Μια κουβέντα μ’ ένα φλιτζάνι καφέ στο χέρι και η ανάγκη να μιλήσουμε και να αγγίξουμε θέματα που δεν μας είναι εύκολο, αλλά η στιγμή, η άνεση με το πρόσωπο που έχουμε δίπλα μας, οδήγησε μια φίλη μου να μου πει πως “Ναι! Θα ήθελα να γράψω για το πως είναι να είσαι μια Single Mom.”
Δείτε το κείμενο που μου έστειλε και με συγκίνησε πάρα πολύ.
Δεν ήταν στα σχέδια μου να γίνω μόνη μαμά, στα όνειρα μου τα είχα φανταστεί αλλιώς, να μεγαλώσω παιδιά. Και όχι ένα, αλλά 2-3. Να τα στείλω με τον μπαμπά τους βόλτες, όταν χρειάζομαι λίγο χώρο και χρόνο για μένα, να έχω μία ισορροπημένη οικογένεια.
Ξέρετε, άλλα όνειρα φτιάχνουμε και άλλα έρχονται στη πορεία.
Απλά έγινε σε μία στιγμή που φαινόταν ότι όλα είχαν τελειώσει, σε μία φάση της ζωής μου που οι συγκυρίες στένευαν, δεν έδειχναν ότι θα το ζήσω. ”Ζήλευα” τις φίλες μου που κράταγαν τα μωράκια τους αγκαλιά ή περίμεναν να γεννήσουν. Ήθελα πολύ να γίνω μαμά.
Όταν έμαθα ότι είμαι έγκυος, δεν σκέφτηκα ούτε μία στιγμή να μην κρατήσω το παιδί, αν και ήξερα ότι θα είμαστε μόνοι, οι δυο μας.
Με βασάνιζαν οι σκέψεις, πως θα τα καταφέρω να τον μεγαλώσω, δεν με φόβιζαν όμως.
Είναι το μεγαλύτερο και σπουδαιότερο δώρο που έχω δεχτεί στη ζωή μου.
Δυσκολίες; Άπειρες. Αϋπνίες; Συνέχεια. Ανασφάλειες, πάρα πολλές. Αλλά μόνο προς την σκέψη: τι θα γίνει εάν πάθω εγώ κάτι.
Στην αρχή όλα φαίνονται βουνό, στις γιορτές μόνοι, Σαββατοκύριακα μονότονα, αλλά όχι βαρετά (για μένα τουλάχιστον).
Ούτε που καταλαβαίνεις πως περνάνε τα πρώτα 3 χρόνια. Η δική μου εμπειρία μου λέει, ότι πάντα υπάρχουν άνθρωποι δίπλα μας να βοηθήσουν, αρκεί να είμαστε ανοιχτοί και ευγενικοί μεταξύ μας.
Δεν χρειάζεται να ζητάμε υπερβολές και να τα περιμένουμε όλα, κλαίγοντας την μοίρα μας.
Δεν έχω κοντά μου συγγενείς να βοηθήσουν, να μου μιλήσουν, αλλά έχω φίλες και φίλους που μου στάθηκαν με ειλικρίνεια, χωρίς να κρίνουν και χωρίς να συζητάνε συνέχεια “Μα γιατί ο πατέρας δεν ενδιαφέρετε ;”
Ο καθένας έκανε την επιλογή του. Εγώ δεν κουβαλάω πίκρα και απωθημένα απέναντι του. Αυτό είναι το βασικότερο πράγμα στο δικό μου ψυχικό κόσμο, στην συμπεριφορά μου απέναντι στο παιδί μου και στην αντιμετώπιση όλων τον καταστάσεων.
Αλλά υπάρχει και η άλλη πλευρά το παιδί.
