Σαν γονείς θέλουμε να είμαστε δυνατοί για χάρη των παιδιών μας.
Θέλουμε να νιώθουν ότι μπορούν να βασίζονται σε μας για την ασφάλειά τους. Χρειάζεται, όμως, επίσης, να έχουμε και το θάρρος να είμαστε ευάλωτοι, και να μοιραζόμαστε τις στιγμές εκείνες που νιώθουμε σαν το "Δειλό Λιοντάρι", στο μάγο του Οζ. Όλοι φοβόμαστε κάπου-κάπου.
Το θέμα είναι πώς αντιμετωπίζουμε το φόβο μας. Αυτό βοηθά τα παιδιά μας να μάθουν ότι είμαστε άνθρωποι, ότι οι άνθρωποι δεν είναι τέλειοι, και ότι όλοι χρειαζόμαστε υποστήριξη και επιβεβαίωση μερικές φορές. Μπορεί να είναι εκπληκτικά ανακουφιστικό να νιώθεις ένα μικρό χεράκι να σε χτυπά χαϊδευτικά στην πλάτη, την ώρα που σε αγκαλιάζει.
Τα παιδιά έχουν μια απίστευτη ικανότητα να αντιλαμβάνονται τα συναισθήματα των μεγάλων. Νιώθουν πότε οι γονείς τους είναι χαρούμενοι, στεναχωρημένοι, φοβισμένοι. Πότε μπορούν να δοκιμάσουν τα όρια τους και πότε πρέπει να σεβαστούν τα λόγια τους.
Προσπαθήστε λοιπόν να γίνετε πιο ανθρώπινοι και αφήστε στην άκρη τη στολή του υπερ-ήρωα που θέλετε να παριστάνετε. Τα παιδιά σας θα το εκτιμήσουν αλλά και θα το μιμηθούν.
Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook για να μαθαίνετε όλα τα νέα.
