Στις 15 Οκτωβρίου του 1951, στην ασπρόμαυρη τηλεόραση άλλων εποχών, κάνει πρεμιέρα στο CBS η σειρά, που έμελλε να αλλάξει την τηλεοπτική ιστορία. Κεντρική ηρωίδα της, μια κοκκινομάλλα νοικοκυρά, που ζει στη Νέα Υόρκη, λατρεύει τον αντρούλη της, καπνίζει αρειμανίως, κάνει γκάφες κι ονειρεύεται να λάμψει στη σόουμπιζ. Τίτλος της; “I love Lucy”.
Το “I love Lucy” με τη θρυλική Λουσίλ Μπολ δεν ήταν μόνο η πιο δημοφιλής τηλεοπτική εκπομπή της Αμερικής, όπως σήμερα δεν είναι μόνο μια νοσταλγική ανάμνηση περασμένων εποχών. Σε έρευνα του ABC News, έχει χαρακτηριστεί ως “το καλύτερο τηλεοπτικό σόου όλων των εποχών”, το θεμέλιο, πάνω στο οποίο χτίστηκε η λογική των σίριαλ στην τηλεόραση.
Λουσίλ Μπολ: Η νοικοκυρά, που άλλαξε για πάντα την τηλεόραση
Η πλέον κλασική κωμωδία της δεκαετίας του ‘50 ουσιαστικά όρισε τι σημαίνει τηλεοπτική σειρά -πώς παράγεται και πώς μπορεί να σταθεί στο επίκεντρο της ψυχαγωγίας- και επηρέασε δεκάδες παραγωγές που ακολούθησαν. Έθεσε τη μορφή του sitcom (situation comedy) όπως τη γνωρίζουμε σήμερα (σταθερό καστ, οικείο περιβάλλον και καθημερινές παρεξηγήσεις) κι άνοιξε τον δρόμο για τις γυναίκες και ως πρωταγωνίστριες, αλλά και ως παραγωγοί.
Η τηλεόραση χρωστάει στη Λούσι
Δεν είναι τυχαίο ότι επτά δεκαετίες μετά, το “I love Lucy” συνεχίζει να προβάλλεται διεθνώς και να μελετάται ως υπόδειγμα τηλεοπτικής αφήγησης. Όπως έγραψε το TIME Magazine “όλη η σύγχρονη τηλεόραση κωμωδίας οφείλει κάτι στη Λούσι...”. Τα επιτεύγματα της Λουσίλ Μπολ ξεπερνούν κατά πολύ τα όρια της τηλεοπτικής οθόνης. Υπήρξε μοντέλο, ηθοποιός του σινεμά, θρύλος της κωμωδίας στην τηλεόραση, σύζυγος, μητέρα και -η πρώτη- διευθύντρια κινηματογραφικού στούντιο.
Για τους φαν του “I love Lucy” ήταν μια αστεία νοικοκυρά της μεσαίας τάξης, που ζούσε στο Μανχάταν με τον άντρα της, Ρίκι (τον σύζυγο της και στην πραγματική ζωή, Ντέζι Αρνάζ) και λαχταρούσε μια καριέρα στο χώρο του θεάματος. Παρά την παντελή έλλειψη ταλέντου της και την ακλόνητη πεποίθηση του Ρίκι ότι “η θέση της γυναίκας είναι στο σπίτι”, η Λούσι δεν σταματούσε να ονειρεύεται και να διεκδικεί μια ζωή πέρα από τα οικιακά καθήκοντα και να επινοεί κωμικά -και σχεδόν πάντα καταδικασμένα- σχέδια για να ξεφύγει από την κουζίνα και να βγει μπροστά στα φώτα της δημοσιότητας.
Η Μπολ υποδύθηκε το ρόλο με απαράμιλλη χάρη και ακρίβεια, αναδεικνύοντας την κωμική της δεξιοτεχνία και κάνοντας τη Λούσι, πέρα από αστεία, ανθρώπινη κι αληθινή. Μέσα σε έξι μήνες, η σειρά έγινε νούμερο ένα, καθηλώνοντας την αμερικανική οικογένεια μπροστά στην οθόνη.
