Έχει χαρακτηριστεί ως ο πιο “Χολιγουντιανός” από τους Χολιγουντιανούς σταρ, καθώς φέρει κάτι από την αύρα και τη χλιδή του παλιού Χόλιγουντ. Για να το αισθανθείς καλύτερα, χρειάζεται το απόλυτο σκοτάδι μιας κινηματογραφικής αίθουσας και μια μεγάλη οθόνη. Μόλις το πρόσωπο του Λεονάρντο Ντι Κάπριο εμφανιστεί, ο κόσμος ησυχάζει και ξαφνικά θυμόμαστε όλους τους λόγους που μας έκαναν να αγαπήσουμε το σινεμά.
Σήμερα γιορτάζει τα γενέθλια των 51 χρόνων του ως ο απόλυτος σταρ -απόγονος των μεγάλων θρύλων του σινεμά. Η εικόνα του δεν είναι απλώς αναγνωρίσιμη, είναι η υπενθύμιση της εποχής, που το Χόλιγουντ είχε ακόμα αίγλη και μυστήριο -και όροι όπως selfies, content creator και influencers δεν είχαν μπει στη ζωή μας.
Ο Ντι Κάπριο δεν είναι ο τύπος, που θα δεις καθημερινά στα social media, δεν κάνει TikTok challenges, δεν γυρίζει τηλεοπτικές σειρές για να παραμείνει στην επικαιρότητα. Σε έναν κόσμο που καταναλώνει εικόνες σαν πατατάκια, εκείνος μοιάζει με το εκλεκτό δείπνο, που θέλεις να απολαύσεις αργά αργά, υπό το φως των κεριών, με τις κατάλληλες συνθήκες.
Στο ξεκίνημά του, ο θρυλικός ατζέντης Λιου Γουάσερμαν, είχε δώσει στον μάνατζερ του μια συμβουλή: “Να επιτρέπεις να τον βλέπουν μόνο σε σκοτεινή αίθουσα”. Ο κ. Γουάσερμαν, δεν μπορούσε προφανώς να φανταστεί πόσο θα άλλαζαν οι συνήθειες -και- του Χόλιγουντ τις δεκαετίες που ακολούθησαν, όμως τα λόγια του έπιασαν τόπο. Σήμερα, κανένας άλλος ηθοποιός δεν ταυτίζεται με την έννοια της “μεγάλης οθόνης” όσο o “Λίο”, που πήρε το όνομα του, επειδή κλώτσησε για πρώτη φορά στην κοιλιά της μητέρας του, όταν εκείνη κοιτούσε πίνακα του Ντα Βίντσι...
Η διαρκής αποδόμηση του ειδώλου
Θα μπορούσε να είχε μείνει για πάντα ο γλυκός έφηβος του “Romeo and Juliet” ή ο -αδικοχαμένος- καρδιοκατακτητής του “Τιτανικού”. Προτίμησε να γίνει πολλά παραπάνω από αφίσα σε εφηβικά δωμάτια, εξελισσόμενος στον πιο απρόβλεπτο ηθοποιό της γενιάς του.
Μετά την επιτυχία του Τιτανικού, απέφυγε τις ρομαντικές ταινίες, έκανε την “Παραλία” -που απείχε πολύ από τις προσδοκίες των θαυμαστών του- κι έγινε ο Χάουαρντ Χιουζ για το “Aviator”. Πάχυνε, αδυνάτισε, τσαλακώθηκε, άφησε γένια ή μαλλιά κι από ωραίος Γκάτσμπι μεταμορφώθηκε σε διπλό πράκτορα, γοητευτικό ληστή, κυνικό χρηματιστή της Γουόλ Στριτ, “καταραμένο” ντετέκτιβ ή ξεπεσμένο σταρ, εσχάτως και σε απεγνωσμένο πατέρα που αναζητά την κόρη του σε έναν κόσμο που αλλάζει χωρίς αυτόν -στην Οσκαρικών προσανατολισμών “Μια μάχη μετά την άλλη”.
Κάθε διαφορετική επιλογή έμοιαζε με αντίδραση, προσπάθεια “καταστροφής” της εικόνας του. Για να τα καταφέρει, πάλεψε μέχρι και με αρκούδα στo “The Revenant”, αλλά τουλάχιστον ανταμείφθηκε, έστω και καθυστερημένα, με ένα Όσκαρ.
Την τελευταία δεκαετία, οι μεταμορφώσεις συνεχίζονται. Εκτός οθόνης, συνεχίζει να ζει περίπου σαν τον Γκάτσμπι, με πολυτελή πάρτι και διακοπές πάνω σε γιοτ με “αγγέλους” της Victoria Secret. Εντός οθόνης, έφτασε στα 50 του, υποδυόμενος τυπολογικά “χαμένους” μεσήλικες, οι οποίοι αποδομούν με τόλμη την εικόνα του “χρυσού αγοριού”, που τον συνόδευσε από την εκρηκτική αρχή της καριέρας του.
Η επίμονη απουσία από τη “μικρή οθόνη”
Ο Ντι Κάπριο θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ο τελευταίος ρομαντικός του σινεμά, ο σταρ που βαριέται να είναι σταρ στη δουλειά του -ασχέτως αν προφανώς απολαμβάνει τα καλά του επαγγέλματος στην προσωπική του ζωή. Αυτό που τον κάνει ξεχωριστό δεν είναι μόνο το ταλέντο και η υποκριτική του δεινότητα, αλλά η συνέπεια σε πρότυπα, που τείνουμε πια να ξεχάσουμε.
