιρούς επιτρέπει ματιές στην ιδιωτική ζωή της, όμως σε όλη της τη ζωή κρατά σταθερά αποστάσεις από τα ταμπλόιντ και τα κουτσομπολιά. “Μου αρέσει να είμαι διάσημη όταν με βολεύει και απολύτως “ανώνυμη” τον περισσότερο καιρό”.

Η παρουσία της στον -ενίοτε- αδηφάγο κόσμο του θεάματος υπήρξε και παραμένει διακριτική, μακριά από τα κόλπα της δημοσιότητας. Σήμερα, εξακολουθεί να γυρίζει ταινίες (το 2019 υπέστη ένα σοβαρό εγκεφαλικό κατά τη διάρκεια γυρισμάτων, όμως ανάρρωσε πλήρως και επέστρεψε στο σετ λίγους μήνες αργότερα) και να κάνει δημόσιες εμφανίσεις, όμως δεν έχει λογαριασμούς στα social media, δεν συμπαθεί τις selfies, δεν επιδιώκει δημόσιες εξομολογήσεις ούτε έχει γράψει ποτέ την αυτοβιογραφία της. “Δεν είμαι ενδιαφέρουσα γιατί μιλώ πολύ” έχει εξηγήσει. “Είμαι ενδιαφέρουσα γιατί κρατώ τα μυστικά μου”.

Η κόρη της, Κιάρα Μαστρογιάννι, συχνά τη συνοδεύει σε φεστιβάλ κι όπως έχει πει “η μητέρα μου είναι σαν τον καιρό στο Παρίσι -ποτέ δεν ξέρεις πότε θα σου χαμογελάσει…”.