Όταν η Λούσι συνάντησε τον Ντέζι
Η Λουσίλ Μπολ παράτησε το σχολείο στα 16 της και γράφτηκε σε δραματική σχολή στη Νέα Υόρκη, αποφασισμένη να κατακτήσει μια θέση στον χώρο του θεάματος. Οι πρώτες προσπάθειες απέτυχαν, αλλά προτίμησε να τρώει αποφάγια που μάζευε από καφετέριες, παρά να τα παρατήσει.
Η πόρτα του Χόλιγουντ άνοιξε τελικά για αυτήν, ύστερα από κάποιες φωτογραφήσεις της ως μοντέλο. Το 1933 συμμετέχει στην ταινία “Roman Scandals”, ακολουθούν κι άλλες ταινίες, μέχρι που το 1940 στα γυρίσματα της κωμωδίας “Too many girls” γνωρίζει κι ερωτεύεται τον κατά έξι χρόνια νεότερο, Κουβανό ηθοποιό και μουσικό Ντέζι Αρνάζ.
Ο γάμος τους γίνεται μέσα σε ένα εξάμηνο. Κανείς από το περιβάλλον τους δεν περίμενε πως θα κρατούσε. Η σχέση ήταν φλογερή από τη αρχή κι ο Αρνάζ άπιστος. Έλειπε συχνά, καθώς έκανε περιοδείες με την μπάντα του, έπινε και την απατούσε συστηματικά. Έφτασαν επανειλημμένως στα πρόθυρα του διαζυγίου, ύστερα από σφοδρούς καβγάδες, που όμως κατέληγαν σε θερμές επανασυνδέσεις.
Για μια δεκαετία έκαναν χωριστές καριέρες, με εκείνη να αναλαμβάνει κάποιους μεγάλους ρόλους σε επιτυχημένες ταινίες όπως “The Big Street” (1942) με τον Χένρι Φόντα και “Fancy Pants” (1950) με τον Μπομπ Χόουπ. Το 1950 ιδρύουν την εταιρία παραγωγής Desilu Productions, με στόχο τη δημιουργία ενός κοινού ραδιοφωνικού σόου, που το 1951 εξελίσσεται σε τηλεοπτική κωμωδία με τίτλο “I love Lucy”.
Η ίδια επέμεινε να αναλάβει το ρόλο του τηλεοπτικού συζύγου της ο πραγματικός, αν και τα στελέχη του CBS έκριναν πως ήταν παρακινδυνευμένο να βάλουν έναν Κουβανό ως σύζυγο μιας κοκκινομάλλας Αμερικανίδας. Ήταν ένας τρόπος, όπως είχε εξομολογηθεί, να κρατήσει τον άντρα της στο σπίτι της. Κρίνοντας εκ του αποτελέσματος, δεν έπιασε.
Η εγκυμοσύνη που έγινε “εθνική υπόθεση”
Η επιτυχία του “I love Lucy” δεν έχει προηγούμενο και τα στερεότυπα σπάνε το ένα μετά το άλλο. Σε μια εποχή, που η λέξη “έγκυος” δεν επιτρεπόταν να ακουστεί στην τηλεόραση, όταν η Λουσίλ Μπολ μένει έγκυος στο δεύτερο παιδί της το 1952, καταφέρνει να πείσει τους παραγωγούς να εντάξουν την εγκυμοσύνη της στο σενάριο. Το επεισόδιο, που η Λούσι και ο Ρίκι ανακαλύπτουν ότι περιμένουν μωρό μεταδίδεται στις 8 Δεκεμβρίου 1952, χωρίς να ακουστεί ούτε μια φορά η λέξη “εγκυμοσύνη”.