Η καριέρα του δεν στηρίχθηκε μόνο στους ρόλους που υποδύθηκε αλλά και σε αυτούς που αρνήθηκε, στα όχι που είπε σε ταινίες όπως το “Star Wars” ή ο “Spiderman, στο γεγονός ότι δεν κάνει franchise, δεν κυνηγά blockbusters, δεν υποδύεται σούπερ ήρωες και βέβαια δεν γυρίζει τηλεοπτικές σειρές. Αν και ξεκίνησε την καριέρα του στην τηλεόραση, με διαφημιστικά και συμμετοχή σε σειρές όπως η νέα “Λάσι” (1989) και “Santa Barbara” (1990), έχει να συμμετάσχει σε τηλεοπτικό σίριαλ -πέρα από ντοκιμαντέρ για το περιβάλλον- από τότε που ήταν έφηβος στο “Growing pains” (1991).
Κι ίσως αυτό να είναι το πιο “ρομαντικό” πράγμα που μπορεί να κάνει ένας σταρ το 2025 κι ας έχει στην προσωπική του ζωή την -καθόλου ρομαντική- φήμη του άντρα που θέλει τις συντρόφους του αποκλειστικά μοντέλα και τις χωρίζει όταν αυτές περνούν τα 25. Κι εδώ πάντως διέψευσε τις κακές γλώσσες, με την τελευταία σχέση του με την Ιταλίδα Βιτόρια Σερέτι, η οποία παραμένει στο πλευρό του κι ας έχει πατήσει τα 27...
Ο αγαπημένος των κορυφαίων σκηνοθετών
Στη φιλμογραφία του υπάρχει ένα κεντρικό μοτίβο: οι συνεργασίες με κορυφαίους σκηνοθέτες, που αγαπούν το ρίσκο, όπως ο Μάρτιν Σκορσέζε, ο Κουέντιν Ταραντίνο και ο Κρίστοφερ Νόλαν. ‘Ολοι τους είναι εκφραστές μιας διαφορετικής κινηματογραφικής “γλώσσας”, που στον Ντι Κάπριο βρίσκει ιδανικό εκφραστή.'
Το παράδοξο είναι πως όσο σκοτεινοί κι αν είναι οι ρόλοι, οι ταινίες του πάντα λειτουργούν. Πιθανόν να είναι ο μόνος αστέρας που μπορούσε να οδηγήσει ταινίες όπως το “Ματωμένο διαμάντι” σε εισπράξεις 171 εκατομμυρίων δολαρίων. Ο μόνος, που μπόρεσε να πείσει τον Κρίστοφερ Νόλαν να γυρίσει το “Inception” με προϋπολογισμό δισεκατομμυρίου -και δικαιώθηκε.
Ο Ντι Κάπριο δεν είναι απλώς σταθερή αξία στο box office, είναι και εγγύηση για τον δρόμο των Όσκαρ εδώ και χρόνια. Από το 2012, έξι από τις επτά ταινίες του έχουν προταθεί για καλύτερη ταινία -”Django Unchained”, “The Wolf of Wall Street”, “The Revenant”, “Once upon a time in Hollywood”, “Don’t Look Up” και “Killers of the Flower Moon”. Ο Σκορσέζε σκηνοθέτησε δύο από αυτές και από τις συνολικά έξι συνεργασίες τους, οι πέντε απέφεραν υποψηφιότητες καλύτερης ταινίας -κι ένα Όσκαρ για τον αγνοημένο επί χρόνια από την Ακαδημία σκηνοθέτη για το “The Departed”.
Η τέχνη του μυστηρίου στην εποχή της υπερέκθεσης
Αν αύριο εξαφανιζόταν το Instagram, το TikTok και οι μεγάλες ψηφιακές πλατφόρμες, ο Ντι Κάπριο θα συνέχιζε να υπάρχει εκεί, όπου ανήκει: στη μεγάλη οθόνη.
Παίζει το παιχνίδι των media, με τον δικό του, απολύτως ελεγχόμενο τρόπο. Στο πλαίσιο της προώθησης της τελευταίας ταινίας του, εμφανίστηκε στο “The Tonight Show” μαζί με τους συμπρωταγωνιστές του -η πρώτη του συμμετοχή σε talk show ύστερα από δεκαετίες. Αλλά κάθε του τηλεοπτική εμφάνιση επιβεβαιώνει πως ο καλύτερος τρόπος να αντιληφθείς το ταλέντο του είναι η σκοτεινή αίθουσα. Κάτι ήξερε ο ατζέντης, που τον συμβούλεψε στο ξεκίνημα.
Η παρουσία του στα social είναι προσεγμένη, αλλά τυπικά επαγγελματική, ενώ στο Instagram του βλέπεις μόνο εκκλήσεις σε δράσεις για το περιβάλλον και αφίσες ταινιών. Κι ενώ άλλοι ηθοποιοί παρουσιάζουν συστηματικά στους θαυμαστές τους στιγμές από την καθημερινότητά τους, εκείνος κυκλοφορεί μονίμως με κουκούλα ή καπέλο κατεβασμένο χαμηλά για να του κρύβει το πρόσωπο από τους τηλεφακούς των παπαράτσι. Στην εποχή της υπερέκθεσης, διατηρεί την τέχνη του Χολιγουντιανού μυστηρίου και συνεχίζει να παράγει σινεμά -όχι περιεχόμενο.
Σε μια βιομηχανία θεάματος, που κυνηγά συνεχώς sequels, reboots και franchise και σε έναν κόσμο στιγμιαίας δόξας, που παρακολουθεί ταινίες στο κινητό, ο Ντι Κάπριο παραμένει ένα σύμβολο συνέπειας και πίστης στη μεγάλη ιδέα. Στην τελετουργία του κλασικού σινεμά, που απαιτεί σιωπή, σκοτάδι, μια μεγάλη οθόνη και προσηλωμένο κοινό, που κρατά την ανάσα του μόλις εμφανιστεί το πρόσωπο του στην οθόνη.