Τι γίνεται όταν οι ανάγκες σας έρχονται σε σύγκρουση με των παιδιών σας;
Η σύγκρουση αναγκών είναι ένα σύνηθες φαινόμενο των ανθρώπινων σχέσεων. Ο λόγος είναι πως ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός, έχει άλλες ανάγκες και θέλω. Έτσι, λοιπόν μέσα στην οικογένεια μπορεί εύκολα να διαφωνείτε με τα παιδιά σας για απλά καθημερινά ζητήματα, όπως τα ρούχα που θα επιλέξει ή την ώρα του ύπνου. Πώς μπορείτε λοιπόν να επιλύεται τις συγκρούσεις με τρόπο ήρεμο, χωρίς να πλήττεται η σχέση με τα παιδιά σας;
Όταν μια συμπεριφορά των μικρών σας δεν είναι αποδεκτή από εσάς και έχει απτές συνέπειες στη ζωή σας, τότε θα πρέπει να επικοινωνήσετε το πρόβλημα ως εξής:
• Συναίσθημα: Μιλήστε για το πώς νιώθετε όταν το μικρό σας για παράδειγμα, πετάει τα πράγματα του δεξιά και αριστερά και είστε αναγκασμένοι να τα μαζεύετε. Το μικρό σας δεν μπορεί να ξέρει αν εσείς νιώθετε αδικημένη ή κουρασμένη.
• Συμπεριφορά: Η συμπεριφορά είναι αυτό που μπορείτε άμεσα να δείτε, να ακούσετε, να νιώσετε μέσω της αφής. Απόψεις, συναισθήματα, διαθέσεις και σκέψεις δεν είναι συμπεριφορές, δεν μπορείτε παρά μόνο να υποθέσετε ποια είναι τα κίνητρα, οι σκέψεις και τα συναισθήματα του παιδιού σας και οι εικασίες συχνά είναι λάθος. Τα παιδιά, όπως και πολλοί ενήλικες, γίνονται αμυντικοί όταν χαρακτηρίζονται, κριτικάρονται ή αναλύονται. Προβάλλουν αντίσταση και η αντίστασή τους δεν σας αφήνει περιθώριο να ικανοποιήσετε τις ανάγκες σας.
• Συνέπεια: Θα πρέπει να πείτε τι πρόβλημα ακριβώς δημιουργεί η συμπεριφορά του στη ζωή σας. Για παράδειγμα, εξηγήστε του πως όταν αφιερώνετε χρόνο για να μαζέψετε τα παιχνίδια του καθυστερείτε απ’ άλλες σας υποχρεώσεις. Η περιγραφή των «συνεπειών» βοηθάει τα παιδιά να καταλάβουν τι είναι αυτό που σας εμποδίζει να ικανοποιήσετε τις ανάγκες σας. Όταν μπορούν να ταυτιστούν με το πρόβλημά σας, μπορούν και να σας συμπαρασταθούν αλλάζοντας συμπεριφορά. Οι συνέπειες της μη αποδεκτής συμπεριφοράς πρέπει να αφορούν εσάς όχι το παιδί. Οι συνέπειες μπορεί να σημαίνουν χρόνο, ενέργεια ή χρήματα ή μπορεί να σας εμποδίζουν να εκπληρώσετε μια υποχρέωση ή να κάνετε κάτι που σας ευχαριστεί.
Ο συγκεκριμένος τρόπος γνωστοποίησης μιας μη-αποδεικτής συμπεριφοράς, βοηθά το παιδί να μάθει να επικοινωνεί τις ανάγκες του και να βρίσκει λύσεις για να αλλάζει τη συμπεριφορά του προκειμένου να μην δημιουργεί πρόβλημα. Έτσι, γίνεται υπεύθυνο, δημιουργικό και με αυτοπεποίθηση. Σημαντικές, δεξιότητες για την μετέπειτα ζωή του. Από την άλλη, οι γονείς δεν γίνονται επικριτικοί, ούτε υποδεικνύουν στο παιδί τους τη λύση που θα πρέπει να δώσει, προκείμενου να αλλάξει τη συμπεριφορά του. Με τον τρόπο αυτό διασφαλίζεται η μεταξύ τους σχέση, αναπτύσσοντας ένα αμοιβαίο αίσθημα σεβασμού και αυτοεκτίμησης.