Η Μπολ γίνεται η πρώτη γυναίκα που εμφανίζεται έγκυος σε ένα από τα τρία μεγάλα τηλεοπτικά δίκτυα και το κοινό ζει μαζί της όλη την περίοδο της αναμονής του ερχομού του Ντέζι Αρνάζ Τζούνιορ, ο οποίος γεννιέται στις 19 Ιανουαρίου του 1953. Το ίδιο βράδυ, 44 εκατομμύρια τηλεθεατές (τηλεθέαση 71,7%) παρακολουθούν το -γυρισμένο από πριν- επεισόδιο με τίτλο “Lucy Goes to the Hospital”, στο οποίο η τηλεοπτική Λούσι φέρνει στον κόσμο τον γιο της σε ένα -κατά τους Τimes- “εθνικό γεγονός”. Μια μέρα μετά, η ορκωμοσία του προέδρου Αϊζενχάουερ συγκεντρώνει 15 εκατομμύρια τηλεθεατές λιγότερους.
Αλλά όσο κι αν στην ασπρόμαυρη τηλεόραση της εποχής, όλα δείχνουν “ροζ”, στην πραγματικότητα, το “I love Lucy” είναι η “βιτρίνα” μιας σχέσης που έχει ήδη σπάσει. Το “τέλειο” ζευγάρι είχε βαθιές ρωγμές, που ούτε η απόλυτη τηλεοπτική επιτυχία τους δεν θα μπορούσε να καλύψει.
Και η αστεία κι ευρηματική νοικοκυρά της οθόνης, δεν είχε καμία σχέση με την αγέλαστη, σκληρή και συνοφρυωμένη Λουσίλ Μπολ της ζωής, που όπως η ίδια είχε παραδεχτεί το 1983 σε συνέντευξη στο Rolling Stone “...δεν είμαι αστεία. Οι σεναριογράφοι μου ήταν αστείοι. Οι σκηνοθέτες μου ήταν αστείοι. Οι καταστάσεις ήταν αστείες. Εγώ είμαι θαρραλέα. Δεν φοβήθηκα ποτέ. Ούτε όταν έκανα ταινίες, ούτε όταν ήμουν μοντέλο και ούτε όταν έπαιζα στο I Love Lucy…”.
Kαμία σχέση με το ζευγάρι της οθόνης
Στις τελευταίες σεζόν της σειράς, που από το 1957 μέχρι το 1960 έχει εξελιχθεί σε “The Lucy-Desi Comedy Hour” ο γάμος τους καταρρέει. Στο πλατό δεν μιλιούνται, οι περιπέτειες του Αρνάζ με αλκοόλ, τζόγο και πόρνες γίνονται πρωτοσέλιδο, ενώ η αξιαγάπητη Λούσι της οθόνης, στην αληθινή ζωή είναι μια γυναίκα μονίμως σε ένταση, που δεν γελάει ποτέ, έχει σκληρή συμπεριφορά κι εξάρσεις βίας απέναντι στον σύζυγο και στους συνεργάτες της.
“Ήμασταν κάθε άλλο παρά η Λούσι και ο Ρίκι” παραδέχτηκε αργότερα ο Αρνάζ. “Δεν είχαν καμία σχέση με εμάς…”.
Το τέλος εποχής και για το γάμο τους και για τη σειρά ήρθε το 1960. Και οι δύο ξαναπαντρεύτηκαν πολύ σύντομα. Ο Αρνάζ το 1963 και η Μπολ το 1961 με τον κωμικό και παραγωγό Γκάρι Μόρτον, με τον οποίο έμεινε μέχρι το τέλος της ζωής της το 1989 (από προβλήματα στην καρδιά).
Παρέμεινε ενεργή και δημοφιλής στην τηλεόραση με το “The Lucy Show” (1962-1968) και το “Here’s Lucy” (1968-1974), ενώ παράλληλα έκανε τις δικές της παραγωγές στον κινηματογράφο -και βρίσκεται πίσω από τον “πιλότο” του Star Trek. Συνέχισε να εμφανίζεται ως γκεστ σταρ σε τηλεοπτικές εκπομπές, ενώ το 1986 παρουσίασε για δύο μήνες το “Life with Lucy”.
Η σχέση της με τον Αρνάζ παρέμεινε στενή μέχρι τον θάνατό του το 1986. Σύμφωνα με συνέντευξη της κόρης τους, ήταν ένας από τους τελευταίους ανθρώπους, με τους οποίους μίλησε στο τηλέφωνο. Κι όπως η ίδια δήλωσε, οι τελευταίες λέξεις που αντάλλαξαν ήταν “I love you”…