Με αφορμή την σημερινή μέρα μερικές πληροφορίες για το τι είναι ο αυτισμός.
Η Αυτιστική διαταραχή ή αυτισμός αποτελεί σοβαρή μορφή διάχυτης αναπτυξιακής διαταραχής και έχει χαρακτηριστεί ως διαταραχή «φάσματος», που σημαίνει πως η κλινική εικόνα του αυτισμού δεν είναι ομοιογενής, αλλά κυμαίνεται από ηπιότερες μορφές μέχρι βαθύτερες μορφές.
Ο αυτισμός συνεπάγεται έκπτωση στους παρακάτω τομείς:
• Αμοιβαίες κοινωνικές συναλλάγες
• Επικοινωνία
• Γενική συμπεριφορά
• Ενδιαφέροντα
• Δραστηριότητες
Τα συμπτώματα ενός αυτιστικού παιδιού μπορούν να διακριθούν σε «ελλείψεις» και «πλεονασμούς» της συμπεριφοράς. Οι ελλείψεις αφορούν τους βασικότερους τομείς της ανάπτυξης, ενδεικτικά τον προφορικό λόγο, την προσοχή, τις κοινωνικές και συναισθηματικές εκδηλώσεις, το παιχνίδι και την αισθητηριακή επεξεργασία. Οι πλεονασμοί στη συμπεριφορά των ατόμων με αυτισμό σχετίζονται κυρίως με δυσπροσάρμοστες και στερεοτυπικές αντιδράσεις. Για παράδειγμα, τα παιδιά παρουσιάζουν πρόβλημα στην ομιλία, ασυνάρτητοι ήχοι ή φράσεις κατ’ εξακολούθηση, οπτική παρακολούθηση με μισόκλειστα μάτια, τοποθετεί αντικείμενα σε μια ευθεία γραμμή.
Η διάγνωση του αυτισμού ακόμα και σήμερα γίνεται βάσει των χαρακτηριστικών της συμπεριφοράς του παιδιού και όχι βάσει ιατρικών εξετάσεων, παρότι είναι ευρέως αποδεκτό ότι τα αίτια του αυτισμού οφείλονται σε οργανικούς και όχι περιβαλλοντικούς παράγοντες.
Η αυτιστική διαταραχή εμφανίζεται πριν το 3 έτος της ηλικίας του παιδιού. Συνήθως, οι γονείς των παιδιών με αυτισμό αναφέρουν ότι παρατηρούν αποκλίσεις στη συμπεριφορά του παιδιού πολύ νωρίτερα απ’ αυτή την ηλικία. Πλέον στοιχεία και σταθμισμένες κλίμακες συμβάλλουν σημαντικά στην έγκαιρη διάγνωση. Τα αίτια του αυτισμού παραμένουν άγνωστα. Ωστόσο, όλες οι έρευνες για την αιτιολογία του αυτισμού συγκλίνουν στην άποψη ότι ο αυτισμός οφείλεται σε οργανικά και όχι σε ψυχογενή αίτια. Άγνωστο ακόμα παραμένει αν η οργανική έκπτωση που προκαλεί αυτισμό οφείλεται σε ενιαίο οργανικό παράγοντα ή αν τα οργανικά αίτια είναι ποίκιλα εφόσον ποικίλει και η συμπτωματολογία των ατόμων με αυτισμό.
Είναι πολύ σημαντική η ψυχολογική βοήθεια και υποστήριξη της οικογενείας διότι η συναισθηματική εμπλοκή των γονέων με το παιδί υποτιμά πολλές φορές την αντικειμενική εκτίμηση του προβλήματος. Συνεπώς, είναι πολύ σημαντικό στην αρχή να εκτιμηθεί κατά πόσο οι γονείς αποδέχονται ή όχι το πρόβλημα. Ένας γονιός που έχει αποδεχτεί το πρόβλημα μπορεί να αναλάβει το ρόλο του «συν-θεραπευτή» άμεσα, ενώ ένας γονιός που αρνείται ή δεν έχει αντιληφθεί τις διαστάσεις του προβλήματος, χρειάζεται χρόνο και στήριξη μέχρι να το αποδεχτεί, ώστε να βοηθήσει ως «συν-θεραπευτής» στο ψυχο-εκπαιδευτικό πρόγραμμα του παιδιού. Είναι πολύ σημαντικός ο ρόλος του γονιού στη θεραπεία του παιδιού για την επίτευξη των καλύτερων θεραπευτικών αποτελεσμάτων. Οι γονείς στηρίζονται και εκπαιδεύονται και εκείνοι ώστε να μπορούν να βοηθήσουν το παιδί στο σπίτι. Η συμμετοχή τους είναι αναγκαία, ωστόσο η παρέμβαση τους διαφέρει από οικογένεια σε οικογένεια καθώς εξαρτάται τόσο από την διαταραχή του κάθε παιδιού όσο και από το βαθμό του προβλήματος.
Δείτε παρακάτω το video που αναρτήθηκε από έναν τριαντάχρονο ενήλικα, προκειμένου να καταλάβει κανείς το κόσμο μέσα από τα μάτια ενός ατόμου με αυτισμό:
