Τριχοτιλλομανία είναι μια ψυχιατρική διαταραχή, που περιλαμβάνει το επαναλαμβανόμενο τράβηγμα της τρίχας, είτε από το κεφάλι, τις βλεφαρίδες, ή από τα χέρια. Προσφάτως καθορίστηκε ως μια διαταραχή ελέγχου παρόρμησης, αλλά υπάρχουν ακόμη ερωτήματα σχετικά με το πώς πρέπει να κατηγοριοποιηθεί. Κάποιες φορές μοιάζει με ψυχαναγκαστική συμπεριφορά, με εθισμό ή με ένα τικ. Τα τελευταία χρόνια άρχισε να θεωρείται ως μέλος των σωματοκεντρικών επαναλαμβανόμενων συνηθειών, όπως είναι το δάγκωμα των νυχιών.
Η έναρξη της τριχοτιλλομανίας εμφανίζεται συνήθως μεταξύ 9 και 13 ετών, αν και μπορεί να ξεκινήσει σε οποιαδήποτε ηλικία. Έρευνες έχουν δείξει ότι τα κορίτσια τραβάνε πολύ πιο συχνά τα μαλλιά τους, σε σχέση με τα αγόρια και αυτό συνεχίζεται και στην ενήλικη ζωή. Η πορεία της διαταραχής θεωρείται χρόνια, με συμπτώματα που τείνουν να φθίνουν με την πάροδο του χρόνου. Ο αντίκτυπος όσο αφορά την υγεία, στα παιδιά που παρουσιάζουν τριχοτιλλομανία, είναι σημαντικός, γιατί μπορεί να παρατηρηθούν κνησμός, βλάβη των ιστών, μολύνσεις και τραυματισμοί λόγω των επαναλαμβανόμενων κινήσεων. Επιπλέον, όσα παιδιά τραβάνε τα μαλλιά τους και τρώνε ένα τμήμα τους, μπορεί να εμφανίσουν γαστρεντερική δυσφορία ή να αναπτύξουν μια μπάλα από τρίχες στο έντερο ή το στομάχι, η οποία θα μπορούσε να οδηγήσει σε γαστρεντερική απόφραξη και να χρειαστεί χειρουργική αφαίρεση. Αν και αυτό το φαινόμενο είναι σπάνιο, δεν παύει όμως να αποτελεί κίνδυνο για τα παιδιά που τραβάνε τα μαλλιά τους.
Τα παιδιά που παρουσιάζουν αυτή τη συμπεριφορά, εκτός ότι αισθάνονται μια συντριπτική επιθυμία να τραβάνε τα μαλλιά τους, μπορεί επίσης, να έχουν και άλλες ψυχαναγκαστικές συνήθειες, όπως το δάγκωμα των νυχιών ή το δέρμα. Ορισμένα έχουν και άλλα προβλήματα, όπως κατάθλιψη, άγχος, ή ψυχαναγκαστική-καταναγκαστική διαταραχή (OCD). Επίσης, είναι σημαντικό να αναφέρουμε ότι, οι συναισθηματικές επιπτώσεις της τριχοτιλλομανίας μπορεί να είναι σημαντικές. Γιατί αυτά τα παιδιά ενδέχεται να εμφανίσουν ντροπή, αμηχανία, και να αποφεύγουν ορισμένες δραστηριότητες. Επιπλέον, να σημειωθεί ότι, αυτές οι καταναγκαστικές συμπεριφορές, όπως η τριχοτιλλομανία, αφορούν συνήθως τη χημεία του εγκεφάλου και μπορεί να είναι γενετικές.
Συνήθως αυτά τα παιδιά χρειάζονται βοήθεια από ειδικούς, οι οποίοι θα τους δείξουν ειδικές τεχνικές συμπεριφοράς, που θα τα βοηθήσουν να αναγνωρίσουν τον λόγο που τραβάνε τα μαλλιά τους και πώς να το αποφύγουν. Αν ανησυχείτε ότι το παιδί σας παρουσιάζει αυτή τη συμπεριφορά, μιλήστε με έναν σχολικό σύμβουλο και με έναν γιατρό, ώστε να πάρετε τις κατάλληλες συμβουλές.
